< मत्तय 19 >

1 येशूने या सर्व गोष्टी सांगितल्यानंतर तो गालील प्रांतातून निघून गेला आणि यार्देन नदीच्या दुसऱ्या किनाऱ्याकडील यहूदीया प्रांतात गेला.
అనన్తరమ్ ఏతాసు కథాసు సమాప్తాసు యీశు ర్గాలీలప్రదేశాత్ ప్రస్థాయ యర్దన్తీరస్థం యిహూదాప్రదేశం ప్రాప్తః|
2 तेव्हा मोठा लोकसमुदाय त्याच्यामागे गेला आणि तेथील अनेक आजारी लोकांस येशूने बरे केले.
తదా తత్పశ్చాత్ జననివహే గతే స తత్ర తాన్ నిరామయాన్ అకరోత్|
3 काही परूशी येशूकडे आले. येशूने चुकीचे काही बोलावे असा प्रयत्न त्यांनी चालविला. त्यांनी येशूला विचारले, कोणत्याही कारणास्तव एखाद्या मनुष्याने आपल्या पत्नीला सूटपत्र द्यावे काय?
తదనన్తరం ఫిరూశినస్తత్సమీపమాగత్య పారీక్షితుం తం పప్రచ్ఛుః, కస్మాదపి కారణాత్ నరేణ స్వజాయా పరిత్యాజ్యా న వా?
4 येशूने उत्तर दिले, “पवित्र शास्त्रात असे लिहिलेले तुमच्या वाचनात निश्चितच आले असेल की, जेव्हा देवाने जग उत्पन्न केले, त्यांना नर व नारी असे निर्माण केले.
స ప్రత్యువాచ, ప్రథమమ్ ఈశ్వరో నరత్వేన నారీత్వేన చ మనుజాన్ ససర్జ, తస్మాత్ కథితవాన్,
5 आणि देव म्हणाला, ‘म्हणून पुरूष आपल्या आई-वडीलांना सोडून व आपल्या पत्नीला जडून राहील. ती दोघे एकदेह होतील.’
మానుషః స్వపితరౌ పరిత్యజ్య స్వపత్న్యామ్ ఆసక్ష్యతే, తౌ ద్వౌ జనావేకాఙ్గౌ భవిష్యతః, కిమేతద్ యుష్మాభి ర్న పఠితమ్?
6 म्हणून दोन व्यक्ती या दोन नाहीत तर एक आहेत. देवाने त्या दोघांना एकत्र जोडले आहे. म्हणून कोणाही व्यक्तीने त्यांना वेगळे करू नये.”
అతస్తౌ పున ర్న ద్వౌ తయోరేకాఙ్గత్వం జాతం, ఈశ్వరేణ యచ్చ సమయుజ్యత, మనుజో న తద్ భిన్ద్యాత్|
7 परुश्यांनी विचारले, “असे जर आहे, तर मग पुरूषाने सूटपत्र लिहून देण्याची आणि आपल्या पत्नीला सोडून देण्याची मोकळीक देणारी आज्ञा मोशेने का दिली?”
తదానీం తే తం ప్రత్యవదన్, తథాత్వే త్యాజ్యపత్రం దత్త్వా స్వాం స్వాం జాయాం త్యక్తుం వ్యవస్థాం మూసాః కథం లిలేఖ?
8 येशूने उत्तर दिले, “तुमच्या अंतःकरणाच्या कठोरपणामुळे मोशेने तुम्हास आपल्या स्त्रिया सोडून देण्याची मोकळीक दिली. पण सुरुवातीला सूटपत्र देण्याची मोकळीक नव्हती.
తతః స కథితవాన్, యుష్మాకం మనసాం కాఠిన్యాద్ యుష్మాన్ స్వాం స్వాం జాయాం త్యక్తుమ్ అన్వమన్యత కిన్తు ప్రథమాద్ ఏషో విధిర్నాసీత్|
9 मी तुम्हास सांगतो, जो मनुष्य आपली पत्नी सोडून देतो आणि दुसरीशी लग्न करतो तो व्यभिचार करतो. आपल्या पत्नीला सूटपत्र देण्याचे एकच कारण आहे, ते म्हणजे पहिल्या पत्नीने परपुरुषांशी व्यभिचार करणे होय.”
అతో యుష్మానహం వదామి, వ్యభిచారం వినా యో నిజజాయాం త్యజేత్ అన్యాఞ్చ వివహేత్, స పరదారాన్ గచ్ఛతి; యశ్చ త్యక్తాం నారీం వివహతి సోపి పరదారేషు రమతే|
10 १० मग त्याचे शिष्य त्यास म्हणाले, “जर पती व पत्नीमधील परिस्थिति अशी असेल तर मग लग्न न करणे जास्त योग्य ठरेल.”
