नीतिसूत्रे 26

1 १ उन्हाळ्यात जसे बर्फ किंवा कापणीच्यावेळी पाऊस, त्याचप्रमाणे मूर्खाला सन्मान शोभत नाही.

Som Sne om Somren og Regn Høsten så lidt hører Ære sig til for en Tåbe.

2 २ जशी भटकणारी चिमणी आणि उडणारी निळवी, याप्रमाणे विनाकारण दिलेला शाप कोणावरही येत नाही.

Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt så rammer ej Banden mod sagesløs Mand.

3 ३ घोड्याला चाबूक, गाढवाला लगाम, आणि मूर्खाच्या पाठीला काठी आहे.

Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Tåbers Ryg.

4 ४ मूर्खाला उत्तर देऊ नको आणि त्याच्या मूर्खपणात सामील होऊ नकोस, किंवा देशील तर तू त्यांच्यासारखाच होशील.

Svar ej Tåben efter hans Dårskab, at ikke du selv skal blive som han.

5 ५ मूर्खाला उत्तर दे आणि त्याच्या मूर्खतेत सामील हो, नाहीतर तो आपल्या स्वतःच्या दृष्टीने शहाणा होईल.

Svar Tåben efter hans Dårskab, at han ikke skal tykkes sig viis.

6 ६ जो कोणी मूर्खाच्या हाती निरोप पाठवतो, तो आपले पाय कापून टाकतो आणि तो उपद्रव पितो.

Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Tåbe.

7 ७ पांगळ्याचे पाय जसे खाली लोंबकळतात तसे मूर्खाच्या तोंडचे नीतिवचन आहे.

Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Tåbers Mund.

8 ८ मूर्खाला आदर देणारा, गोफणीत दगड बांधण्याऱ्यासारखा आहे.

Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Tåbe.

9 ९ मूर्खाच्या तोंडचे नीतिवचन, झिंगलेल्याच्या हातात रुतलेल्या काट्यासारखे आहे.

Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Tåbers Mund.

10 १० एखादा तिरंदाज प्रत्येकाला जखमी करतो, तसेच जो मूर्खाला किंवा जवळून आल्या गेल्यास मोलाने काम करायला लावतो तो तसाच आहे.

Som en Skytte, der sårer enhver, som kommer, er den, der lejer en Tåbe og en drukken.

11 ११ जसा कुत्रा आपल्या स्वतःच्या ओकीकडे फिरतो. तसा मूर्ख आपली मूर्खता पुन्हा करतो.

Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Tåbe, der gentager Dårskab.

12 १२ आपल्या दृष्टीने स्वतःला शहाणा समजतो असा कोणी तुझ्या पाहण्यात आहे का? त्यापेक्षा मूर्खाला अधिक आशा आहे.

Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Tåbe er der mere Håb end for ham.

13 १३ आळशी मनुष्य म्हणतो, “रस्त्यावर सिंह आहे!” तेथे उघड्या जागेमध्ये सिंह आहे.

Den lade siger: "Et Rovdyr på Vejen, en Løve ude på Torvene!"

14 १४ दार जसे बिजागरीवर फिरते, तसा आळशी मनुष्य अंथरुणावर लोळत असतो.

Døren drejer sig på sit Hængsel, den lade på sit Leje.

15 १५ आळशी आपला हात ताटात घालून ठेवतो, आणि तरी त्यास आपला हात तोंडापर्यंत नेण्यास शक्ती नसते.

Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Hånden til Munden.

16 १६ विवेक दृष्टी असणाऱ्या सात मनुष्यांपेक्षा आळशी मनुष्य आपल्या दृष्टीने शहाणा समजतो.

Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.

17 १७ जो दुसऱ्यांच्या वादात पडून संतप्त होतो, तो जवळून जाणाऱ्या कुत्र्याचे कान धरुन ओढणाऱ्यासारखा आहे.

Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.

18 १८ जो कोणी मूर्खमनुष्य जळते बाण मारतो,

Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,

19 १९ तो अशा मनुष्यासारखा आहे जो आपल्या एका शेजाऱ्याला फसवतो, आणि म्हणतो, मी विनोद सांगत नव्हतो काय?

er den, der sviger sin Næste og siger: "Jeg spøger jo kun."

20 २० लाकडाच्या अभावी, अग्नी विझतो. आणि जेथे कोठे गप्पाटप्पा करणारे नसतील तर भांडणे थांबतात.

Er der intet Brænde, går Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.

21 २१ जसे लोणारी कोळसा जळत्या कोळश्याला आणि लाकडे अग्नीला, त्याचप्रमाणे भांडण पेटवायला भांडखोर लागतो.

Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.

22 २२ गप्पाटप्पा करणाऱ्याचे शब्द स्वादिष्ट पक्वान्नासारखे असतात. ते पोटाच्या आंतील भागापर्यंत खाली जातात.

Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.

23 २३ जसे वाणी कळवळ्याची आणि दुष्ट हृदय असणे, हे मातीच्या पात्राला रुप्याचा मुलामा दिल्यासारखे आहे.

Som Sølvovertræk på et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.

24 २४ जो कोणी प्रबंधाचा द्वेष करतो तो आपल्या ओठांनी आपल्या भावना लपवतो, आणि तो आपल्या अंतर्यामात कपट बाळगतो;

Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;

25 २५ तो विनम्रपणे बोलेल, पण त्याच्यावर विश्वास ठेवू नका, कारण त्याच्या हृदयात सात घृणा आहेत;

gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.

26 २६ तरी त्याचा द्वेष कपटाने झाकला जाईल, आणि दुष्टपणा मंडळीसमोर उघड केला जाईल.

Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.

27 २७ जो कोणी खड्डा खणतो तो तिच्यात पडेल, आणि जो धोंडा लोटतो त्याच्यावर तो उलट येईल.

I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.

28 २८ लबाड बोलणारी जिव्हा आपण चिरडून टाकलेल्या लोकांचा द्वेष करते, आणि फाजील स्तुती करणारे तोंड नाशाला कारण होते.

Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.