< नीतिसूत्रे 29 >

1 जर एखाद्या मनुष्यावर खूप दोष असूनही, जो आपली मान ताठ करतो, तो अचानक तुटतो आणि त्यावर काही उपाय चालत नाही.
Akiphona sangnom loupa chu, hetman louva huhdoh lel’a kisumang ding ahi.
2 जेव्हा नीतिमानाची वाढ होते, लोक आनंदित होतात, पण जेव्हा दुर्जन अधिकार चालवतात तेव्हा लोक शोक करतात.
Midih ho vaihom le thaneija apan teng, mipi akipah in athanom jin; hinlah miphalou in vai ahom tengle, mipi chunga gim hesoh alhung jitai.
3 ज्या कोणाला ज्ञानाची आवड आहे तो आपल्या पित्याला आनंदित करतो, पण जो कोणी वेश्येशी सोबत करतो तर तो आपल्या संपत्तीचा नाश करतो.
Chihna ngaisang pa din apa akipah jin, hinlah noti hotoh kivop jingpan vang anei le agou amangchai bep e.
4 राजा न्यायाने देश दृढ करतो, पण जो कोणी लाचेची मागणी करतो तो त्याचे वाटोळे करतो.
Thu dihtah’a atan jeh chun lengpan, gamsunga chen detna aphutdoh jin; hinlah nehguh kilah pan vang, gamsung amanthahsah jin ahi.
5 जो कोणी मनुष्य आपल्या शेजाऱ्याची फाजील स्तुती करतो, तो त्याच्या पावलासाठी जाळे पसरतो.
Aheng akom lhem a pang pan, akeng tenia akipal lhuhna ding thang akido ahibouve.
6 दुष्ट मनुष्य आपल्या स्वतःच्या पापाने पाशात पडतो, पण नीतिमान गाणे गाऊन आनंदित होतो.
Migilou chu ama le ama athangkam achun a-oh jin, midih vang chun la-asan akipah thanom jitai.
7 नीतिमान गरिबांच्या वादासाठी विनंती करतो; दुर्जनाला तो समजण्याची बुद्धी नसते.
Midih in vaichate dihna chu asuhmil peh ngaipon, migilou ding in vang hitobang thil hi het ahahsai.
8 थट्टा करणारे शहराला पेटवतात; पण सुज्ञजन क्रोधापासून दूर निघून जातात.
Mi tot chavei hon khopi jeng jong meiyin ahal lha jiuvin, miching hon vang lunghanna jeng jong apeldoh theijun ahi.
9 जर सुज्ञ मनुष्याचा मूर्खाशी वाद असला तर, मुर्ख रागावला किंवा हसला तरी काही स्वस्थता नसते.
Michingin mingol akinahpia ahileh, mingol chu alung hangin anuisat bep jin, hinlah amoh thim deh poi.
10 १० रक्तपिपासू सात्विकाचा द्वेष करतात, आणि सरळ मनुष्यास ठार मारण्यासाठी ते त्याचा शोध घेतात.
Mi thisan sohat hon nolnabei ho athet uvin, chule migilou in nolnabei mi chu thisan sodin ahol lejin ahi.
11 ११ मूर्ख आपल्या मनातील सारा राग प्रगट करतो, पण शहाणा मनुष्य तो आवरून धरतो आणि शांत राहतो.
Mingol alunghan pet leh im neilou in aum jin, miching vang chu ima seilouvin aim mang jitai.
12 १२ जर अधिकाऱ्याने खोट्या गोष्टींकडे लक्ष दिले, तर त्याचे सगळे अधिकारी वाईट होतात.
Vaihom pan thujou sei akhohsah’a ahileh, ama thumop ho jouse chu migilou ngen soh diu ahi.
13 १३ गरीब मनुष्य आणि जुलूम करणारा या दोघांमध्ये एक गोष्ट समान आहे; परमेश्वर दोघांच्याही डोळ्यांना दृष्टी देतो.
Vaichapa le asugentheipa jong kimuto ding, ijeh inem itileh amit teni lhon hasah jong Pakai ahi.
14 १४ जर राजाने गरीबांचा न्याय सत्याने केला, तर त्याचे राजासन सर्वकाळ स्थापित होईल.
