मत्तय 25

1 १ तेव्हा त्या दिवसात स्वर्गाचे राज्य दहा कुमारींसारखे असेल, त्यांनी त्यांचे दिवे घेतले व वराला भेटण्यास गेल्या.

ਯਾ ਦਸ਼ ਕਨ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍ਯੋ ਵਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰਿਤਾਃ, ਤਾਭਿਸ੍ਤਦਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

2 २ त्यांच्यातल्या पाच मूर्ख होत्या आणि पाच शहाण्या होत्या.

ਤਾਸਾਂ ਕਨ੍ਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪਞ੍ਚ ਸੁਧਿਯਃ ਪਞ੍ਚ ਦੁਰ੍ਧਿਯ ਆਸਨ੍|

3 ३ मूर्ख कुमारींनी आपले दिवे घेतले, पण दिव्यासाठी तेल घेतले नाही.

ਯਾ ਦੁਰ੍ਧਿਯਸ੍ਤਾਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਸਙ੍ਗੇ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੈਲੰ ਨ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ,

4 ४ शहाण्या कुमारींनी दिव्याबरोबर आपल्या भांड्यात तेल घेतले.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਧਿਯਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਪਾਤ੍ਰੇਣ ਤੈਲਞ੍ਚ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|

5 ५ आता वराला उशीर झाल्याने त्या सर्वांना डुलक्या लागल्या व त्या झोपी गेल्या

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਵਰੇ ਵਿਲਮ੍ਬਿਤੇ ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਨਿਦ੍ਰਾਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਨਿਦ੍ਰਾਂ ਜਗ੍ਮੁਃ|

6 ६ मध्यरात्री कोणीतरी घोषणा केली, वर येत आहे! बाहेर जाऊन त्यास भेटा!

ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਰ੍ੱਧਰਾਤ੍ਰੇ ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਰ ਆਗੱਛਤਿ, ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰ੍ਯਾਤੇਤਿ ਜਨਰਵਾਤ੍

7 ७ सर्व कुमारिका जाग्या झाल्या आणि त्यांनी आपले दिवे तयार केले.

ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਉੱਥਾਯ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਆਸਾਦਯਿਤੁੰ ਆਰਭਨ੍ਤ|

8 ८ तेव्हा मूर्ख शहाण्यांना म्हणाल्या, तुमच्या तेलातून आम्हास द्या. आमचे दिवे विझत आहेत.

ਤਤੋ ਦੁਰ੍ਧਿਯਃ ਸੁਧਿਯ ਊਚੁਃ, ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਤੈਲੰ ਦੱਤ, ਪ੍ਰਦੀਪਾ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਰ੍ੱਵਾਣਾਃ|

9 ९ पण शहाण्यांनी उत्तर देऊन म्हणले; ते तुम्हास आणि आम्हास कदाचित पुरणार नाही; त्यापेक्षा तुम्ही विकणाऱ्यांकडे जा आणि तुमच्यासाठी विकत घ्या.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਧਿਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਦੱਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਸ੍ਮਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਤੈਲੰ ਨ੍ਯੂਨੀਭਵੇਤ੍, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਕ੍ਰੇਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੰ ਤੈਲੰ ਕ੍ਰੀਣੀਤ|

10 १० त्या तेल विकत घ्यायला गेल्या तेव्हा वर आला. तेव्हा ज्या तयार होत्या त्या मेजवानीसाठी त्याच्याबरोबर आत गेल्या. मग दरवाजा बंद झाला.

ਤਦਾ ਤਾਸੁ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਗਤਾਸੁ ਵਰ ਆਜਗਾਮ, ਤਤੋ ਯਾਃ ਸੱਜਿਤਾ ਆਸਨ੍, ਤਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਵਿਵਾਹੀਯੰ ਵੇਸ਼੍ਮ ਪ੍ਰਵਿਵਿਸ਼ੁਃ|

11 ११ नंतर दुसऱ्या कुमारींकाही आल्या आणि म्हणाल्या, प्रभूजी प्रभूजी आमच्यासाठी दरवाजा उघडा

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਦ੍ਵਾਰੇ ਰੁੱਧੇ ਅਪਰਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਜਗਦੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯ|

12 १२ पण त्याने उत्तर देऊन म्हटले, मी तुम्हास खरे सांगतो, मी तुम्हास ओळखत नाही.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ|

13 १३ म्हणून नेहमी तयार असा, कारण मनुष्याचा पुत्र कधी येणार तो दिवस व ती वेळ तुम्हास माहीत नाही.

