< स्तोत्रसंहिता 104 >

1 हे माझ्या जिवा, परमेश्वराचा धन्यवाद कर. हे परमेश्वरा, माझ्या देवा, तू अत्यंत थोर आहेस; तू तेजस्विता आणि गौरव पांघरले आहेस.
Fakafetaʻi kia Sihova, ʻa hoku laumālie. ʻE Sihova ko hoku ʻOtua, ʻoku ke lahi ʻaupito; kuo kofuʻaki koe ʻae fakaʻapaʻapa mo e māfimafi.
2 जसे वस्राने तसे तू आपणाला प्रकाशाने झाकतोस; तंबूच्या पडद्याप्रमाणे तू आकाश पसरतोस.
‌ʻOku ke ʻufiʻufi ʻaki koe ʻae maama ʻo hangē ko e kofu: ʻoku ke fofola atu ʻae ngaahi langi ʻo hangē ko e puipui:
3 तू आपल्या खोल्यांच्या तुळ्या जलांमध्ये ठेवतो; तू मेघांना आपले रथ करतोस; तू वाऱ्यांच्या पंखावर चालतोस.
‌ʻOku ne ʻai ʻae ngaahi utupoto ʻo hono ngaahi fale ʻi he ngaahi vai: pea ko ʻene saliote ʻae ngaahi ʻao: pea ʻoku hāʻele ia ʻi he ngaahi kapakau ʻoe matangi:
4 तू वाऱ्याला आपले दूत करतोस, अग्नीच्या ज्वालांस आपले सेवक करतोस
‌ʻOku ne ngaohi ʻene kau ʻāngelo ke hangē ko e matangi; mo ʻene kau faifekau ko e afi ʻoku ulo:
5 त्याने पृथ्वीचा पाया घातला आहे, आणि ती कधीही हलणार नाही.
Naʻa ne ʻai ʻae ngaahi tuʻunga ʻo māmani, ke ʻoua naʻa ueʻi ia ʻo lauikuonga.
6 तू पृथ्वीला वस्राप्रमाणे पाण्याने आच्छादिले आहेस; पाण्याने पर्वत झाकले आहेत.
‌ʻOku ke ʻufiʻufi ʻaki ia ʻae loloto ʻo hangē ko e kofu: naʻe tuʻu ʻae ngaahi vai ʻo māʻolunga hake ʻi he ngaahi moʻunga.
7 तुझ्या धमकीने पाणी मागे सरले आहे; तुझ्या गर्जनेच्या आवाजाने ती पळाली.
‌ʻI hoʻo valoki naʻa nau puna; ʻi he leʻo ʻo hoʻo fatulisi naʻa nau hola ai.
8 ती पर्वतावरून जाऊन खाली दरितून वाहात गेली, त्यांच्यासाठी नेमलेल्या जागी ती जाऊन राहिली.
‌ʻOku nau ʻalu hake ʻi he ngaahi moʻunga, pea nau ʻalu hifo ʻi he ngaahi vahaʻa moʻunga, ki he potu kuo ke teuteu ki ai.
9 तू त्यांना घालून दिलेल्या मर्यादा त्यांना ओलांडता येत नाही; ते पृथ्वीला पुन्हा झाकून टाकणार नाहीत.
Kuo ke ʻai hono ngataʻanga ke ʻoua naʻa ʻalu atu ia ʻi ai; koeʻuhi ke ʻoua naʻa toe haʻu ia ke lōfia ʻa māmani.
10 १० तो दऱ्यातून झरे वाहवितो; डोंगरामधून प्रवाह वाहत जातात.
‌ʻOku ne fekau atu ʻae ngaahi matavai ʻi he ngaahi luo, ʻaia ʻoku tafe ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi foʻi moʻunga.
11 ११ ते रानातल्या सर्व पशूंना पाणी पुरवितात; रानगाढवे आपली तहान भागवितात.
‌ʻOku inu mei ai ʻae fanga manu kotoa pē ʻoe vao: pea ʻoku inu ʻo fiu ai ʻae fanga ʻasi hehengi.
12 १२ नदीकिनारी पक्षी आपले घरटे बांधतात; ते फांद्यामध्ये बसून गातात.
‌ʻOku maʻu ʻi ai ʻe he manupuna ʻoe ʻatā honau nofoʻanga, ʻoku nau hiva ʻi he ngaahi vaʻa.
