स्तोत्रसंहिता 130

1 १ हे परमेश्वरा, मी तुला शोकसागरातून आरोळी मारीत आहे.

Ein Lied im höhern Chor. Aus der Tiefe rufe ich, HERR, zu dir.

2 २ हे प्रभू, माझी वाणी ऐक; माझ्या विनवणीच्या वाणीकडे तुझे कान लक्षपूर्वक लागलेले असोत.

HERR, höre meine Stimme; laß deine Ohren merken auf die Stimme meines Flehens!

3 ३ हे परमेश्वरा, तू जर अन्याय लक्षात ठेवशील तर, हे प्रभू, तुझ्यासमोर कोण उभा राहू शकेल?

So du willst, HERR, Sünde zurechnen, HERR, wer wird bestehen?

4 ४ पण त्यांनी तुझे भय धरावे, म्हणून तुझ्याजवळ क्षमा आहे.

Denn bei dir ist die Vergebung, daß man dich fürchte.

5 ५ मी परमेश्वराची वाट पाहतो, माझा आत्मा वाट पाहतो, आणि त्याच्या वचनावर मी आशा ठेवतो.

Ich harre des HERRN; meine Seele harret, und ich hoffe auf sein Wort.

6 ६ पहाटेची वाट पाहणाऱ्या पहारेकऱ्यापेक्षा माझा जीव प्रभूची अधिक वाट पाहतो.

Meine Seele wartet auf den HERRN von einer Morgenwache bis zur andern.

7 ७ हे इस्राएला, परमेश्वरावर आशा ठेव. कारण परमेश्वर दयाळू आहे, आणि त्याच्याजवळ विपुल उद्धार आहे.

Israel hoffe auf den HERRN; denn bei dem HERRN ist die Gnade und viel Erlösung bei ihm;

8 ८ तोच इस्राएलास त्यांच्या सर्व पापांपासून मुक्त करीन.

und er wird Israel erlösen aus allen seinen Sünden.