< मत्तय 8 >

1 येशू डोंगरावरून खाली उतरल्यावर असंख्य लोकांचे समुदाय त्याच्यामागे जावू लागले.
ಯದಾ ಸ ಪರ್ವ್ವತಾದ್ ಅವಾರೋಹತ್ ತದಾ ಬಹವೋ ಮಾನವಾಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಜುಃ|
2 तेव्हा पाहा, एक कुष्ठरोगी त्याच्याकडे आला व त्यास नमन करून म्हणाला, “प्रभूजी, आपली इच्छा असल्यास आपण मला शुद्ध करायला समर्थ आहात.”
ಏಕಃ ಕುಷ್ಠವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಯದಿ ಭವಾನ್ ಸಂಮನ್ಯತೇ, ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ನಿರಾಮಯಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
3 तेव्हा येशूने आपला हात पुढे करून त्यास स्पर्श केला व म्हटले, “माझी इच्छा आहे, शुद्ध हो;” आणि लगेचच त्याचा कुष्ठरोग जाऊन तो बरा झाला.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಕರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತಸ್ಯಾಙ್ಗಂ ಸ್ಪೃಶನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಸಮ್ಮನ್ಯೇಽಹಂ ತ್ವಂ ನಿರಾಮಯೋ ಭವ; ತೇನ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಕುಷ್ಠೇನಾಮೋಚಿ|
4 मग येशूने त्यास म्हटले, “पाहा, हे कोणाला सांगू नको; तर जाऊन स्वतःस याजकाला दाखव आणि त्यांना सत्यतेची साक्ष पटावी म्हणून तुझ्या शुद्धीकरता, मोशेने नेमलेले अर्पण वाहा.”
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಜಗಾದ, ಅವಧೇಹಿ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಶ್ಚಿದಪಿ ಮಾ ಬ್ರೂಹಿ, ಕಿನ್ತು ಯಾಜಕಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ದರ್ಶಯ ಮನುಜೇಭ್ಯೋ ನಿಜನಿರಾಮಯತ್ವಂ ಪ್ರಮಾಣಯಿತುಂ ಮೂಸಾನಿರೂಪಿತಂ ದ್ರವ್ಯಮ್ ಉತ್ಸೃಜ ಚ|
5 मग येशू कफर्णहूम शहरात आल्यावर एक शताधिपती त्याच्याकडे आला व त्यास विनंती करत म्हणाला,
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶುನಾ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ನಾಮನಿ ನಗರೇ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಶತಸೇನಾಪತಿಸ್ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ವಿನೀಯ ಬಭಾಷೇ,
6 “प्रभूजी, माझा चाकर पक्षाघाताने अतिशय आजारी होऊन घरात पडून आहे.”
ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಮದೀಯ ಏಕೋ ದಾಸಃ ಪಕ್ಷಾಘಾತವ್ಯಾಧಿನಾ ಭೃಶಂ ವ್ಯಥಿತಃ, ಸತು ಶಯನೀಯ ಆಸ್ತೇ|
7 येशू त्यास म्हणाला, “मी येऊन त्यास बरे करीन.”
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮೈ ಕಥಿತವಾನ್, ಅಹಂ ಗತ್ವಾ ತಂ ನಿರಾಮಯಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
8 तेव्हा शताधिपतीने उत्तर दिले की, “प्रभूजी, आपण मा‍झ्या छपराखाली यावे अश्या योग्यतेचा मी नाही; पण आपण शब्द मात्र बोला म्हणजे माझा चाकर बरा होईल.
ತತಃ ಸ ಶತಸೇನಾಪತಿಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಭವಾನ್ ಯತ್ ಮಮ ಗೇಹಮಧ್ಯಂ ಯಾತಿ ತದ್ಯೋಗ್ಯಭಾಜನಂ ನಾಹಮಸ್ಮಿ; ವಾಙ್ಮಾತ್ರಮ್ ಆದಿಶತು, ತೇನೈವ ಮಮ ದಾಸೋ ನಿರಾಮಯೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
9 कारण मीही एक अधिकारी असून मा‍झ्या हाताखाली शिपाई आहेत. मी एकाला ‘जा’ म्हणले की तो जातो, दुसर्‍याला ‘ये’ म्हणले की तो येतो आणि माझ्या दासास ‘हे कर’ म्हणले की तो ते करतो.”
