स्तोत्रसंहिता 130

1 १ हे परमेश्वरा, मी तुला शोकसागरातून आरोळी मारीत आहे.

Un cántico para los peregrinos que van a Jerusalén. Señor, clamo a ti desde lo más profundo de mi dolor.

2 २ हे प्रभू, माझी वाणी ऐक; माझ्या विनवणीच्या वाणीकडे तुझे कान लक्षपूर्वक लागलेले असोत.

Por favor escucha mi llanto, presta atención a lo que pido.

3 ३ हे परमेश्वरा, तू जर अन्याय लक्षात ठेवशील तर, हे प्रभू, तुझ्यासमोर कोण उभा राहू शकेल?

Señor, si guardaras una lista de nuestros pecados, ¿Quién podría escapar de ser condenado?

4 ४ पण त्यांनी तुझे भय धरावे, म्हणून तुझ्याजवळ क्षमा आहे.

Pero tú eres un Dios perdonador y por eso debes ser respetado.

5 ५ मी परमेश्वराची वाट पाहतो, माझा आत्मा वाट पाहतो, आणि त्याच्या वचनावर मी आशा ठेवतो.

Yo espero en el Señor, espero ansiosamente, porque confío en su palabra.

6 ६ पहाटेची वाट पाहणाऱ्या पहारेकऱ्यापेक्षा माझा जीव प्रभूची अधिक वाट पाहतो.

Anhelo que el Señor vuelva, más que los vigilantes añorando el amanecer.

7 ७ हे इस्राएला, परमेश्वरावर आशा ठेव. कारण परमेश्वर दयाळू आहे, आणि त्याच्याजवळ विपुल उद्धार आहे.

Israel, deposita tus esperanzas en el Señor, porque el Señor nos ama con su inmenso amor, y su salvación no conoce límites.

8 ८ तोच इस्राएलास त्यांच्या सर्व पापांपासून मुक्त करीन.

Él redimirá a Israel de todos sus pecados.