13 १३ तो आपल्या वरच्या खोल्यातून पर्वतावर पाण्याचा वर्षाव करतो. पृथ्वी त्याच्या श्रमाच्या फळाने भरली आहे.
‌ʻOku ne fakaviviku ʻae ngaahi foʻi moʻunga mei hono fale ʻafioʻanga: ʻoku mākona ʻae kelekele ʻi he fua ʻo hoʻo ngaahi ngāue.
14 १४ तो गुरांढोरासाठी गवत उगवतो, आणि मनुष्यांसाठी वनस्पतीची लागवड करतो; यासाठी की, मनुष्याने जमिनितून अन्न उत्पन्न करावे.
‌ʻOku fakatupu ʻe ia ʻae mohuku maʻae fanga manu, mo e ʻakau ke ʻaonga ki he tangata: koeʻuhi ke ne ʻomi ʻae meʻakai mei he kelekele;
15 १५ तो मनुष्यास आनंदित करणारा द्राक्षरस, त्याचा चेहरा चमकविणारे तेल, आणि त्याचे जीवन जिवंत ठेवणारे अन्नही त्याने उत्पन्न करावी.
Mo e uaine ʻaia ʻoku fakafiefiaʻi ʻae loto ʻoe tangata, mo e lolo ke fakangingila hono mata, mo e mā ke fakamālohi ʻae loto ʻoe tangata.
16 १६ परमेश्वराचे वृक्ष, जे लबानोनाचे गंधसरू त्याने लावले आहेत, ते रसभरित आहेत;
‌ʻOku fonu ʻi he huhuʻa ʻae ngaahi ʻakau ʻo Sihova; ko e ngaahi sita ʻo Lepanoni, ʻaia kuo ne tō;
17 १७ तेथे पक्षी आपली घरटी बांधतात. करकोचा देवदारूचे झाड तिचे घर करतो.
‌ʻOku ngaohi ʻi ai ʻe he fanga manupuna honau pununga: pea ko e sitoaka, ko hono fale ko e ngaahi ʻakau ko e paini.
18 १८ रानबकऱ्या उंच पर्वतावर राहतात; खडक सशांचे आश्रयस्थान आहे.
Ko e ngaahi foʻi moʻunga māʻolunga ko e hūfanga ia ʻoe fanga kosi hehengi; pea mo e ngaahi maka ki he fanga koni.
19 १९ त्याने ऋतुमान समजण्यासाठी चंद्र नेमला आहे; सूर्याला त्याची मावळण्याची वेळ कळते.
Naʻa ne tuʻutuʻuni ʻae māhina ki he ngaahi faʻahitaʻu: ʻoku ʻiloʻi ʻe he laʻā hono tōʻanga.
20 २० तू रात्रीला काळोख करतोस, तेव्हा जंगलातील सर्व जनावरे बाहेर येतात.
‌ʻOku ke ngaohi ʻae poʻuli, pea ko e pō ia: pea ʻoku totolo atu ʻi ai ʻae fanga manu kotoa pē ʻoe vao.
21 २१ तरुण सिंह आपल्या भक्ष्यासाठी गर्जना करतात, आणि देवाकडे आपले अन्न मागतात.
‌ʻOku ngungulu ʻae fanga laione mui ke maʻu ʻenau meʻa, pea nau kumi ʻenau meʻakai mei he ʻOtua.
22 २२ जेव्हा सूर्य उगवतो, तेव्हा ते परत जातात, आणि आपल्या गुहेत झोपतात.
‌ʻOku hopo hake ʻae laʻā, pea ʻoku nau fakataha ai, ʻonau tokoto ʻi honau ngaahi ʻana.
23 २३ दरम्यान लोक आपल्या कामासाठी बाहेर जातात, आणि ते संध्याकाळपर्यंत कष्ट करतात.
‌ʻOku ʻalu atu ʻae tangata ki heʻene ngāue, mo ʻene ngoue ʻo aʻu ki he efiafi.
24 २४ हे परमेश्वरा, तुझी कृत्ये किती अधिक आणि किती विविध प्रकारची आहेत! ती सर्व तुझ्या ज्ञानाने केली आहेत; पृथ्वी तुझ्या समृद्धीने भरली आहे.
‌ʻE Sihova, hono ʻikai lahi ʻa hoʻo ngaahi ngāue! Kuo ke ngaohi kotoa pē ia ʻi he poto: ʻoku fonu ʻa māmani ʻi hoʻo koloa.
