स्तोत्रसंहिता 116
Ina ƙaunar Ubangiji, gama ya ji muryata; ya ji kukata ta neman jinƙai.
Domin ya juye kunnensa gare ni, zan kira gare shi muddin ina da rai.
3 ३ मृत्यूचे दोर माझ्याभोवती आवळले, आणि मला अधोलोकांच्या यातना झाल्या, संकट व क्लेश मला झाले. (Sheol h7585)
Igiyoyin mutuwa sun shaƙe ni, wahalar kabari sun zo a kaina; na cika da wahala da ɓacin rai. (Sheol h7585)
Sai na kira ga sunan Ubangiji na ce, “Ya Ubangiji, ka cece ni!”
Ubangiji mai alheri ne da kuma mai adalci; Allahnmu yana cike da tausayi.
Ubangiji yana tsare masu tawali’u; sa’ad da nake cikin tsananin bukata, ya cece ni.
7 ७ हे माझ्या जिवा तू आपल्या विश्रामस्थानी परत ये; कारण परमेश्वराने तुझ्यावर पुष्कळ उपकार केले आहेत.
Ka kwantar da hankali, ya raina, gama Ubangiji mai alheri ne a gare ka.
Gama kai, ya Ubangiji, ka ceci raina daga mutuwa, idanuna daga hawaye, ƙafafuna daga tuntuɓe,
don in iya tafiya a gaban Ubangiji a ƙasar masu rai.
Na gaskata, saboda haka na ce, “An azabtar da ni ƙwarai.”
Kuma cikin rikicewana na ce, “Dukan mutane maƙaryata ne.”
Yaya zan sāka wa Ubangiji saboda dukan alherinsa gare ni?
Zan daga kwaf na ceto in kuma kira ga sunan Ubangiji.
Zan cika alkawurana ga Ubangiji a gaban dukan mutanensa.
Abu mai daraja a gaban Ubangiji shi ne mutuwar tsarkakansa.
16 १६ हे परमेश्वरा, मी खरोखर तुझा सेवक आहे; मी तुझा सेवक, तुझी दासी असलेल्या स्त्रीचा मुलगा आहे; माझी बंधने तू सोडली आहेस.
Ya Ubangiji, da gaske ni bawanka ne; ni bawanka ne, ɗan baiwarka; ka’yantar da ni daga sarƙoƙi.
Zan yi hadayar godiya gare ka in kuma kira bisa sunan Ubangiji.
Zan cika alkawurana ga Ubangiji a gaban dukan mutanensa,
a filayen gidan Ubangiji, a tsakiyarki, ya Urushalima. Yabi Ubangiji.
