< स्तोत्रसंहिता 129 >

1 इस्राएलाने आता म्हणावे की, माझ्या तरुणपणापासून त्यांनी माझ्यावर हल्ला केला आहे.
Ein Wallfahrtslied. »Sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an«
2 त्यांनी माझ्या तरुणपणापासून माझ्यावर हल्ला केला, तरी ते मला पराजित करू शकले नाहीत.
»sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an, aber doch mich nicht überwältigt.
3 नांगरणाऱ्यांनी माझ्या पाठीवर नांगरले; त्यांनी आपली तासे लांब केली.
Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und lange Furchen gezogen;
4 परमेश्वर न्यायी आहे; त्याने दुष्टांच्या दोऱ्या कापून टाकल्या आहेत.
doch der HERR ist gerecht: er hat zerhauen der Gottlosen Stricke.«
5 जे सियोनेचा तिरस्कार करतात, ते सर्व लज्जित होवोत आणि माघारी फिरवले जावोत.
Zuschanden müssen werden und rückwärts weichen alle, die Zion hassen!
6 ते छपरावरचे गवत वाढण्या आधीच सुकून जाते त्यासारखे होवोत.
Sie müssen gleichen dem Gras auf den Dächern, das dürr schon ist, bevor es in Halme schießt,
7 त्याने कापणी करणारा आपली मूठ भरीत नाही, किंवा पेंढ्या भरणाऱ्याच्या कवेत ते येत नाही.
mit dem der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Gewandbausch,
8 त्यांच्या जवळून येणारे जाणारे म्हणत नाहीत की, “परमेश्वराचा आशीर्वाद तुझ्यावर असो; परमेश्वराच्या नावाने आम्ही तुम्हास आशीर्वाद देतो.”
und bei dem, wer des Weges vorübergeht, nicht ruft: »Gottes Segen sei über euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!«

< स्तोत्रसंहिता 129 >