< स्तोत्रसंहिता 127 >

1 परमेश्वर जर घर बांधीत नाही, तर तो जे बांधतो ते काम व्यर्थ आहे. जर परमेश्वर नगर रक्षित नाही, तर पहारेकरी उभे राहून रक्षण करतात ते व्यर्थ आहे.
A Song of degrees for Solomon. Except the LORD shall build the house, they labour in vain that build it: except the LORD shall keep the city, the watchman waketh in vain.
2 तुम्ही पहाटे लवकर उठता, रात्री उशीराने घरी येता, किंवा कठोर परिश्रम करून भाकर खाता हे सर्व व्यर्थ आहे कारण परमेश्वर आपल्या प्रियजनास लागेल ते झोपेतही देतो.
It is vain for you to rise early, to sit up late, to eat the bread of sorrows: for so he giveth his beloved sleep.
3 पाहा, मुले ही परमेश्वरापासून मिळालेले वतन आहे, आणि पोटचे फळ त्याच्यापासून मिळालेली देणगी आहे.
Lo, children are an heritage of the LORD: and the fruit of the womb is his reward.
4 तरुणपणाची मुले हे वीराच्या हातातील बाणांसारखी आहेत.
As arrows are in the hand of a mighty man; so are children of the youth.
5 ज्या मनुष्याचा भाता अशांनी भरला आहे, तो धन्य! तो वेशीवर शत्रूंशी त्याची बोलाचाली होत असता, ते फजीत होणार नाहीत.
Happy is the man that hath his quiver full of them: they shall not be ashamed, but they shall speak with the enemies in the gate.

< स्तोत्रसंहिता 127 >