< स्तोत्रसंहिता 130 >

1 हे परमेश्वरा, मी तुला शोकसागरातून आरोळी मारीत आहे.
Das profundezas a ti clamo, ó Senhor.
2 हे प्रभू, माझी वाणी ऐक; माझ्या विनवणीच्या वाणीकडे तुझे कान लक्षपूर्वक लागलेले असोत.
Senhor, escuta a minha voz: sejam os teus ouvidos atentos à voz das minhas suplicas.
3 हे परमेश्वरा, तू जर अन्याय लक्षात ठेवशील तर, हे प्रभू, तुझ्यासमोर कोण उभा राहू शकेल?
Se tu, Senhor, observares as iniquidades, Senhor, quem subsistirá?
4 पण त्यांनी तुझे भय धरावे, म्हणून तुझ्याजवळ क्षमा आहे.
Porém contigo está o perdão, para que sejas temido.
5 मी परमेश्वराची वाट पाहतो, माझा आत्मा वाट पाहतो, आणि त्याच्या वचनावर मी आशा ठेवतो.
Aguardo ao Senhor; a minha alma o aguarda, e espero na sua palavra.
6 पहाटेची वाट पाहणाऱ्या पहारेकऱ्यापेक्षा माझा जीव प्रभूची अधिक वाट पाहतो.
A minha alma aguarda ao Senhor, mais do que os guardas pela manhã, mais do que aqueles que vigiam pela manhã.
7 हे इस्राएला, परमेश्वरावर आशा ठेव. कारण परमेश्वर दयाळू आहे, आणि त्याच्याजवळ विपुल उद्धार आहे.
Espere Israel no Senhor, porque no Senhor há misericórdia, e nele há abundante redenção.
8 तोच इस्राएलास त्यांच्या सर्व पापांपासून मुक्त करीन.
E ele remirá a Israel de todas as suas iniquidades.

< स्तोत्रसंहिता 130 >