ಯತೋ ಮಯಿ ಪರನಿಧ್ನೇಽಪಿ ಮಮ ನಿದೇಶವಶ್ಯಾಃ ಕತಿ ಕತಿ ಸೇನಾಃ ಸನ್ತಿ, ತತ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಯಾಹೀತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ಯಾತಿ, ತದನ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಏಹೀತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ಆಯಾತಿ, ತಥಾ ಮಮ ನಿಜದಾಸೇ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕುರ್ವ್ವಿತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ತತ್ ಕರೋತಿ|
10 १० हे ऐकून येशूला आश्चर्य वाटले व आपल्यामागे येत असलेल्या लोकांस तो म्हणाला, “मी तुम्हास खरे सांगतो, मला इस्राएलात एवढा विश्वास आढळला नाही.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯೈತತ್ ವಚೋ ನಿಶಮ್ಯ ವಿಸ್ಮಯಾಪನ್ನೋಽಭೂತ್; ನಿಜಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋ ಮಾನವಾನ್ ಅವೋಚ್ಚ, ಯುಷ್ಮಾನ್ ತಥ್ಯಂ ವಚ್ಮಿ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇಽಪಿ ನೈತಾದೃಶೋ ವಿಶ್ವಾಸೋ ಮಯಾ ಪ್ರಾಪ್ತಃ|
11 ११ मी तुम्हास सांगतो की, पूर्वेकडून व पश्चिमेकडून पुष्कळजण येतील आणि स्वर्गाच्या राज्यात अब्राहाम, इसहाक व याकोब याच्या पंक्तीस बसतील;
ಅನ್ಯಚ್ಚಾಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ, ಬಹವಃ ಪೂರ್ವ್ವಸ್ಯಾಃ ಪಶ್ಚಿಮಾಯಾಶ್ಚ ದಿಶ ಆಗತ್ಯ ಇಬ್ರಾಹೀಮಾ ಇಸ್ಹಾಕಾ ಯಾಕೂಬಾ ಚ ಸಾಕಮ್ ಮಿಲಿತ್ವಾ ಸಮುಪವೇಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ;
12 १२ परंतु राज्याचे पुत्र बाहेरील अंधारात टाकले जातील, तेथे रडणे व दात खाणे चालेल.”
ಕಿನ್ತು ಯತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ರೋದನದನ್ತಘರ್ಷಣೇ ಭವತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಬಹಿರ್ಭೂತತಮಿಸ್ರೇ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ನಿಕ್ಷೇಸ್ಯನ್ತೇ|
13 १३ मग येशू शताधिपतीला म्हणाला, “जा, तू जसा विश्वास ठेवला तसे तुला मिळाले आहे.” आणि त्याच घटकेस तो चाकर बरा झाला.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಶತಸೇನಾಪತಿಂ ಜಗಾದ, ಯಾಹಿ, ತವ ಪ್ರತೀತ್ಯನುಸಾರತೋ ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್; ತದಾ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ದಣ್ಡೇ ತದೀಯದಾಸೋ ನಿರಾಮಯೋ ಬಭೂವ|
14 १४ नंतर येशू पेत्राच्या घरात गेला आणि त्याची सासू तापाने आजारी पडली आहे असे त्याने पाहिले.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಪಿತರಸ್ಯ ಗೇಹಮುಪಸ್ಥಾಯ ಜ್ವರೇಣ ಪೀಡಿತಾಂ ಶಯನೀಯಸ್ಥಿತಾಂ ತಸ್ಯ ಶ್ವಶ್ರೂಂ ವೀಕ್ಷಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
15 १५ तेव्हा त्याने तिच्या हाताला स्पर्श केला व तिचा ताप निघाला; मग ती उठून त्याची सेवा करू लागली.
ತತಸ್ತೇನ ತಸ್ಯಾಃ ಕರಸ್ಯ ಸ್ಪೃಷ್ಟತವಾತ್ ಜ್ವರಸ್ತಾಂ ತತ್ಯಾಜ, ತದಾ ಸಾ ಸಮುತ್ಥಾಯ ತಾನ್ ಸಿಷೇವೇ|
16 १६ मग संध्याकाळ झाल्यावर लोकांनी असंख्य दुष्ट आत्म्याने ग्रासलेल्यांना त्याच्याकडे आणले; तेव्हा त्याने भूते केवळ शब्दाने घालवली व सर्व आजाऱ्यांना बरे केले.
ಅನನ್ತರಂ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಬಹುಶೋ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮನುಜಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆನಿನ್ಯುಃ ಸ ಚ ವಾಕ್ಯೇನ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಾಮಾಸ, ಸರ್ವ್ವಪ್ರಕಾರಪೀಡಿತಜನಾಂಶ್ಚ ನಿರಾಮಯಾನ್ ಚಕಾರ;
17 १७ “त्याने स्वतः आमचे विकार घेतले आणि आमचे रोग वाहिले,” असे जे यशया संदेष्ट्याच्याद्वारे सांगितले होते ते पूर्ण व्हावे म्हणून असे झाले.
