< स्तोत्रसंहिता 120 >

1 माझ्या संकटात मी परमेश्वराकडे मोठ्याने ओरडलो, आणि त्याने मला उत्तर दिले.
Jeg raabte til Herren i min Nød, og han bønhørte mig.
2 हे परमेश्वरा, जे कोणी आपल्या ओठाने खोटे बोलतात, आणि आपल्या जिभेने फसवतात त्यापासून माझा जीव सोडीव.
Herre! fri min Sjæl fra Løgnens Læbe, fra en svigefuld Tunge.
3 हे कपटी जिभे, तुला काय दिले जाईल, आणि आणखी तुला काय मिळणार?
Hvad giver han dig, og hvad giver han dig ydermere, du svigefulde Tunge?
4 तो योद्ध्याच्या धारदार बाणांनी, रतम लाकडाच्या जळत्या निखाऱ्यावर बाणाचे टोक तापवून तुला मारील.
Den vældiges skærpede Pile med Gløder af Enebærtræ!
5 मला हायहाय! कारण मी तात्पुरता मेशेखात राहतो, मी पूर्वी केदारच्या तंबूमध्ये राहत होतो.
Ve mig! thi jeg har været som fremmed iblandt Mesek, jeg har boet ved Kedars Telte.
6 शांतीचा तिरस्कार करणाऱ्यांबरोबर मी खूप काळ राहिलो आहे.
Min Sjæl har længe nok boet hos dem, som hade Fred.
7 मी शांतीप्रिय मनुष्य आहे, पण जेव्हा मी बोलतो, ते युध्दासाठी उठतात.
Jeg er fredsommelig; men naar jeg taler, da ere disse færdige til Krig.

< स्तोत्रसंहिता 120 >