Lengpan vaichate chu akitoh toa thu atanpeh a ahileh, alaltouna imatih chan a kiphut det ding ahi.
15 १५ छडी आणि सुबोध ज्ञान देतात, पण मोकळे सोडलेले मूल आपल्या आईला लाज आणते.
Mol thoa kiphona hin chihna atah lang in, ama chamtah’a lhaji chapang chun anu ajumso teije.
16 १६ जेव्हा दुष्ट वाढतात, तेव्हा अपराध वाढतात; पण धार्मिकांना त्यांचे वतन पाहावयास मिळते.
Migilouhon vai ahom’uva thaneija apan tenguleh, bolkhelna atam cheh cheh jin; hinlah midih hon migilou ho lhuhpet amu diu ahi.
17 १७ आपल्या मुलाला शिस्त लाव आणि तो तुला विसावा देईल आणि तो तुझा जीव आनंदित करील.
Nachapa nahil chah le tha ol-na nanei thei ding, chuteng ama jal’a nakipa ding ahi.
18 १८ जेथे कोठे भविष्यसूचक दृष्टांत न झाल्यास लोक अनावर होतात, पण जो कोणी नियम पाळतो तो सुखी होतो.
Gaothu kisei louna mun achun mipi alamvai jin, hinlah danthu nit chan chu anunnom ahiye.
19 १९ दास शब्दाने सुधारत नाही, कारण जरी त्यास समजले तरी तो प्रतिसाद देणार नाही.
Thu cheng jengseh in soh chu athunun joupon, aman ahet vang'in khohsahna anei thei jipoi.
20 २० कोणी आपल्या बोलण्यात उतावळा आहे अशा मनुष्यास पाहतोस काय? तर त्याच्यापेक्षा मूर्खाविषयी अधिक आशा आहे.
Geltoh dem dem louva thusei namu khah em? Hitobang mihem sang chun mingol chunga kinepna aum joi.
21 २१ जर कोणी आपल्या दासास बालपणापासून लाडाने वाढवले तर त्याच्या शेवटी तो त्रासदायकच होईल.
Sohkhat aneova pat hoithona’a hin khou khah achun, achaina teng ama nei le gou loa apan akimudoh jin ahi.
22 २२ रागावलेला मनुष्य संकटे आणतो; आणि क्रोधी मनुष्याकडून पुष्कळ अपराध घडतात.
Mi alungsa jenga chun kinahna asodoh jin, chule lunghanna’a dim jing michun bolkhel tampi anei lojie.
23 २३ गर्व मनुष्यास खाली आणतो, पण जो कोणी विनम्र आत्म्याचा असतो त्याचा आदर होतो.
Mihem kiti hi kiletsah nan ahinsuh nemji ahin, koi hileh alungthim a kineosah chan chu mi jabolna chang ding ahi.
24 २४ जो कोणी चोराचा भागीदार होतो, तो स्वतःचाच शत्रू आहे; ते शपथेखाली ठेवले जातात आणि ते काहीच बोलू शकत नाही.
Gucha kithopia pang chun ama hinkho tahbah jong adei pon, gaosapna thu ajah jeng vang'in imacha aphongdoh jipoi.
25 २५ मनुष्याची भीती पाशरूप होते, पण जो कोणी परमेश्वरावर विश्वास ठेवतो तो सुरक्षित राहतो.
Mihem a kingaina kiti hi kipalna ahin, Pakaija kisongpa vang chu hoidoh tei ding ahi.
26 २६ पुष्कळजन अधिपतीची मर्जी संपादण्याचा शोध करतात, पण परमेश्वरच लोकांचा न्याय करतो.
Mi tamtah'in vaihompa lung lhaisah ding angaito uvin, hinlah thudih tanna hi Pakaija hung konbou ahi.
27 २७ अप्रामाणीक मनुष्याचा धार्मिकाला वीट येतो; आणि सरळमार्गी मनुष्याचा दुष्टाला वीट येतो.
Midih ho din thu adih louva tanpa hi thet umtah ahin, chule migilou ding in jong adih jenga lamjotpa chu thet umtah ahi.

< नीतिसूत्रे 29 >