नीतिसूत्रे 17
1 १ एखाद्या घरात पूर्ण मेजवानीची मुबलकता असून त्यामध्ये संघर्ष असला तर त्यापेक्षा कोरड्या भाकरीचा तुकडा शांतीने खाणे उत्तम आहे.
Más vale un bocado seco y con tranquilidad, Que casa llena de sacrificios injustos con contienda.
El esclavo prudente se impondrá al hijo que deshonra, Y con los hermanos compartirá la herencia.
El crisol para la plata y la hornaza para el oro, Pero Yavé prueba los corazones.
4 ४ जो मनुष्य वाईट करतो तो दुष्ट वाणीला कान देऊन ऐकतो; जे वाईट गोष्टी सांगतात ते लबाड लक्ष देऊन ऐकतो.
El malhechor hace caso al labio inicuo, Y el mentiroso escucha la boca detractora.
5 ५ जो कोणी गरीबांची थट्टा करतो तो त्याच्या निर्माणकर्त्याचा अपमान करतो, आणि जो दुसऱ्याच्या आपत्तीने आनंदित होतो त्यास शिक्षा झाल्यावाचून राहणार नाही.
El que se burla del pobre afrenta a su Hacedor, El que se alegra de la calamidad no quedará impune.
Corona de los ancianos son sus nietos, Honra de los hijos son sus padres.
No conviene al necio el lenguaje excelente, ¡Cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
El soborno le parece piedra mágica al que lo practica: A donde se dirija halla prosperidad.
9 ९ जो कोणी एखाद्याच्या अपराधाकडे दुर्लक्ष करतो तो प्रेम शोधतो, पण जो कोणी गत गोष्टी घोकत बसतो तो जवळच्या मित्रास अंतरतो.
El que busca amistad encubre la falta, Pero el que la divulga aparta al amigo.
Una sola reprensión es más eficaz para el prudente Que 100 golpes al imprudente.
El rebelde no busca sino el mal. Un mensajero cruel será enviado contra él.
12 १२ मूर्खतेत खितपत असलेल्या मूर्खाची भेट होण्यापेक्षा जिचे पिल्ले चोरून नेली आहेत अशा अस्वलीची गाठ पडलेली बरी.
Mejor es encontrarse con una osa despojada de sus crías, Que con un necio empeñado en su insensatez.
Al que paga cosas malas por cosas buenas, El mal no se aparta de su casa.
14 १४ कोणीतरी धरणाला छिद्र पाडून पाणी वाहू द्यावे, तसे भांडणाला सुरवात होण्यासारखे आहे, म्हणून भांडण होण्यापूर्वीच त्यापासून दूर निघून जा.
El que comienza una contienda suelta las aguas. Desiste, pues, antes que estalle el pleito.
15 १५ जो कोणी दुष्टाला निर्दोष ठरवतो किंवा नीतिमानाला दोषी ठरवतो, या दोन्ही लोकांचा परमेश्वरास तिटकारा आहे.
El que justifica al impío y el que condena al justo, Ambos igualmente son repugnancia a Yavé.
16 १६ मूर्खाला बुद्धी नसताना तो ज्ञानाविषयी शिक्षण घेण्यासाठी पैसा का देतो, जेव्हा त्याची ते शिकण्याची क्षमता नाही?
¿Para qué sirve el dinero en mano del necio? ¿Para adquirir sabiduría sin entendimiento?
En todo tiempo ama el amigo, Y el hermano nace para [el tiempo] de angustia.
El hombre carente de entendimiento da pronto la mano, Y sale fiador de su vecino.
El que ama la transgresión ama la disputa, Y el que abre mucho la puerta busca su ruina.
20 २० ज्या मनुष्याचे हृदय कपटी असते त्यामध्ये काही चांगले सापडत नाही, ज्या कोणाची जीभ वक्र असते तो संकटात पडतो.
El corazón engañoso no halla el bien, Y el de boca perversa cae en el mal.
El que engendra a un insensato le resulta para su tristeza, Y el padre de un necio no tiene alegría.
El corazón alegre es una buena medicina, Pero un espíritu quebrantado seca los huesos.
El perverso toma soborno de su seno Para pervertir el curso de la justicia.
24 २४ ज्या कोणाला समंजसपणा असतो त्याच्या मुखापुढे ज्ञान असते, पण मूर्खाचे डोळे पृथ्वीच्या शेवटाकडे असतात.
En el rostro del entendido se refleja la sabiduría, Pero los ojos del necio vagan hasta el extremo de la tierra.
El hijo necio es pesadumbre de su padre, Y amargura de la que lo dio a luz.
26 २६ नीतिमानाला शिक्षा करणे हे कधीही चांगले नाही; किंवा प्रामाणिक अधिपतीस त्याच्या सरळपणामुळे मारणे चांगले नाही.
Ciertamente no es bueno condenar al justo, Ni golpear a nobles que hacen lo recto.
El que refrena sus palabras tiene entendimiento, Y el de espíritu sereno es hombre prudente.
28 २८ मूर्ख जर गप्प बसला तर त्यास सुध्दा शहाणा समजतात; जेव्हा तो त्याचे मुख बंद करतो, तेव्हा त्यास बुद्धिमान समजतात.
Aun el necio cuando calla es tenido por sabio, El que cierra sus labios es entendido.
