स्तोत्रसंहिता 120

1 १ माझ्या संकटात मी परमेश्वराकडे मोठ्याने ओरडलो, आणि त्याने मला उत्तर दिले.

Ein Stufenlied. / Zu Jahwe hab ich gerufen in meiner Not, / Und er hat mich erhört.

2 २ हे परमेश्वरा, जे कोणी आपल्या ओठाने खोटे बोलतात, आणि आपल्या जिभेने फसवतात त्यापासून माझा जीव सोडीव.

Jahwe, so rette mich auch jetzt von der Lügenlippe, / Von arglistiger Zunge!

3 ३ हे कपटी जिभे, तुला काय दिले जाईल, आणि आणखी तुला काय मिळणार?

Was wird er dir geben, was dir zufügen, / Du arglistige Zunge?

4 ४ तो योद्ध्याच्या धारदार बाणांनी, रतम लाकडाच्या जळत्या निखाऱ्यावर बाणाचे टोक तापवून तुला मारील.

Scharfe Pfeile eines Starken / Mit glühenden Kohlen aus Ginstersträuchern.

5 ५ मला हायहाय! कारण मी तात्पुरता मेशेखात राहतो, मी पूर्वी केदारच्या तंबूमध्ये राहत होतो.

Weh mir, daß ich ein Fremdling bin in Meschech, / Bei Kedars Zelten wohnen muß!

6 ६ शांतीचा तिरस्कार करणाऱ्यांबरोबर मी खूप काळ राहिलो आहे.

Zu lange schon hab ich weilen müssen / Bei denen, die Frieden hassen.

7 ७ मी शांतीप्रिय मनुष्य आहे, पण जेव्हा मी बोलतो, ते युध्दासाठी उठतात.

Ich will Frieden; doch wenn ich nur rede, / So beginnen sie Krieg.