< स्तोत्रसंहिता 120 >

1 माझ्या संकटात मी परमेश्वराकडे मोठ्याने ओरडलो, आणि त्याने मला उत्तर दिले.
(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2 हे परमेश्वरा, जे कोणी आपल्या ओठाने खोटे बोलतात, आणि आपल्या जिभेने फसवतात त्यापासून माझा जीव सोडीव.
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3 हे कपटी जिभे, तुला काय दिले जाईल, आणि आणखी तुला काय मिळणार?
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4 तो योद्ध्याच्या धारदार बाणांनी, रतम लाकडाच्या जळत्या निखाऱ्यावर बाणाचे टोक तापवून तुला मारील.
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5 मला हायहाय! कारण मी तात्पुरता मेशेखात राहतो, मी पूर्वी केदारच्या तंबूमध्ये राहत होतो.
Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6 शांतीचा तिरस्कार करणाऱ्यांबरोबर मी खूप काळ राहिलो आहे.
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7 मी शांतीप्रिय मनुष्य आहे, पण जेव्हा मी बोलतो, ते युध्दासाठी उठतात.
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

< स्तोत्रसंहिता 120 >