< स्तोत्रसंहिता 120 >
1 १ माझ्या संकटात मी परमेश्वराकडे मोठ्याने ओरडलो, आणि त्याने मला उत्तर दिले.
Cantique des montées. Vers Yahweh, dans ma détresse, j’ai crié, et il m’a exaucé:
2 २ हे परमेश्वरा, जे कोणी आपल्या ओठाने खोटे बोलतात, आणि आपल्या जिभेने फसवतात त्यापासून माझा जीव सोडीव.
« Yahweh délivre mon âme de la lèvre de mensonge, de la langue astucieuse! »
3 ३ हे कपटी जिभे, तुला काय दिले जाईल, आणि आणखी तुला काय मिळणार?
Que te sera-t-il donné, quel sera ton profit, langue perfide?
4 ४ तो योद्ध्याच्या धारदार बाणांनी, रतम लाकडाच्या जळत्या निखाऱ्यावर बाणाचे टोक तापवून तुला मारील.
Les flèches aiguës du Tout-Puissant, avec les charbons ardents du genêt.
5 ५ मला हायहाय! कारण मी तात्पुरता मेशेखात राहतो, मी पूर्वी केदारच्या तंबूमध्ये राहत होतो.
Malheureux que je suis de séjourner dans Mések, d’habiter sous les tentes de Cédar!
6 ६ शांतीचा तिरस्कार करणाऱ्यांबरोबर मी खूप काळ राहिलो आहे.
Trop longtemps j’ai demeuré avec ceux qui haïssent la paix.
7 ७ मी शांतीप्रिय मनुष्य आहे, पण जेव्हा मी बोलतो, ते युध्दासाठी उठतात.
Je suis un homme de paix et, quand je leur parle, ils sont pour la guerre.