< नीतिसूत्रे 29 >

1 जर एखाद्या मनुष्यावर खूप दोष असूनही, जो आपली मान ताठ करतो, तो अचानक तुटतो आणि त्यावर काही उपाय चालत नाही.
O homem que muitas vezes reprehendido endurece a cerviz de repente será quebrantado sem que haja cura.
2 जेव्हा नीतिमानाची वाढ होते, लोक आनंदित होतात, पण जेव्हा दुर्जन अधिकार चालवतात तेव्हा लोक शोक करतात.
Quando os justos se engrandecem, o povo se alegra, mas quando o impio domina o povo suspira.
3 ज्या कोणाला ज्ञानाची आवड आहे तो आपल्या पित्याला आनंदित करतो, पण जो कोणी वेश्येशी सोबत करतो तर तो आपल्या संपत्तीचा नाश करतो.
O homem que ama a sabedoria alegra a seu pae, mas o companheiro de prostitutas desperdiça a fazenda.
4 राजा न्यायाने देश दृढ करतो, पण जो कोणी लाचेची मागणी करतो तो त्याचे वाटोळे करतो.
O rei com juizo sustem a terra, mas o amigo de peitas a transtorna.
5 जो कोणी मनुष्य आपल्या शेजाऱ्याची फाजील स्तुती करतो, तो त्याच्या पावलासाठी जाळे पसरतो.
O homem que lisongeia a seu proximo, arma uma rede aos seus passos.
6 दुष्ट मनुष्य आपल्या स्वतःच्या पापाने पाशात पडतो, पण नीतिमान गाणे गाऊन आनंदित होतो.
Na transgressão do homem mau ha laço, mas o justo jubila e se alegra.
7 नीतिमान गरिबांच्या वादासाठी विनंती करतो; दुर्जनाला तो समजण्याची बुद्धी नसते.
Informa-se o justo da causa dos pobres, mas o impio não comprehende o conhecimento.
8 थट्टा करणारे शहराला पेटवतात; पण सुज्ञजन क्रोधापासून दूर निघून जातात.
Os homens escarnecedores abrazam a cidade, mas os sabios desviam a ira.
9 जर सुज्ञ मनुष्याचा मूर्खाशी वाद असला तर, मुर्ख रागावला किंवा हसला तरी काही स्वस्थता नसते.
O homem sabio que pleiteia com o tolo, quer se turbe quer se ria, não terá descanço.
10 १० रक्तपिपासू सात्विकाचा द्वेष करतात, आणि सरळ मनुष्यास ठार मारण्यासाठी ते त्याचा शोध घेतात.
Os homens sanguinolentos aborrecem ao sincero, mas os rectos procuram o seu bem.
11 ११ मूर्ख आपल्या मनातील सारा राग प्रगट करतो, पण शहाणा मनुष्य तो आवरून धरतो आणि शांत राहतो.
Todo o seu espirito profere o tolo, mas o sabio o encobre e reprime.
12 १२ जर अधिकाऱ्याने खोट्या गोष्टींकडे लक्ष दिले, तर त्याचे सगळे अधिकारी वाईट होतात.
O governador que dá attenção ás palavras mentirosas, achará que todos os seus servos são impios.
13 १३ गरीब मनुष्य आणि जुलूम करणारा या दोघांमध्ये एक गोष्ट समान आहे; परमेश्वर दोघांच्याही डोळ्यांना दृष्टी देतो.
O pobre e o usurario se encontram, e o Senhor allumia os olhos d'ambos.
14 १४ जर राजाने गरीबांचा न्याय सत्याने केला, तर त्याचे राजासन सर्वकाळ स्थापित होईल.
O rei, que julga os pobres conforme a verdade, firmará o seu throno para sempre.
15 १५ छडी आणि सुबोध ज्ञान देतात, पण मोकळे सोडलेले मूल आपल्या आईला लाज आणते.
A vara e a reprehensão dão sabedoria, mas o rapaz entregue a si mesmo envergonha a sua mãe.
16 १६ जेव्हा दुष्ट वाढतात, तेव्हा अपराध वाढतात; पण धार्मिकांना त्यांचे वतन पाहावयास मिळते.
Quando os impios se multiplicam, multiplicam-se as transgressões, mas os justos verão a sua quéda.
17 १७ आपल्या मुलाला शिस्त लाव आणि तो तुला विसावा देईल आणि तो तुझा जीव आनंदित करील.
Castiga a teu filho, e te fará descançar; e dará delicias á tua alma.
18 १८ जेथे कोठे भविष्यसूचक दृष्टांत न झाल्यास लोक अनावर होतात, पण जो कोणी नियम पाळतो तो सुखी होतो.
Não havendo prophecia, o povo fica dissoluto; porém o que guarda a lei esse é bemaventurado:
19 १९ दास शब्दाने सुधारत नाही, कारण जरी त्यास समजले तरी तो प्रतिसाद देणार नाही.
O servo se não emendará com palavras, porque, ainda que te entenda, todavia não responderá.
20 २० कोणी आपल्या बोलण्यात उतावळा आहे अशा मनुष्यास पाहतोस काय? तर त्याच्यापेक्षा मूर्खाविषयी अधिक आशा आहे.
Tens visto um homem arremessado nas suas palavras? maior esperança ha d'um tolo do que d'elle.
21 २१ जर कोणी आपल्या दासास बालपणापासून लाडाने वाढवले तर त्याच्या शेवटी तो त्रासदायकच होईल.
Quando alguem cria delicadamente o seu servo desde a mocidade, por derradeiro quererá ser seu filho.
22 २२ रागावलेला मनुष्य संकटे आणतो; आणि क्रोधी मनुष्याकडून पुष्कळ अपराध घडतात.
O homem iracundo levanta contendas; e o furioso multiplica as transgressões.
23 २३ गर्व मनुष्यास खाली आणतो, पण जो कोणी विनम्र आत्म्याचा असतो त्याचा आदर होतो.
A soberba do homem o abaterá, mas o humilde d'espirito reterá a gloria.
24 २४ जो कोणी चोराचा भागीदार होतो, तो स्वतःचाच शत्रू आहे; ते शपथेखाली ठेवले जातात आणि ते काहीच बोलू शकत नाही.
O que tem parte com o ladrão aborrece a sua propria alma: ouve maldições, e não o denuncia.
25 २५ मनुष्याची भीती पाशरूप होते, पण जो कोणी परमेश्वरावर विश्वास ठेवतो तो सुरक्षित राहतो.
O temor do homem armará laços, mas o que confia no Senhor será posto em alto retiro.
26 २६ पुष्कळजन अधिपतीची मर्जी संपादण्याचा शोध करतात, पण परमेश्वरच लोकांचा न्याय करतो.
Muitos buscam a face do principe, mas o juizo de cada um vem do Senhor.
27 २७ अप्रामाणीक मनुष्याचा धार्मिकाला वीट येतो; आणि सरळमार्गी मनुष्याचा दुष्टाला वीट येतो.
Abominação é para os justos o homem iniquo, mas abominação é para o impio o de rectos caminhos.

< नीतिसूत्रे 29 >