ਅਤੋ ਜਾਗ੍ਰਤਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਣ੍ਡੇ ਵਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|

14 १४ कारण हे दूरदेशी जाणाऱ्या मनुष्यासारखे आहे, ज्याने प्रवासास जाण्याअगोदर आपल्या चाकरांना बोलावून आपली मालमत्ता त्यांच्या हाती दिली.

ਅਪਰੰ ਸ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਪੁੰਸਸ੍ਤੁਲ੍ਯਃ, ਯੋ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਕਾਲੇ ਨਿਜਦਾਸਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਾਨੁਰੂਪਮ੍

15 १५ त्यांच्यातील एकाला त्याने पाच हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या, दुसऱ्याला त्याने दोन हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या आणि तिसऱ्याला त्याने एक हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या दिल्या. प्रत्येकाला त्यांच्या त्यांच्या योग्यतेप्रमाणे त्याने पैसे दिले. मग तो आपल्या प्रवासास गेला.

ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਣਾਂ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਅਨ੍ਯਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਅਪਰਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਪੋਟਲਿਕੈਕਾਮ੍ ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਤਿਜਨੰ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਵਾਸੰ ਗਤਵਾਨ੍|

16 १६ ज्याला पाच हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या दिल्या होत्या त्याने त्याप्रमाणे काम करायला सुरूवात केली आणि आणखी पाच हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या त्याने मिळविल्या.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੋ ਦਾਸਃ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਵਾਣਿਜ੍ਯੰ ਵਿਧਾਯ ਤਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਚਕਾਰ|

17 १७ त्याचप्रमाणे, ज्याला दोन हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या मिळाल्या होत्या त्याने आणखी दोन हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या कमविल्या.

ਯਸ਼੍ਚ ਦਾਸੋ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਅਲਭਤ, ਸੋਪਿ ਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਚਕਾਰ|

18 १८ पण ज्याला एक हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या मिळाल्या होत्या, त्याने जमिनीत एक खड्डा खोदला आणि मालकाचे नाणे त्यामध्ये लपवले.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਦਾਸ ਏਕਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਂ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਭੂਮਿੰ ਖਨਿਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਨਿਜਪ੍ਰਭੋਸ੍ਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਗੋਪਯਾਞ੍ਚਕਾਰ|

19 १९ बराच काळ लोटल्यानंतर त्या चाकरांचा मालक आला व त्याने त्यांचा हिशोब घ्यायला सुरुवात केली.

ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਬਹੁਤਿਥੇ ਕਾਲੇ ਗਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦਾਸਾਨਾਂ ਪ੍ਰਭੁਰਾਗਤ੍ਯ ਤੈਰ੍ਦਾਸੈਃ ਸਮੰ ਗਣਯਾਞ੍ਚਕਾਰ|

20 २० ज्याला पाच हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या मिळाल्या होत्या, त्याने मालकाकडे आणखी पाच हजार आणून दिल्या, तो म्हणाला, मालक, तुम्ही दिलेल्या नाण्यांवर मी आणखी पाच हजार नाणी मिळविली.

ਤਦਾਨੀਂ ਯਃ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਸ ਤਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤਮੁਦ੍ਰਾ ਆਨੀਯ ਜਗਾਦ; ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਭਵਤਾ ਮਯਿ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਸਮਰ੍ਪਿਤਾਃ, ਪਸ਼੍ਯਤੁ, ਤਾ ਮਯਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|

21 २१ त्याचा मालक म्हणाला, शाब्बास, चांगल्या आणि विश्वासू दासा, तू भरंवसा ठेवण्यायोग्य चाकर आहेस, तू थोड्या नाण्यांविषयी इमानीपणे वागलास, म्हणून मी पुष्कळावर तुझी नेमणूक करीन. आत जा आणि आपल्या मालकाच्या आनंदात सहभागी हो!

ਤਦਾਨੀਂ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਹੇ ਉੱਤਮ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਦਾਸ, ਤ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯੋਸਿ, ਸ੍ਤੋਕੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਜਾਤਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਬਹੁਵਿੱਤਾਧਿਪੰ ਕਰੋਮਿ, ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਖਸ੍ਯ ਭਾਗੀ ਭਵ|

22 २२ नंतर ज्या मनुष्यास दोन हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या मिळाल्या होत्या, तो मालकाकडे आला आणि म्हणाला; मालक, तुम्ही मला दोन हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या दिल्या होत्या त्यापासून मी आणखी दोन हजार कमवल्या आहेत.

