< स्तोत्रसंहिता 130 >

1 हे परमेश्वरा, मी तुला शोकसागरातून आरोळी मारीत आहे.
Aus den Tiefen rufe ich zu Dir, Jehovah.
2 हे प्रभू, माझी वाणी ऐक; माझ्या विनवणीच्या वाणीकडे तुझे कान लक्षपूर्वक लागलेले असोत.
Herr, höre auf meine Stimme, es mögen Deine Ohren aufmerken auf die Stimme meines Flehens.
3 हे परमेश्वरा, तू जर अन्याय लक्षात ठेवशील तर, हे प्रभू, तुझ्यासमोर कोण उभा राहू शकेल?
Wenn Du, Jah, Missetaten behältst, wer wird, o Herr, bestehen?
4 पण त्यांनी तुझे भय धरावे, म्हणून तुझ्याजवळ क्षमा आहे.
Doch ist bei Dir Vergebung, daß man Dich fürchte.
5 मी परमेश्वराची वाट पाहतो, माझा आत्मा वाट पाहतो, आणि त्याच्या वचनावर मी आशा ठेवतो.
Ich hoffe auf Jehovah, meine Seele hofft, und Seines Wortes warte ich.
6 पहाटेची वाट पाहणाऱ्या पहारेकऱ्यापेक्षा माझा जीव प्रभूची अधिक वाट पाहतो.
Meine Seele ist auf den Herrn, mehr als die Hüter auf den Morgen.
7 हे इस्राएला, परमेश्वरावर आशा ठेव. कारण परमेश्वर दयाळू आहे, आणि त्याच्याजवळ विपुल उद्धार आहे.
Warte auf Jehovah, Israel; denn bei Jehovah ist Barmherzigkeit und mit Ihm viel Erlösung.
8 तोच इस्राएलास त्यांच्या सर्व पापांपासून मुक्त करीन.
Und Er wird Israel lösen von allen seinen Missetaten.

< स्तोत्रसंहिता 130 >