ತಸ್ಮಾತ್, ಸರ್ವ್ವಾ ದುರ್ಬ್ಬಲತಾಸ್ಮಾಕಂ ತೇನೈವ ಪರಿಧಾರಿತಾ| ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸಕಲಂ ವ್ಯಾಧಿಂ ಸಏವ ಸಂಗೃಹೀತವಾನ್| ಯದೇತದ್ವಚನಂ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಕ್ತಮಾಸೀತ್, ತತ್ತದಾ ಸಫಲಮಭವತ್|
18 १८ मग येशूने आपल्या सभोवती लोकसमुदाय आहे असे पाहून त्यांना गालीलच्या सरोवरापलीकडे जाण्याची आज्ञा केली.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಶ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಜನನಿವಹಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಟಿನ್ಯಾಃ ಪಾರಂ ಯಾತುಂ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆದಿದೇಶ|
19 १९ तेव्हा कोणीएक शास्त्री येऊन त्यास म्हणाला, “गुरूजी, आपण जेथे कोठे जाल तेथे मी आपल्यामागे येईन.”
ತದಾನೀಮ್ ಏಕ ಉಪಾಧ್ಯಾಯ ಆಗತ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಗುರೋ, ಭವಾನ್ ಯತ್ರ ಯಾಸ್ಯತಿ ತತ್ರಾಹಮಪಿ ಭವತಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
20 २० येशू त्यास म्हणाला, “खोकडांस बि‍ळे व आकाशातील पाखरांस घरटी आहेत, परंतु मनुष्याच्या पुत्राला आपले डोके टेकण्यास ठिकाण नाही.”
ತತೋ ಯೀಶು ರ್ಜಗಾದ, ಕ್ರೋಷ್ಟುಃ ಸ್ಥಾತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ವಿದ್ಯತೇ, ವಿಹಾಯಸೋ ವಿಹಙ್ಗಮಾನಾಂ ನೀಡಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ; ಕಿನ್ತು ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಸ್ಯ ಶಿರಃ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನ ವಿದ್ಯತೇ|
21 २१ मग त्याच्या शिष्यांपैकी आणखी एकजण त्यास म्हणाला, “प्रभूजी, मला पित्याच्या मरणापर्यंत त्याच्याजवळ राहून, त्याच्या मरणानंतर त्यास पुरून येऊ द्या.”
ಅನನ್ತರಮ್ ಅಪರ ಏಕಃ ಶಿಷ್ಯಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಪ್ರಥಮತೋ ಮಮ ಪಿತರಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ನಿಧಾತುಂ ಗಮನಾರ್ಥಂ ಮಾಮ್ ಅನುಮನ್ಯಸ್ವ|
22 २२ येशूने त्यास म्हटले, “तू माझ्यामागे ये आणि जे मरण पावलेले आहेत त्यांना आपल्या मरण पावलेल्यांना पुरू दे.”
ತತೋ ಯೀಶುರುಕ್ತವಾನ್ ಮೃತಾ ಮೃತಾನ್ ಶ್ಮಶಾನೇ ನಿದಧತು, ತ್ವಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗಚ್ಛ|
23 २३ मग तो तारवात चढल्यानंतर त्याचे शिष्यही त्याच्यामागे चढले.
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಮಿನ್ ನಾವಮಾರೂಢೇ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಜಗ್ಮುಃ|
24 २४ तेव्हा पाहा, सरोवरात एवढे मोठे वादळ उठले की ते तारू लाटांनी झाकू लागले; तेव्हा येशू तर झोपेत होता.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸಾಗರಸ್ಯ ಮಧ್ಯಂ ತೇಷು ಗತೇಷು ತಾದೃಶಃ ಪ್ರಬಲೋ ಝಞ್ಭ್ಶನಿಲ ಉದತಿಷ್ಠತ್, ಯೇನ ಮಹಾತರಙ್ಗ ಉತ್ಥಾಯ ತರಣಿಂ ಛಾದಿತವಾನ್, ಕಿನ್ತು ಸ ನಿದ್ರಿತ ಆಸೀತ್|
25 २५ तेव्हा ते त्याच्याजवळ येऊन त्यास जागे करून म्हणाले, प्रभूजी, वाचवा. आम्ही बुडत आहोत.
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ನಿದ್ರಾಭಙ್ಗಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ವಯಂ ಮ್ರಿಯಾಮಹೇ, ಭವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ರಕ್ಷತು|
26 २६ तो त्यांना म्हणाला, “अहो अल्पविश्वासी, तुम्ही का घाबरला?” मग तो उठला आणि त्याने वारा व सरोवर यास धमकावले. मग सर्व अगदी शांत झाले.