ਤਤੋ ਯੇਨ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਲਬ੍ਧੇ ਸੋਪ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਭਵਤਾ ਮਯਿ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤੇ, ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਤੇ ਮਯਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤੇ|

23 २३ मालक म्हणाला, शाब्बास, चांगल्या आणि विश्वासू दासा, तू भरंवसा ठेवण्यायोग्य चाकर आहेस, तू थोड्या नाण्यांविषयी इमानीपणे वागलास, म्हणून मी पुष्कळावर तुझी नेमणूक करीन. आत जा आणि आपल्या मालकाच्या आनंदात सहभागी हो!

ਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਵੋਚਤ੍, ਹੇ ਉੱਤਮ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਦਾਸ, ਤ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯੋਸਿ, ਸ੍ਤੋਕੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਜਾਤਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਬਹੁਦ੍ਰਵਿਣਾਧਿਪੰ ਕਰੋਮਿ, ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਖਸ੍ਯ ਭਾਗੀ ਭਵ|

24 २४ नंतर ज्याला एक हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या मिळाल्या होत्या, तो मालकाकडे आला व म्हणाला, मालक, मला माहीत होते की आपण एक कठीण शिस्तीचे मनुष्य आहात. जेथे पेरणी केली नाही तेथे तुम्ही कापणी करता आणि जेथे बी पेरले नाही तेथे पीक घेता.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯ ਏਕਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਂ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਏਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਤ੍ਵਾਂ ਕਠਿਨਨਰੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਯਤ੍ਰ ਨੋਪ੍ਤੰ, ਤਤ੍ਰੈਵ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤੇ, ਯਤ੍ਰ ਚ ਨ ਕੀਰ੍ਣੰ, ਤਤ੍ਰੈਵ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ|

25 २५ मला आपली भीती होती. म्हणून मी जाऊन तुमच्या एक हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या जमिनीत लपवून ठेवल्या. हे घ्या! हे तुमच्याच आहेत!

ਅਤੋਹੰ ਸਸ਼ਙ੍ਕਃ ਸਨ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਤਵ ਮੁਦ੍ਰਾ ਭੂਮਧ੍ਯੇ ਸੰਗੋਪ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯ, ਤਵ ਯਤ੍ ਤਦੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹਾਣ|

26 २६ मालकाने उत्तर दिले, अरे वाईट आणि आळशी चाकरा, मी जेथे पेरणी केली नाही तेथे कापणी करतो आणि जेथे बी पेरले नाही तेथे पीक घेतो, हे तुला माहीत होते.

ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਰੇ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾਲਸ ਦਾਸ, ਯਤ੍ਰਾਹੰ ਨ ਵਪਾਮਿ, ਤਤ੍ਰ ਛਿਨਦ੍ਮਿ, ਯਤ੍ਰ ਚ ਨ ਕਿਰਾਮਿ, ਤਤ੍ਰੇਵ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮੀਤਿ ਚੇਦਜਾਨਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ

27 २७ तर तू माझी नाणी सावकाराकडे ठेवायचे होतेस म्हणजे मी घरी आल्यावर मला ते व्याजासहित मिळाले असते.

ਵਣਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਮਮ ਵਿੱਤਾਰ੍ਪਣੰ ਤਵੋਚਿਤਮਾਸੀਤ੍, ਯੇਨਾਹਮਾਗਤ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼਦ੍ਵ੍ਯਾ ਸਾਕੰ ਮੂਲਮੁਦ੍ਰਾਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਮ੍|

28 २८ म्हणून मालकाने दुसऱ्या चाकरांना सांगितले, याच्याजवळच्या एक हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या घ्या आणि ज्याच्याजवळ दहा हजार सोन्याच्या नाण्याच्या थैल्या आहेत त्यास द्या.

ਅਤੋਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਮ੍ ਆਦਾਯ ਯਸ੍ਯ ਦਸ਼ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਿੰਨਰ੍ਪਯਤ|

29 २९ कारण आपल्याकडे जे आहे, त्याचा वापर करणाऱ्याला आणखी देण्यात येईल आणि त्यास भरपूर होईल, पण जो आपल्याजवळ असलेल्याचा उपयोग करीत नाही त्याच्याजवळ जे काही असेल ते सर्व त्याजपासून काढून घेण्यात येईल.