25 २५ त्यावर हा समुद्र, खोल आणि अफाट आहे, त्यामध्ये लहान व मोठे असंख्य प्राणी गजबजले आहेत.
Pea ʻoku pehē ʻae tahi lahi ni mo laulahi, ʻa ia ʻoku ai ʻae ngaahi meʻa totolo taʻefaʻalaua, ʻae fanga ika iiki mo e lalahi.
26 २६ तेथे त्यामध्ये जहाजे प्रवास करतात आणि त्यामध्ये खेळण्यासाठी जो लिव्याथान तू निर्माण केला तोही तेथे आहे.
‌ʻOku ʻalu ʻi ai ʻae ngaahi vaka: ʻoku ʻi ai ʻae levaiatani ko ia, ʻaia kuo ke ngaohi ke ne fakavā ai.
27 २७ योग्य वेळी तू त्यांना त्यांचे अन्न द्यावे म्हणून ते सर्व तुझ्याकडे पाहतात.
‌ʻOku tatali ʻakinautolu ni kotoa pē kiate koe: koeʻuhi ke ke foaki kiate kinautolu ʻenau meʻakai ʻi he feituʻulaʻā totonu.
28 २८ जेव्हा तू त्यांना देतोस, ते जमा करतात; जेव्हा तू आपला हात उघडतोस तेव्हा त्यांची उत्तम पदार्थांनी तृप्ती होते.
Ko ia ʻoku ke foaki kiate kinautolu ʻoku nau tānaki: ʻoku ke mafola ho nima, pea ʻoku pito ʻakinautolu ʻi he lelei.
29 २९ जेव्हा तू आपले तोंड लपवतोस तेव्हा ते व्याकुळ होतात; जर तू त्यांचा श्वास काढून घेतला, तर ते मरतात आणि परत मातीस मिळतात.
‌ʻOku ke fufū ho fofonga, pea nau mamahi ai: ʻoku ke toʻo atu ʻenau mānava, pea nau mate, pea foki ki honau efu.
30 ३० जेव्हा तू आपला आत्मा पाठवतोस, तेव्हा ते उत्पन्न होतात, आणि तू भूप्रदेश पुन्हा नवीन करतोस.
‌ʻOku ke fekau atu ho Laumālie, pea ʻoku fakatupu ai ʻakinautolu: pea ʻoku ke fakafoʻou ʻae funga ʻo māmani.
31 ३१ परमेश्वराचे वैभव सर्वकाळ राहो; परमेश्वरास आपल्या निर्मितीत आनंद होवो.
‌ʻE tolonga ʻo taʻengata ʻae nāunau ʻo Sihova: ʻe fiefia ʻa Sihova ʻi heʻene ngaahi ngāue.
32 ३२ तो पृथ्वीवर खाली बघतो आणि ती थरथर कापते; तो पर्वताला स्पर्श करतो आणि ते धुमसतात.
‌ʻOku ʻafio ia ki māmani, pea tetetete ia: ʻoku ala ia ki he ngaahi foʻi moʻunga, pea ʻoku nau kohu ai.
33 ३३ मी माझ्या आयुष्यभर परमेश्वरास गाणे गाईन. जोपर्यंत मी जिवंत आहे तोपर्यंत माझ्या देवाचे मी गुणगान करीन.
Te u hiva kia Sihova ʻi heʻeku kei moʻui: te u hiva fakamālō ki hoku ʻOtua ʻi he lolotonga ʻo ʻeku moʻui.
34 ३४ माझे विचार त्यास गोड वाटो; परमेश्वराजवळ मला आनंद होईल.
‌ʻE melie ʻa ʻeku fakakaukau kiate ia: te u fiefia ʻia Sihova.
35 ३५ पृथ्वीवरून पापी नष्ट होवोत, आणि दुष्ट आणखी न उरोत. हे माझ्या जिवा परमेश्वराचा धन्यवाद कर. परमेश्वराची स्तुती करा.
Tuku ke ʻosiʻosingamālie ʻae kakai angahala mei māmani, pea ʻoua naʻa kei toe ʻae kau angakovi. Fakafetaʻi kia Sihova, ʻa hoku laumālie. Mou fakamālō kia Sihova.

< स्तोत्रसंहिता 104 >