< स्तोत्रसंहिता 120 >

1 माझ्या संकटात मी परमेश्वराकडे मोठ्याने ओरडलो, आणि त्याने मला उत्तर दिले.
En vallfartssång. Jag ropar till HERREN i min nöd, och han svarar mig.
2 हे परमेश्वरा, जे कोणी आपल्या ओठाने खोटे बोलतात, आणि आपल्या जिभेने फसवतात त्यापासून माझा जीव सोडीव.
HERRE, rädda min själ från lögnaktiga läppar, från en falsk tunga.
3 हे कपटी जिभे, तुला काय दिले जाईल, आणि आणखी तुला काय मिळणार?
Varmed bliver du lönad, både nu och allt framgent, du falska tunga?
4 तो योद्ध्याच्या धारदार बाणांनी, रतम लाकडाच्या जळत्या निखाऱ्यावर बाणाचे टोक तापवून तुला मारील.
Jo, med en våldsverkares skarpa pilar och med glödande ginstkol.
5 मला हायहाय! कारण मी तात्पुरता मेशेखात राहतो, मी पूर्वी केदारच्या तंबूमध्ये राहत होतो.
Ve mig, att jag måste dväljas i Meseks land och bo ibland Kedars hyddor!
6 शांतीचा तिरस्कार करणाऱ्यांबरोबर मी खूप काळ राहिलो आहे.
Länge nog har min själ måst bo ibland dem som hata friden.
7 मी शांतीप्रिय मनुष्य आहे, पण जेव्हा मी बोलतो, ते युध्दासाठी उठतात.
Jag själv håller frid, men säger jag blott ett ord, äro de redo till strid.

< स्तोत्रसंहिता 120 >