< स्तोत्रसंहिता 127 >

1 परमेश्वर जर घर बांधीत नाही, तर तो जे बांधतो ते काम व्यर्थ आहे. जर परमेश्वर नगर रक्षित नाही, तर पहारेकरी उभे राहून रक्षण करतात ते व्यर्थ आहे.
A song for pilgrims going up to Jerusalem. A psalm of Solomon. If the Lord doesn't build the house, the work of the builders is futile. If the Lord doesn't guard the city, the work of the guards is pointless.
2 तुम्ही पहाटे लवकर उठता, रात्री उशीराने घरी येता, किंवा कठोर परिश्रम करून भाकर खाता हे सर्व व्यर्थ आहे कारण परमेश्वर आपल्या प्रियजनास लागेल ते झोपेतही देतो.
It's useless to get up early in the morning and go to work, and stay late into the evening, worrying about earning enough to eat, when the Lord gives rest to those he loves.
3 पाहा, मुले ही परमेश्वरापासून मिळालेले वतन आहे, आणि पोटचे फळ त्याच्यापासून मिळालेली देणगी आहे.
Children certainly are a gift from the Lord, for a family is a blessing.
4 तरुणपणाची मुले हे वीराच्या हातातील बाणांसारखी आहेत.
Like arrows in the hand of a warrior are the children of a young man.
5 ज्या मनुष्याचा भाता अशांनी भरला आहे, तो धन्य! तो वेशीवर शत्रूंशी त्याची बोलाचाली होत असता, ते फजीत होणार नाहीत.
Happy is the father who fills his quiver with them! Such fathers will not be embarrassed when they confront their enemies at the city gate.

< स्तोत्रसंहिता 127 >