తదా తస్య శిష్యాస్తం బభాషిరే, యది స్వజాయయా సాకం పుంస ఏతాదృక్ సమ్బన్ధో జాయతే, తర్హి వివహనమేవ న భద్రం|
11 ११ येशूने उत्तर दिले, “अशी शिकवण स्वीकारणे प्रत्येकाला शक्य होणार नाही. परंतु ज्यांना ही शिकवण स्वीकारण्याची मोकळीक दिली आहे तेच घेतील
తతః స ఉక్తవాన్, యేభ్యస్తత్సామర్థ్యం ఆదాయి, తాన్ వినాన్యః కోపి మనుజ ఏతన్మతం గ్రహీతుం న శక్నోతి|
12 १२ कारण आईच्या उदरातून जन्मताच नपुसंक असे आहेत व मनुष्यांनी केले असे नपुसंक आहेत आणि स्वर्गाच्या राज्यासाठी ज्यांनी आपणास नपुसंक करून घेतले आहेत. ज्याला हे स्वीकारता येते त्याने, स्वीकारावे.”
కతిపయా జననక్లీబః కతిపయా నరకృతక్లీబః స్వర్గరాజ్యాయ కతిపయాః స్వకృతక్లీబాశ్చ సన్తి, యే గ్రహీతుం శక్నువన్తి తే గృహ్లన్తు|
13 १३ नंतर येशूने आपल्या मुलांवर हात ठेवून प्रार्थना करावी यासाठी काही लोकांनी आपली मुले त्याच्याकडे आणली. येशूच्या शिष्यांनी त्यांना पाहिल्यावर ते बालकांना घेऊन येशूकडे येण्यास मना करू लागले.
అపరమ్ యథా స శిశూనాం గాత్రేషు హస్తం దత్వా ప్రార్థయతే, తదర్థం తత్సమీంపం శిశవ ఆనీయన్త, తత ఆనయితృన్ శిష్యాస్తిరస్కృతవన్తః|
14 १४ परंतु येशू म्हणाला, “लहान मुलांना मजकडे येऊ द्या, त्यांना मना करू नका, कारण स्वर्गाचे राज्य त्यांच्यासारख्यांचेच आहे.”
కిన్తు యీశురువాచ, శిశవో మదన్తికమ్ ఆగచ్ఛన్తు, తాన్ మా వారయత, ఏతాదృశాం శిశూనామేవ స్వర్గరాజ్యం|
15 १५ मुलांवर हात ठेवल्यावर येशू तेथून निघून गेला.
తతః స తేషాం గాత్రేషు హస్తం దత్వా తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రతస్థే|
16 १६ नंतर पाहा, कोणीएक मनुष्य येशूकडे आला आणि त्याने विचारले, “गुरूजी सार्वकालिक जीवन मिळावे म्हणून मी कोणत्या चांगल्या गोष्टी केल्या पाहिजेत?” (aiōnios g166)
అపరమ్ ఏక ఆగత్య తం పప్రచ్ఛ, హే పరమగురో, అనన్తాయుః ప్రాప్తుం మయా కిం కిం సత్కర్మ్మ కర్త్తవ్యం? (aiōnios g166)
17 १७ येशूने उत्तर दिले, “काय चांगले आहे असे मला का विचारतोस? फक्त देव एकच चांगला आहे पण जर तुला सार्वकालिक जीवन पाहिजे तर सर्व आज्ञा पाळ.”
తతః స ఉవాచ, మాం పరమం కుతో వదసి? వినేశ్చరం న కోపి పరమః, కిన్తు యద్యనన్తాయుః ప్రాప్తుం వాఞ్ఛసి, తర్హ్యాజ్ఞాః పాలయ|
18 १८ त्याने विचारले, “कोणत्या आज्ञा?” येशूने उत्तर दिले, “खून करू नको, व्यभिचार करू नको, चोरी करू नको, खोटी साक्ष देऊ नको.
తదా స పృష్టవాన్, కాః కా ఆజ్ఞాః? తతో యీశుః కథితవాన్, నరం మా హన్యాః, పరదారాన్ మా గచ్ఛేః, మా చోరయేః, మృషాసాక్ష్యం మా దద్యాః,
19 १९ आपल्या आई-वडीलांना मान दे आणि जशी स्वतःवर प्रीती करतोस तशी इतरावर प्रीती कर.”
నిజపితరౌ సంమన్యస్వ, స్వసమీపవాసిని స్వవత్ ప్రేమ కురు|
20 २० तो तरुण म्हणाला, “या सर्व आज्ञा मी पाळत आलो आहे. मी आणखी काय करावे?”
స యువా కథితవాన్, ఆ బాల్యాద్ ఏతాః పాలయామి, ఇదానీం కిం న్యూనమాస్తే?
21 २१ येशूने उत्तर दिले, “तुला जर परिपूर्ण व्हायचे असेल तर जा आणि तुझे जे काही आहे ते विकून टाक आणि ते पैसे गरीबांना वाटून दे. म्हणजे स्वर्गात तुला मोठी संपत्ती मिळेल आणि चल, माझ्यामागे ये.”