ਯੇਨ ਵਰ੍ਦ੍ਵ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਿੰਨੈਵਾਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਯੈਵ ਚ ਬਾਹੁਲ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਨ ਵਰ੍ਦ੍ਵ੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਤਦਪਿ ਪੁਨਰ੍ਨੇਸ਼਼੍ਯਤੇ|

30 ३० नंतर मालक म्हणाला, त्या निकामी चाकराला बाहेरच्या अंधारात टाक. तेथे रडणे व दात खाणे चालेल, मनुष्याचा पुत्र सर्वांचा न्याय करील.

ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਤਮਕਰ੍ੰਮਣ੍ਯੰ ਦਾਸੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਕ੍ਰਨ੍ਦਨੰ ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਵਿਦ੍ਯੇਤੇ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਭੂਤਤਮਸਿ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ|

31 ३१ मनुष्याचा पुत्र जेव्हा त्याच्या स्वर्गीय गौरवाने आपल्या देवदूतांसह येईल तेव्हा तो त्याच्या गौरवी राजासनावर बसेल.

ਯਦਾ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਪਵਿਤ੍ਰਦੂਤਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਜਪ੍ਰਭਾਵੇਨਾਗਤ੍ਯ ਨਿਜਤੇਜੋਮਯੇ ਸਿੰਹਾਸਨੇ ਨਿਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ,

32 ३२ मग सर्वं राष्ट्रे त्याच्यासमोर एकत्र जमतील. त्यांना तो एकमेकांपासून विभक्त करील. ज्याप्रमाणे मेंढपाळ मेंढरे शेरडांपासून वेगळी करतो.

ਤਦਾ ਤਤ੍ਸੰਮੁਖੇ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਯਾ ਜਨਾ ਸੰਮੇਲਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ| ਤਤੋ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕੋ ਯਥਾ ਛਾਗੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਵੀਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕਰੋਤਿ ਤਥਾ ਸੋਪ੍ਯੇਕਸ੍ਮਾਦਨ੍ਯਮ੍ ਇੱਥੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਵੀਨ੍

33 ३३ तो मेंढरांना आपल्या उजवीकडे बसवील पण शेरडांना तो डावीकडे बसवील.

ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਛਾਗਾਂਸ਼੍ਚ ਵਾਮੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

34 ३४ मग राजा जे त्याच्या उजवीकडे आहेत त्यांना म्हणेल, या, जे तुम्ही माझ्या पित्याचे धन्यवादित आहात! हे राज्य जगाच्या स्थापनेपासून तुमच्यासाठी तयार केले आहे त्या राज्याचे वतनदार व्हा.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਰਾਜਾ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਸ੍ਥਿਤਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਆਗੱਛਤ ਮੱਤਾਤਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹਭਾਜਨਾਨਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ ਆ ਜਗਦਾਰਮ੍ਭਤ੍ ਯਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਆਸਾਦਿਤੰ ਤਦਧਿਕੁਰੁਤ|

35 ३५ हे तुमचे राज्य आहे, कारण जेव्हा मी भुकेला होतो तेव्हा तुम्ही मला खायला दिले. मी तहानेला होतो तेव्हा तुम्ही मला प्यावयास दिले. मी परका होतो आणि तुम्ही मला आत घेतले

ਯਤੋ ਬੁਭੁਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯੰ ਭੋਜ੍ਯਮ੍ ਅਦੱਤ, ਪਿਪਾਸਿਤਾਯ ਪੇਯਮਦੱਤ, ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਮਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨਮਨਯਤ,

36 ३६ मी उघडा होतो तेव्हा तुम्ही मला कपडे दिले. मी आजारी होतो, तेव्हा तुम्ही माझी काळजी घेतली. मी तुरूंगात होतो तेव्हा तुम्ही माझ्याकडे आला.

ਵਸ੍ਤ੍ਰਹੀਨੰ ਮਾਂ ਵਸਨੰ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਤ, ਪੀਡੀਤੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਾਗੱਛਤ, ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਮਾਂ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ ਆਗੱਛਤ|

37 ३७ मग जे नीतिमान आहेत ते उत्तर देतील, प्रभू आम्ही तुला केव्हा भुकेला व तहानेला पाहिले आणि तुला खायला आणि प्यायला दिले?

ਤਦਾ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਃ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਕਦਾ ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਯਮਭੋਜਯਾਮ? ਵਾ ਪਿਪਾਸਿਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਅਪਾਯਯਾਮ?

38 ३८ आम्ही तुला परका म्हणून कधी पाहिले आणि तुला आत घेतले किंवा आम्ही तुला केव्हा उघडे पाहिले व कपडे दिले?

ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨਮਨਯਾਮ? ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਨਗ੍ਨੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਸਨੰ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਾਮ?

