नीतिसूत्रे 1
Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
10 १० माझ्या मुला, जर पापी तुला फूस लावून त्यांच्या पापात पाडण्याचा प्रयत्न करतो, तर त्याच्यामागे जाण्यास नकार दे;
Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
11 ११ जर ते म्हणतील “आमच्याबरोबर ये. आपण वध करण्यास वाट बघू; आपण लपू व निष्कारण निष्पाप व्यक्तीवर हल्ला करू.
Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
12 १२ जसे अधोलोक निरोग्यांना गिळून गर्तेत पडणाऱ्यांसारखे करतो तसे आपण त्यांना जिवंतपणीच गिळून टाकू. (Sheol h7585)
Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol h7585)
Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
15 १५ माझ्या मुला, त्यांच्याबरोबर त्या मार्गाने खाली जाऊ नकोस; ते जेथून चालतात त्याचा स्पर्शही तुझ्या पावलांना होऊ देऊ नकोस;
Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
19 १९ जो अन्यायाने संपत्ती मिळवतो त्या प्रत्येकाचे मार्ग असेच आहेत; अन्यायी धन ज्यांनी धरून ठेवले आहे ते त्यांचाही जीव घेते.
Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
22 २२ “अहो भोळ्यांनो, जे काही तुम्हास समजत नाही त्याची किती वेळ आवड धरणार? तुम्ही चेष्टा करणारे, किती वेळ चेष्टा करण्यात आनंद पावणार, आणि मूर्ख किती वेळ ज्ञानाचा तिरस्कार करणार?
Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
27 २७ जेव्हा वादळांप्रमाणे तुमच्यावर भितीदायक दहशत येईल, आणि तुफानाप्रमाणे तुमच्यावर समस्या आघात करतील; जेव्हा संकटे आणि दु: ख तुम्हावर येतील.
Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
28 २८ ते मला हाका मारतील आणि मी त्यांना उत्तर देणार नाही; ते माझा झटून शोध करतील, पण मी त्यांना सापडणार नाही.
Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
32 ३२ कारण जो कोणी भोळा जेव्हा दूर निघून जाईल त्याचा नाश होईल; आणि मूर्खाचे स्वस्थपण त्याचा नाश करील.
Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
[Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
