< स्तोत्रसंहिता 120 >
1 १ माझ्या संकटात मी परमेश्वराकडे मोठ्याने ओरडलो, आणि त्याने मला उत्तर दिले.
Cantique de Maaloth. J'ai crié à l'Éternel dans ma détresse, et il m'a exaucé.
2 २ हे परमेश्वरा, जे कोणी आपल्या ओठाने खोटे बोलतात, आणि आपल्या जिभेने फसवतात त्यापासून माझा जीव सोडीव.
Éternel, délivre mon âme des lèvres menteuses, de la langue qui trompe!
3 ३ हे कपटी जिभे, तुला काय दिले जाईल, आणि आणखी तुला काय मिळणार?
Que te donnera, que te rapportera la langue trompeuse?
4 ४ तो योद्ध्याच्या धारदार बाणांनी, रतम लाकडाच्या जळत्या निखाऱ्यावर बाणाचे टोक तापवून तुला मारील.
Des flèches aiguës comme celles du guerrier, avec les charbons ardents du genêt.
5 ५ मला हायहाय! कारण मी तात्पुरता मेशेखात राहतो, मी पूर्वी केदारच्या तंबूमध्ये राहत होतो.
Malheureux que je suis de séjourner en Méshec, de demeurer parmi les tentes de Kédar!
6 ६ शांतीचा तिरस्कार करणाऱ्यांबरोबर मी खूप काळ राहिलो आहे.
Trop longtemps mon âme a demeuré avec celui qui hait la paix.
7 ७ मी शांतीप्रिय मनुष्य आहे, पण जेव्हा मी बोलतो, ते युध्दासाठी उठतात.
Je veux la paix; mais dès que je parle, ils sont pour la guerre.