39 ३९ आणि तू आजारी असताना आम्ही तुला कधी भेटायला आलो? किंवा तुरूंगात असताना कधी तुझ्याकडे आलो?

ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਪੀਡਿਤੰ ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤ੍ਵਦਨ੍ਤਿਕਮਗੱਛਾਮ?

40 ४० मग राजा त्यांना उत्तर देईल, मी तुम्हास खरे सांगतो येथे असलेल्या माझ्या बांधवातील अगदी लहानातील एकाला तुम्ही केले, तर ते तुम्ही मलाच केले.

ਤਦਾਨੀਂ ਰਾਜਾ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਮੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਞ੍ਚਨੈਕੰ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਤਮੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਦ੍ ਅਕੁਰੁਤ, ਤਨ੍ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕੁਰੁਤ|

41 ४१ मग राजा जे आपल्या डाव्या बाजूला आहेत त्यांस म्हणेल, माझ्यापासून दूर जा. तुम्ही शापित आहात, सार्वकालिक अग्नीत जा, हा अग्नी सैतान व त्याच्या दूतांसाठी तयार केला आहे. (aiōnios g166)

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਵਾਮਸ੍ਥਿਤਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਰੇ ਸ਼ਾਪਗ੍ਰਸ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ, ਸ਼ੈਤਾਨੇ ਤਸ੍ਯ ਦੂਤੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਯੋ(ਅ)ਨਨ੍ਤਵਹ੍ਨਿਰਾਸਾਦਿਤ ਆਸ੍ਤੇ, ਯੂਯੰ ਮਦਨ੍ਤਿਕਾਤ੍ ਤਮਗ੍ਨਿੰ ਗੱਛਤ| (aiōnios g166)

42 ४२ ही तुमची शिक्षा आहे कारण मी भुकेला होतो पण तुम्ही मला काही खायला दिले नाही, मी तहानेला होतो पण तुम्ही मला काही प्यावयास दिले नाही.

ਯਤੋ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯਮਾਹਾਰੰ ਨਾਦੱਤ, ਪਿਪਾਸਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯੰ ਪੇਯੰ ਨਾਦੱਤ,

43 ४३ मी प्रवासी असता माझा पाहुणचार केला नाही. मी वस्त्रहीन होतो. पण तुम्ही मला कपडे दिले नाहीत. मी आजारी आणि तुरूंगात होतो पण तुम्ही माझी काळजी घेतली नाही.

ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਮਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਨਯਤ, ਵਸਨਹੀਨੰ ਮਾਂ ਵਸਨੰ ਨ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਤ, ਪੀਡਿਤੰ ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਮਾਂ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਾਗੱਛਤ|

44 ४४ मग ते लोकसुद्धा त्यास उत्तर देतील, प्रभू आम्ही कधी तुला उपाशी किंवा तहानेले पाहिले किंवा प्रवासी म्हणून कधी पाहिले? किंवा वस्त्रहीन, आजारी किंवा तुरूंगात कधी पाहिले आणि तुला मदत केली नाही?

ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਕਦਾ ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤੰ ਵਾ ਪਿਪਾਸਿਤੰ ਵਾ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਵਾ ਨਗ੍ਨੰ ਵਾ ਪੀਡਿਤੰ ਵਾ ਕਾਰਾਸ੍ਥੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤ੍ਵਾਂ ਨਾਸੇਵਾਮਹਿ?

45 ४५ मग राजा त्यांना उत्तर देईल, मी तुम्हास खरे सांगतोः माझ्या अनुयायांतील लहानातील लहानाला काही करण्याचे जेव्हा जेव्हा तुम्ही नाकारले, तेव्हा तेव्हा ते तुम्ही मला करण्याचे नाकारले.

ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਥ੍ਯਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇਸ਼਼ਾਂ ਕਞ੍ਚਨ ਕ੍ਸ਼਼ੋਦਿਸ਼਼੍ਠੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯੰਨਾਕਾਰਿ, ਤਨ੍ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਵ ਨਾਕਾਰਿ|

46 ४६ “मग ते अनीतिमान लोक सार्वकालिक शिक्षा भोगण्यास जातील, पण नीतिमान सार्वकालिक जीवन उपभोगण्यास जातील.” (aiōnios g166)

ਪਸ਼੍ਚਾਦਮ੍ਯਨਨ੍ਤਸ਼ਾਸ੍ਤਿੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾ ਅਨਨ੍ਤਾਯੁਸ਼਼ੰ ਭੋਕ੍ਤੁੰ ਯਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ| (aiōnios g166)

Jesus Preaches in the Synagogue