स्तोत्रसंहिता 120

1 १ माझ्या संकटात मी परमेश्वराकडे मोठ्याने ओरडलो, आणि त्याने मला उत्तर दिले.

Ein Lied im höhern Chor. Ich rufe zu dem HERRN in meiner Not, und er erhöret mich.

2 २ हे परमेश्वरा, जे कोणी आपल्या ओठाने खोटे बोलतात, आणि आपल्या जिभेने फसवतात त्यापासून माझा जीव सोडीव.

HERR, errette meine Seele von den Lügenmäulern und von den falschen Zungen!

3 ३ हे कपटी जिभे, तुला काय दिले जाईल, आणि आणखी तुला काय मिळणार?

Was kann dir die falsche Zunge tun? und was kann sie ausrichten?

4 ४ तो योद्ध्याच्या धारदार बाणांनी, रतम लाकडाच्या जळत्या निखाऱ्यावर बाणाचे टोक तापवून तुला मारील.

Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken, wie Feuer in Wacholdern.

5 ५ मला हायहाय! कारण मी तात्पुरता मेशेखात राहतो, मी पूर्वी केदारच्या तंबूमध्ये राहत होतो.

Wehe mir, daß ich ein Fremdling bin unter Mesech! Ich muß wohnen unter den Hütten Kedars.

6 ६ शांतीचा तिरस्कार करणाऱ्यांबरोबर मी खूप काळ राहिलो आहे.

Es wird meiner Seele lange, zu wohnen bei denen, die den Frieden hassen.

7 ७ मी शांतीप्रिय मनुष्य आहे, पण जेव्हा मी बोलतो, ते युध्दासाठी उठतात.

Ich halte Frieden; aber wenn ich rede, so fahen sie Krieg an.