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಅಲ್ಪವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಯೂಯಂ ಕುತೋ ವಿಭೀಥ? ತತಃ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ವಾತಂ ಸಾಗರಞ್ಚ ತರ್ಜಯಾಮಾಸ, ತತೋ ನಿರ್ವ್ವಾತಮಭವತ್|
27 २७ तेव्हा त्या मनुष्यांना फार आश्चर्य वाटले व ते म्हणाले, “हा कोणत्या प्रकारचा मनुष्य आहे की वारे व लाटा ही याचे ऐकतात.”
ಅಪರಂ ಮನುಜಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಅಹೋ ವಾತಸರಿತ್ಪತೀ ಅಸ್ಯ ಕಿಮಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೌ? ಕೀದೃಶೋಽಯಂ ಮಾನವಃ|
28 २८ मग तो पलीकडे गदरेकरांच्या देशात गेल्यावर त्यास दोन भूतग्रस्त कबरांतून निघून येत असतांना भेटले; ते भयंकर हिंसक होते म्हणून त्या वाटेने कोणालाही जाणे शक्य नव्हते.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಪಾರಂ ಗತ್ವಾ ಗಿದೇರೀಯದೇಶಮ್ ಉಪಸ್ಥಿತವಾನ್; ತದಾ ದ್ವೌ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮನುಜೌ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತವನ್ತೌ, ತಾವೇತಾದೃಶೌ ಪ್ರಚಣ್ಡಾವಾಸ್ತಾಂ ಯತ್ ತೇನ ಸ್ಥಾನೇನ ಕೋಪಿ ಯಾತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್|
29 २९ तेव्हा पाहा, ते ओरडून म्हणाले, “हे देवाच्या पुत्रा, तू मध्ये का पडतोस? नेमलेल्या समयापूर्वी तू आम्हास पीडा द्यायला येथे आलेला आहेस काय?”
ತಾವುಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಹೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸೂನೋ ಯೀಶೋ, ತ್ವಯಾ ಸಾಕಮ್ ಆವಯೋಃ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ನಿರೂಪಿತಕಾಲಾತ್ ಪ್ರಾಗೇವ ಕಿಮಾವಾಭ್ಯಾಂ ಯಾತನಾಂ ದಾತುಮ್ ಅತ್ರಾಗತೋಸಿ?
30 ३० तेथे त्यांच्यापासून दूर अंतरावर डुकरांचा मोठा कळप चरत होता.
ತದಾನೀಂ ತಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ದೂರೇ ವರಾಹಾಣಾಮ್ ಏಕೋ ಮಹಾವ್ರಜೋಽಚರತ್|
31 ३१ मग ती दुष्ट आत्मे त्यास विनंती करू लागली की, तू जर आम्हास काढीत असलास तर त्या डुकरांच्या कळपात आम्हास पाठवून दे.
ತತೋ ಭೂತೌ ತೌ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ವಿನೀಯ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಯದ್ಯಾವಾಂ ತ್ಯಾಜಯಸಿ, ತರ್ಹಿ ವರಾಹಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇವ್ರಜಮ್ ಆವಾಂ ಪ್ರೇರಯ|
32 ३२ त्याने त्यास म्हटले, “जा,” मग ती निघून डुकरांत शिरली; आणि पाहा, तो संपुर्ण कळप कड्यावरून धडक धावत जाऊन समुद्रात पाण्यात बुडून मरण पावला.
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ಯಾತಂ, ಅನನ್ತರಂ ತೌ ಯದಾ ಮನುಜೌ ವಿಹಾಯ ವರಾಹಾನ್ ಆಶ್ರಿತವನ್ತೌ, ತದಾ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ವರಾಹಾ ಉಚ್ಚಸ್ಥಾನಾತ್ ಮಹಾಜವೇನ ಧಾವನ್ತಃ ಸಾಗರೀಯತೋಯೇ ಮಜ್ಜನ್ತೋ ಮಮ್ರುಃ|
33 ३३ मग त्या डुकरांना चारणारे नगरांत पळाले आणि त्यांनी जाऊन भूतग्रस्तांच्या गोष्टीसकट सर्व वर्तमान जाहीर केले.
ತತೋ ವರಾಹರಕ್ಷಕಾಃ ಪಲಾಯಮಾನಾ ಮಧ್ಯೇನಗರಂ ತೌ ಭೂತಗ್ರಸ್ತೌ ಪ್ರತಿ ಯದ್ಯದ್ ಅಘಟತ, ತಾಃ ಸರ್ವ್ವವಾರ್ತ್ತಾ ಅವದನ್|
34 ३४ तेव्हा पाहा, सर्व नगर येशूला भेटावयास निघाले आणि त्यास सीमेबाहेर जाण्याची विनंती केली.
ತತೋ ನಾಗರಿಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಮನುಜಾ ಯೀಶುಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹಿರಾಯಾತಾಃ ತಞ್ಚ ವಿಲೋಕ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ ಭವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸೀಮಾತೋ ಯಾತು|

< मत्तय 8 >