स्तोत्रसंहिता 2
Varför larma hedningarna och tänka folken fåfänglighet?
2 २ पृथ्वीचे राजे परमेश्वराविरूद्ध व त्याच्या अभिषिक्त्याविरूद्ध एकत्र उभे झाले आहेत, आणि राज्यकर्ते एकत्र मिळून कट रचत आहेत, ते म्हणतात.
Jordens konungar resa sig upp, och furstarna rådslå med varandra, mot HERREN och hans smorde:
3 ३ चला, आपण त्यांच्या बेड्या तोडून टाकू, जे त्यांनी आपणावर लादल्या होत्या. आणि त्यांचे साखळदंड फेकून देऊ.
»Låt oss slita sönder deras bojor och kasta deras band ifrån oss.»
Han som bor i himmelen ler, HERREN bespottar dem.
Då talar han till dem i sin vrede, och i sin förgrymmelse förskräcker han dem:
»Jag själv har insatt min konung på Sion, mitt heliga berg.»
7 ७ मी परमेश्वराचा फर्मान घोषीत करीन, तो मला म्हणाला, “तू माझा पुत्र आहेस.” या दिवशी मी तुझा पिता झालो आहे.
Jag vill förtälja om vad beslutet är; HERREN sade till mig: »Du är min son, jag har i dag fött dig.
Begär av mig, så skall jag giva dig hedningarna till arvedel och jordens ändar till egendom.
Du skall sönderslå dem med järnspira, såsom lerkärl skall du krossa dem.»
Så kommen nu till förstånd, I konungar; låten varna eder, I domare på jorden.
Tjänen HERREN med fruktan, och fröjden eder med bävan.
12 १२ आणि तो तुमच्यावर रागावू नये, ह्यासाठी देवाच्या पुत्रास खरी निष्ठा द्या, म्हणजे तुम्ही मरणार नाही. कारण देवाचा क्रोध त्वरीत पेटेल. जे सर्व त्याच्याठायी आश्रय घेतात ते आशीर्वादीत आहेत.
Hyllen sonen, så att han icke vredgas och I förgåns på eder väg; ty snart kunde hans vrede upptändas. Saliga äro alla de som taga sin tillflykt till honom.
