मत्तय 28
1 १ मग शब्बाथानंतर आठवड्याचा पहिला दिवस उजडतांच पहाटेस मग्दालीया नगराची मरीया, याकोब व योसेफ यांची आई मरीया कबर पाहावयास तेथे गेल्या
अराम ना दाड़ान बाद हप्‌ता ना दाड़े परगड़ फाटतेत मरीयम मगदलीनी अने बीजी मरीयम मड़ाट्‌या ने देखवा आयी।
2 २ त्यावेळी पाहा, तेथे मोठा भूकंप झाला. परमेश्वराचा दूत स्वर्गातून उतरून तेथे आला. त्याने कबरेच्या तोंडावरची धोंड बाजूला लोटली व तो तीवर बसला.
अने देखो, धरती हीली, काहाके मालीक नो एक दुत ह़रगे गेथो उतर्‌यो अने ह़ाते आवीन तीहयो दगड़ा ने ढबळाय देदो, अने तीनी पोर बह ज्‌यो।
तीनो रुप वीजळीन तेम अने तीना लुगड़ा बरप ने तेम धोळा हता।
तीना बीक सी झापले पेहरो देण्‌या काप उठ्‌या, अने मरला ह़रका हय ज्‌या।
5 ५ देवदूत त्या स्त्रियांना म्हणाला, “भिऊ नका, कारण मी जाणतो की, ज्याला वधस्तंभावर खिळले होते त्या येशूला तुम्ही शोधत आहात.
ह़रगदुत बयराम ने केदो, “ना बीहो, मे जाणु के तमु ईसु ने जे कुरुस पोर चड़ावला तीने ह़ोदवा बाज री
6 ६ पण तो इथे नाही कारण तो म्हणाला होता, त्याप्रमाणे त्यास मरणातून उठविण्यात आले आहे. या आणि जेथे त्यास ठेवले होते ती जागा पाहा.
तीहयो आञे नी हय, पण आह़फा बोलु नी अनसारे जीवतो हयलो से। आवो, आहयो जागो देखो, जां ईसु मालीक ने मेकला हतो,
7 ७ आता लवकर जा आणि त्याच्या शिष्यांना सांगा, तो मरणातून उठला आहे आणि बघा, तो तुमच्यापुढे गालील प्रांतात जात आहे आणि तुम्ही त्यास तेथे पाहाल. पाहा, मी तुम्हास सांगितले आहे.”
अने ममार जाय्‌न तीमना चेलाम ने केवो के तीहयो मरला मे गेथो पासो जीवतो हय जेलो से, अने तीहयो तमारी गेथो पेले गलील मे जत र्‌यो, तां तीने देखहु! देखो, मे तमने देखाड़ देदो।”
8 ८ तेव्हा त्या स्त्रिया भयाने व मोठ्या आनंदाने कबरेजवळून घाईने निघाल्या व त्याच्या शिष्यांना हे वर्तमान सांगण्यासाठी त्या धावत गेल्या.
अने तीहया बीक अने मोटी खुसी ह़ाते मड़ाट्‌या मे सी ममार पासी आवीन तीमना चेलाम ने खबर आपवा दवड़ी पड़ी।
9 ९ मग पाहा; येशू त्यांना भेटला आणि तो त्यांना म्हणाला, “शांती असो!” त्या त्याच्याजवळ आल्या. त्यांनी त्याचे पाय धरले आणि त्यास नमन केले.
तत्‌यार ईसु तीमने भेट्‌यो। अने केदो, “सुखी रेवो” तीहया ह़ाते आवीन अने तीना पोग धरीन तीने वांद्‌या।
10 १० तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला, “भिऊ नका, जा, माझ्या भावांना सांगा की त्यांनी गालील प्रांतात जावे. ते तिथे मला पाहतील.”
तत्‌यार ईसु तीमने केदो, “ना बीहो; मारा भायु सी जाय्‌न केवो के गलील मे जत रेय तां मने देख्‌हु।”
11 ११ त्या स्त्रिया शिष्यांना सांगण्यासाठी गेल्या. तेव्हा कबरेवरील पहारेकरी शिपायांतील काहीजण नगरात गेले आणि त्यांनी घडलेले सर्व मुख्य याजकांना सांगितले.
तीहयी जवात बाज री हती के पेहरो देण्‌या मे गेथा थोड़ाक माणहु ह़ेर मे आवीन आखी वात डायला पुंजारा ने ह़मळाया।
12 १२ नंतर याजक जाऊन वडीलजनांना भेटले आणि त्यांनी एक कट रचला. त्यांनी शिपायांना पुष्कळ पैसे देऊन असे म्हणण्यास सांगितले.
तत्‌यार तीहया डायला पुडारी नी ह़ाते भेळा हय्‌न वीच्‌यारीन अने सीपायड़ा ने ढेरका चांदी ना सीक्‌का आप्‌या,
13 १३ ते म्हणाले, “लोकांस असे सांगा की, आम्ही रात्री झोपेत असताना येशूचे शिष्य आले आणि त्यांनी त्याचे शरीर चोरुन नेले.
अने केदा, “आहयु केजो के राते जत्‌यार आमु ह़ुव्‌वा बाज रेला हता, तत्‌यार ईसु ना चेला आवीन तीना धोड़ ने चोरी कर ली ज्‌या।
अने आहयी वात मुखी-डायला ना कान्‌टा लग पुग जहे, ता आमु तीने ह़मजाड़ लेहु अने तने फीकर करवा सी बचाड़ लेहु।”
15 १५ मग शिपायांनी पैसे घेतले व याजकांनी सांगितले तसे केले आणि ही गोष्ट यहूदी लोकात आजवर बोलण्यात येते.
तीहया रुप्‌या लीन जेम ह़ीकाड़ला हता, तेमेत कर्‌या। आहयी वात आज लग युहद्‌या मे चाल री।
ग्‌यारे चेला गलील मे तीहया बड़ा पोर ज्‌या, जीने ईसु तीमने देखाड़लो हतो।
जत्‌यार तीहया ईसु ने देख्‌या ता तीनी भक्‌ती कर्‌या। पण कोय-कोय ना मन मे सण्‌का हयी।
18 १८ तेव्हा येशू त्यांच्याकडे आला आणि म्हणाला, “स्वर्गात आणि पृथ्वीवर सर्व अधिकार मला देण्यात आला आहे.
ईसु तीमनी ह़ाते आवीन केदो, “ह़रग अने धरती नो आखो हक मने आपलो से।
19 १९ म्हणून तुम्ही जा आणि राष्ट्रांतील लोकांस माझे शिष्य करा. पिता, पुत्र आणि पवित्र आत्मा यांच्या नावाने बाप्तिस्मा द्या.
आनीन करीन तमु जावो, आखा राज्‌य ना माणहु ने चेला बणावो; अने तीमने बाह, अने सोरा, अने चोखली आत्मा नी नाम सी बपतीस्‌मा आपो,
