< स्तोत्रसंहिता 121 >
1 १ मी आपली दृष्टी पर्वताकडे लावतो. मला मदत कोठून येईल?
Ein Wallfahrtslied. Ich hebe meine Augen auf zu den Bergen: Woher kommt mir Hilfe?
2 २ परमेश्वर जो आकाशाचा व पृथ्वीचा निर्माण करणारा त्याकडून माझी मदत येते.
Meine Hilfe kommt von dem HERRN, der Himmel und Erde gemacht hat!
3 ३ तो तुझा पाय घसरू देत नाही; जो तुझे संरक्षण करतो तो कधीही स्वस्थ झोपत नाही.
Er wird deinen Fuß nicht wanken lassen, und der dich behütet, schläft nicht.
4 ४ पाहा, इस्राएलाचा रक्षणकर्ता कधीच झोपत नाही किंवा तो डुलकीही घेत नाही.
Siehe, der Hüter Israels schläft noch schlummert nicht.
5 ५ परमेश्वर तुझा रक्षणकर्ता आहे; परमेश्वर तुझ्या उजव्या हाताला सावली आहे.
Der HERR behütet dich; der HERR ist dein Schatten über deiner rechten Hand,
6 ६ दिवसा तुला सूर्य किंवा रात्री चंद्र तुला नुकसान करणार नाही.
daß dich am Tage die Sonne nicht steche, noch der Mond des Nachts.
7 ७ परमेश्वर सर्व वाईटापासून तुझे रक्षण करील; तो तुझ्या जिवाचे रक्षण करील.
Der HERR behüte dich vor allem Übel, er behüte deine Seele;
8 ८ परमेश्वर तुला; जे सर्व काही तू करशील, त्यामध्ये आता आणि सदासर्वकाळ रक्षण करील.
der HERR behüte deinen Ausgang und Eingang von nun an bis in Ewigkeit!