स्तोत्रसंहिता 2
Why do the nations rage, and the peoples imagine a vain thing?
2 २ पृथ्वीचे राजे परमेश्वराविरूद्ध व त्याच्या अभिषिक्त्याविरूद्ध एकत्र उभे झाले आहेत, आणि राज्यकर्ते एकत्र मिळून कट रचत आहेत, ते म्हणतात.
The kings of the earth set themselves, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his anointed, [saying],
3 ३ चला, आपण त्यांच्या बेड्या तोडून टाकू, जे त्यांनी आपणावर लादल्या होत्या. आणि त्यांचे साखळदंड फेकून देऊ.
Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.
He that sitteth in the heavens shall laugh: the Lord shall have them in derision.
Then shall he speak unto them in his wrath, and vex them in his sore displeasure:
Yet I have set my king upon my holy hill of Zion.
7 ७ मी परमेश्वराचा फर्मान घोषीत करीन, तो मला म्हणाला, “तू माझा पुत्र आहेस.” या दिवशी मी तुझा पिता झालो आहे.
I will tell of the decree: the LORD said unto me, Thou art my son; this day have I begotten thee.
Ask of me, and I will give thee the nations for thine inheritance, and the uttermost parts of the earth for thy possession.
Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter’s vessel.
Now therefore be wise, O ye kings: be instructed, ye judges of the earth.
Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.
12 १२ आणि तो तुमच्यावर रागावू नये, ह्यासाठी देवाच्या पुत्रास खरी निष्ठा द्या, म्हणजे तुम्ही मरणार नाही. कारण देवाचा क्रोध त्वरीत पेटेल. जे सर्व त्याच्याठायी आश्रय घेतात ते आशीर्वादीत आहेत.
Kiss the son, lest he be angry, and ye perish in the way, for his wrath will soon be kindled. Blessed are all they that put their trust in him.
