स्तोत्रसंहिता 140
In finem. Psalmus David. Eripe me, Domine, ab homine malo; a viro iniquo eripe me.
Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia.
Acuerunt linguas suas sicut serpentis; venenum aspidum sub labiis eorum.
4 ४ हे परमेश्वरा, मला दुष्टांच्या हातातून वाचव; मला जुलमी मनुष्यांपासून सुरक्षित ठेव. त्यांनी मला ढकलण्याची योजना केली आहे.
Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:
5 ५ गर्विष्ठांनी माझ्यासाठी पाश व दोऱ्या लपवून ठेविल्या आहेत; त्यांनी रस्त्याच्या बाजूला जाळे पसरले आहे; त्यांनी माझ्यासाठी सापळा लावला आहे.
absconderunt superbi laqueum mihi. Et funes extenderunt in laqueum; juxta iter, scandalum posuerunt mihi.
Dixi Domino: Deus meus es tu; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.
Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli.
8 ८ हे परमेश्वरा, दुष्टांच्या इच्छा पुरवू नको, त्यांच्या दुष्ट योजना यशस्वी होऊ देऊ नकोस. नाही तर ते उन्मत्त होतील.
Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me; ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.
10 १० त्यांच्यावर जळते निखारे पडोत; त्यांना अग्नीत टाकले जावो, ज्यातून त्यांना उठून वर कधीही येता येणार नाही अशा खड्‌यात फेकण्यात येवो.
Cadent super eos carbones; in ignem dejicies eos: in miseriis non subsistent.
Vir linguosus non dirigetur in terra; virum injustum mala capient in interitu.
Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum.
Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo, et habitabunt recti cum vultu tuo.
