स्तोत्रसंहिता 130

1 १ हे परमेश्वरा, मी तुला शोकसागरातून आरोळी मारीत आहे.

Waƙar haurawa. Daga cikin zurfafa na yi kuka gare ka, ya Ubangiji;

2 २ हे प्रभू, माझी वाणी ऐक; माझ्या विनवणीच्या वाणीकडे तुझे कान लक्षपूर्वक लागलेले असोत.

Ya Ubangiji, ka ji muryata. Bari kunnuwanka su saurara ga kukata ta neman jinƙai.

3 ३ हे परमेश्वरा, तू जर अन्याय लक्षात ठेवशील तर, हे प्रभू, तुझ्यासमोर कोण उभा राहू शकेल?

In kai, ya Ubangiji, za ka lissafta zunubai, Ya Ubangiji, wa zai tsaya?

4 ४ पण त्यांनी तुझे भय धरावे, म्हणून तुझ्याजवळ क्षमा आहे.

Amma tare da kai akwai gafartawa, saboda haka ake tsoronka.

5 ५ मी परमेश्वराची वाट पाहतो, माझा आत्मा वाट पाहतो, आणि त्याच्या वचनावर मी आशा ठेवतो.

Zan jira Ubangiji, raina zai jira, kuma a cikin maganarsa na sa zuciyata.

6 ६ पहाटेची वाट पाहणाऱ्या पहारेकऱ्यापेक्षा माझा जीव प्रभूची अधिक वाट पाहतो.

Raina na jiran Ubangiji fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya, fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya.

7 ७ हे इस्राएला, परमेश्वरावर आशा ठेव. कारण परमेश्वर दयाळू आहे, आणि त्याच्याजवळ विपुल उद्धार आहे.

Ya Isra’ila, sa zuciya ga Ubangiji, gama tare da Ubangiji akwai ƙauna marar ƙarewa kuma tare da shi akwai cikakkiyar fansa.

8 ८ तोच इस्राएलास त्यांच्या सर्व पापांपासून मुक्त करीन.

Shi kansa zai fanshi Isra’ila daga dukan zunubansu.