తతో యీశురవదత్, యది సిద్ధో భవితుం వాఞ్ఛసి, తర్హి గత్వా నిజసర్వ్వస్వం విక్రీయ దరిద్రేభ్యో వితర, తతః స్వర్గే విత్తం లప్స్యసే; ఆగచ్ఛ, మత్పశ్చాద్వర్త్తీ చ భవ|
22 २२ पण जेव्हा त्या तरूणाने हे ऐकले, तेव्हा त्यास फार दुःख झाले कारण तो खूप श्रीमंत होता, म्हणून तो येशूला सोडून निघून गेला.
ఏతాం వాచం శ్రుత్వా స యువా స్వీయబహుసమ్పత్తే ర్విషణః సన్ చలితవాన్|
23 २३ तेव्हा येशू आपल्या शिष्यांना म्हणाला, “मी तुम्हास खरे सांगतो, धनवान मनुष्यास स्वर्गाच्या राज्यात प्रवेश करणे फार कठीण जाईल.
తదా యీశుః స్వశిష్యాన్ అవదత్, ధనినాం స్వర్గరాజ్యప్రవేశో మహాదుష్కర ఇతి యుష్మానహం తథ్యం వదామి|
24 २४ मी तुम्हास सांगतो की, धनवानाचा स्वर्गाच्या राज्यांत प्रवेश होणे यापेक्षा उंटाला सुईच्या नाकातून जाणे जास्त सोपे आहे.”
పునరపి యుష్మానహం వదామి, ధనినాం స్వర్గరాజ్యప్రవేశాత్ సూచీఛిద్రేణ మహాఙ్గగమనం సుకరం|
25 २५ जेव्हा शिष्यांनी हे ऐकले तेव्हा ते फार आश्चर्यचकित झाले. त्यांनी येशूला विचारले, “मग कोणाचे तारण होईल?”
ఇతి వాక్యం నిశమ్య శిష్యా అతిచమత్కృత్య కథయామాసుః; తర్హి కస్య పరిత్రాణం భవితుం శక్నోతి?
26 २६ येशूने आपल्या शिष्यांकडे पाहिले आणि तो म्हणाला, “मनुष्यांना हे अशक्य आहे, पण देवासाठी सर्व गोष्टी शक्य आहेत.”
తదా స తాన్ దృష్ద్వా కథయామాస, తత్ మానుషాణామశక్యం భవతి, కిన్త్వీశ్వరస్య సర్వ్వం శక్యమ్|
27 २७ पेत्र येशूला म्हणाला, “पाहा, आम्ही सर्वकाही सोडले आणि तुमच्यामागे आलो आहोत; मग आम्हास काय मिळेल?”
తదా పితరస్తం గదితవాన్, పశ్య, వయం సర్వ్వం పరిత్యజ్య భవతః పశ్చాద్వర్త్తినో ఽభవామ; వయం కిం ప్రాప్స్యామః?
28 २८ येशू म्हणाला, “मी तुम्हास खरे सांगतो, नव्या युगात जेव्हा मनुष्याचा पुत्र त्याच्या गौरवी राजासनावर बसेल तेव्हा तुम्ही जे सर्व माझ्यामागे आलात ते सर्व बारा राजासनावर बसाल आणि इस्राएलाच्या बारा वंशाचा न्याय कराल.
తతో యీశుః కథితవాన్, యుష్మానహం తథ్యం వదామి, యూయం మమ పశ్చాద్వర్త్తినో జాతా ఇతి కారణాత్ నవీనసృష్టికాలే యదా మనుజసుతః స్వీయైశ్చర్య్యసింహాసన ఉపవేక్ష్యతి, తదా యూయమపి ద్వాదశసింహాసనేషూపవిశ్య ఇస్రాయేలీయద్వాదశవంశానాం విచారం కరిష్యథ|
29 २९ ज्याने ज्याने माझ्यामागे येण्याकरता आपले घर, भाऊ, बहीण, आईवडील, मुले, शेतीवाडी सोडली असेल तर त्यास त्यापेक्षा कितीतरी जास्तपटीने लाभ होईल व त्यास सार्वकालिक जीवन मिळेल. (aiōnios g166)
అన్యచ్చ యః కశ్చిత్ మమ నామకారణాత్ గృహం వా భ్రాతరం వా భగినీం వా పితరం వా మాతరం వా జాయాం వా బాలకం వా భూమిం పరిత్యజతి, స తేషాం శతగుణం లప్స్యతే, అనన్తాయుమోఽధికారిత్వఞ్చ ప్రాప్స్యతి| (aiōnios g166)
30 ३० पण पुष्कळसे जे आता पहिले आहेत ते शेवटचे होतील आणि जे शेवटचे आहेत ते पहिले होतील.”
కిన్తు అగ్రీయా అనేకే జనాః పశ్చాత్, పశ్చాతీయాశ్చానేకే లోకా అగ్రే భవిష్యన్తి|

< मत्तय 19 >