स्तोत्रसंहिता 147

1 १ परमेश्वराची स्तुती करा, कारण आमच्या देवाची स्तुती गाणे चांगले आहे; ते आनंददायक आहे व स्तुती करणे उचित आहे.

Hvalite Gospoda, jer je slatko pjevati Boga našega, jer blagome prilikuje hvala.

2 २ परमेश्वर यरूशलेम पुन्हा बांधतो; तो इस्राएलाच्या विखुरलेल्या लोकांस एकत्र करतो.

Gospod zida Jerusalim, sabira rasijane sinove Izrailjeve;

3 ३ तो भग्नहृदयी जनांना बरे करतो, आणि त्यांच्या जखमांस पट्टी बांधतो.

Iscjeljuje one koji su skrušena srca, i lijeèi tuge njihove;

4 ४ तो ताऱ्यांची मोजणी करतो; तो त्यांच्यातील प्रत्येकाला त्यांच्या नावाने हाक मारतो.

Izbraja mnoštvo zvijezda, i sve ih zove imenom.

5 ५ आमचा प्रभू महान आणि सामर्थ्यात भयचकीत कार्ये करणारा आहे; त्याची बुद्धी मोजू शकत नाही.

Velik je Gospod naš i velika je krjepost njegova, i razumu njegovu nema mjere.

6 ६ परमेश्वर जाचलेल्यास उंचावतो; तो वाईटांना खाली धुळीस मिळवतो.

Prihvata smjerne Gospod, a bezbožne ponižava do zemlje.

7 ७ गाणे गाऊन परमेश्वराची उपकारस्तुती करा. वीणेवर आमच्या देवाचे स्तुतीगान करा.

Redom pjevajte Gospodu hvalu, udarajte Bogu našemu u gusle.

8 ८ तो ढगांनी आकाश झाकून टाकतो, आणि पृथ्वीसाठी पाऊस तयार करतो, तो डोंगरावर गवत उगवतो.

On zastire nebo oblacima, sprema zemlji dažd, èini te raste na gorama trava;

9 ९ तो प्राण्यांना आणि जेव्हा कावळ्यांची पिल्ले कावकाव करतात त्यांना अन्न देतो.

Daje stoci piæu njezinu, i vraniæima, koji vièu k njemu.

10 १० घोड्याच्या बलाने त्यास आनंद मिळत नाही; मनुष्याच्या शक्तीमान पायांत तो आनंद मानत नाही.

Ne mari za silu konjsku, niti su mu mili kraci èovjeèiji.

11 ११ जे परमेश्वराचा आदर करतात, जे त्याच्या दयेची आशा धरतात त्यांच्याबरोबर तो आनंदित होतो.

Mili su Gospodu oni koji ga se boje, koji se uzdaju u milost njegovu.

12 १२ हे यरूशलेमे, परमेश्वराची स्तुती कर; हे सियोने तू आपल्या देवाची स्तुती कर.

Slavi, Jerusalime, Gospoda; hvali Boga svojega, Sione!

13 १३ कारण त्याने तुझ्या वेशींचे अडसर बळकट केले आहेत; त्याने तुझ्यामध्ये तुझी लेकरे आशीर्वादित केली आहेत.

Jer on utvrðuje prijevornice vrata tvojih, blagosilja sinove tvoje u tebi.

14 १४ तो तुझ्या सीमांच्या आत भरभराट आणतो; तो तुला उत्कृष्ट गव्हाने तृप्त करतो.

Ograðuje meðe tvoje mirom, nasiæava te jedre pšenice.

15 १५ तो आपली आज्ञा पृथ्वीवर पाठवतो; त्याचा शब्द फार वेगाने धावतो.

Šalje govor svoj na zemlju, brzo teèe rijeè njegova.

16 १६ तो लोकरीसारखे बर्फ पसरतो; तो राखेसारखे दवाचे कण विखरतो.

Daje snijeg kao vunu, sipa inje kao pepeo.

17 १७ तो आपल्या गारांचा बर्फाच्या चुऱ्याप्रमाणे वर्षाव करतो; त्याने पाठवलेल्या गारठ्यापुढे कोण टिकेल?

Baca grad svoj kao zalogaje, pred mrazom njegovijem ko æe ostati?

18 १८ तो आपली आज्ञा पाठवून त्यांना वितळवितो; तो आपला वारा वाहवितो व पाणी वाहू लागते.

Pošlje rijeè svoju, i sve se raskravi; dune duhom svojim, i poteku vode.

19 १९ त्याने याकोबाला आपले वचन, इस्राएलाला आपले नियम व निर्णय सांगितले.

On je javio rijeè svoju Jakovu, naredbe i sudove svoje Izrailju.

20 २० त्याने हे दुसऱ्या कोणत्याही राष्ट्रासाठी केले नाही; आणि त्यांनी त्याचे निर्णय जाणले नाहीत. परमेश्वराची स्तुती करा.

Ovo nije uèinio nijednome drugom narodu, i sudova njegovijeh oni ne znaju. Aliluja!