< मत्तय 16 >

1 परूशी आणि सदूकी लोकांस येशूची परीक्षा पाहायची होती म्हणून ते येशूकडे आले व आम्हास आकाशातून चिन्ह दाखवा अशी मागणी त्यांनी केली.
తదానీం ఫిరూశినః సిదూకినశ్చాగత్య తం పరీక్షితుం నభమీయం కిఞ్చన లక్ష్మ దర్శయితుం తస్మై నివేదయామాసుః|
2 परंतु येशूने त्यांना उत्तर दिले, “तुम्ही संध्याकाळ झाली असता म्हणता आजचे हवामान चांगले असेल कारण आकाश तांबूस आहे,
తతః స ఉక్తవాన్, సన్ధ్యాయాం నభసో రక్తత్వాద్ యూయం వదథ, శ్వో నిర్మ్మలం దినం భవిష్యతి;
3 आणि तुम्ही सकाळी म्हणता, आज वादळ होईल कारण आभाळ तांबूस व गडद आहे. तुम्हास आकाशाचे स्वरूप ओळखता येते, पण काळाची लक्षणे ओळखता येत नाहीत काय?
ప్రాతఃకాలే చ నభసో రక్తత్వాత్ మలినత్వాఞ్చ వదథ, ఝఞ్భ్శద్య భవిష్యతి| హే కపటినో యది యూయమ్ అన్తరీక్షస్య లక్ష్మ బోద్ధుం శక్నుథ, తర్హి కాలస్యైతస్య లక్ష్మ కథం బోద్ధుం న శక్నుథ?
4 दुष्ट व देवाशी अप्रामाणिक असणारी पिढी चिन्ह शोधते, पण तिला योना संदेष्ट्याशिवाय दुसरे चिन्ह दिले जाणार नाही.” मग तो त्यांना सोडून गेला.
ఏతత్కాలస్య దుష్టో వ్యభిచారీ చ వంశో లక్ష్మ గవేషయతి, కిన్తు యూనసో భవిష్యద్వాదినో లక్ష్మ వినాన్యత్ కిమపి లక్ష్మ తాన్ న దర్శయియ్యతే| తదానీం స తాన్ విహాయ ప్రతస్థే|
5 येशू आणि त्याचे शिष्य सरोवराच्या पलीकडे गेले तेव्हा भाकरी घ्यायला विसरले.
అనన్తరమన్యపారగమనకాలే తస్య శిష్యాః పూపమానేతుం విస్మృతవన్తః|
6 तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला, “परूशी व सदूकी यांच्या खमिराविषयी सावध असा.”
యీశుస్తానవాదీత్, యూయం ఫిరూశినాం సిదూకినాఞ్చ కిణ్వం ప్రతి సావధానాః సతర్కాశ్చ భవత|
7 तेव्हा ते आपसात विचार करून म्हणाले, “आपण भाकरी घेतल्या नाहीत म्हणून ते असे म्हणत आहे.”
తేన తే పరస్పరం వివిచ్య కథయితుమారేభిరే, వయం పూపానానేతుం విస్మృతవన్త ఏతత్కారణాద్ ఇతి కథయతి|
8 पण येशूने हे ओळखून म्हटले, “अहो अल्पविश्वासू, आपण भाकरी घेतल्या नाहीत असा विचार तुम्ही आपसामध्ये का करता?
కిన్తు యీశుస్తద్విజ్ఞాయ తానవోచత్, హే స్తోకవిశ్వాసినో యూయం పూపానానయనమధి కుతః పరస్పరమేతద్ వివింక్య?
9 तुम्हास अजून समजत नाही काय? पाच भाकारींनी पाच हजार लोकांस जेवू घातले ते आणि त्यानंतर तुम्ही किती टोपल्या उचलून घेतल्या ते तुम्हास आठवत नाही काय?
యుష్మాభిః కిమద్యాపి న జ్ఞాయతే? పఞ్చభిః పూపైః పఞ్చసహస్రపురుషేషు భోజితేషు భక్ష్యోచ్ఛిష్టపూర్ణాన్ కతి డలకాన్ సమగృహ్లీతం;
10 १० तसेच चार हजारांच्या जेवणाला सात भाकरी आणि तुम्ही किती टोपल्या उचलून घेतल्या हे तुम्हास आठवत नाही काय?
తథా సప్తభిః పూపైశ్చతుఃసహస్రపురుషేషు భేజితేషు కతి డలకాన్ సమగృహ్లీత, తత్ కిం యుష్మాభిర్న స్మర్య్యతే?
11 ११ मी भाकरी विषयी तुम्हास बोललो नाही, तर परूशी व सदूकी यांच्या खमिराविषयी सावध राहा, असे म्हणालो, हे तुम्हास कसे समजत नाही?”
తస్మాత్ ఫిరూశినాం సిదూకినాఞ్చ కిణ్వం ప్రతి సావధానాస్తిష్ఠత, కథామిమామ్ అహం పూపానధి నాకథయం, ఏతద్ యూయం కుతో న బుధ్యధ్వే?
12 १२ तेव्हा त्यांना समजले की, त्याने त्यांना भाकरीच्या खमिराविषयी सावध राहण्यास सांगितले नव्हते तर परूशी आणि सदूकी यांच्या शिकवणुकीविषयी सावधान राहायला सांगितले होते.
తదానీం పూపకిణ్వం ప్రతి సావధానాస్తిష్ఠతేతి నోక్త్వా ఫిరూశినాం సిదూకినాఞ్చ ఉపదేశం ప్రతి సావధానాస్తిష్ఠతేతి కథితవాన్, ఇతి తైరబోధి|
13 १३ येशू फिलिप्पाच्या कैसरीया या भागाकडे गेला. तो त्याच्या शिष्यांना म्हणाला, “मनुष्याच्या पुत्राला लोक कोण म्हणून म्हणतात?”
అపరఞ్చ యీశుః కైసరియా-ఫిలిపిప్రదేశమాగత్య శిష్యాన్ అపృచ్ఛత్, యోఽహం మనుజసుతః సోఽహం కః? లోకైరహం కిముచ్యే?
14 १४ आणि ते म्हणाले, “काही बाप्तिस्मा करणारा योहान, तर कित्येक एलीया तर दुसरे काही यिर्मया किंवा संदेष्ट्यापैकी एक असे म्हणतात.”
తదానీం తే కథితవన్తః, కేచిద్ వదన్తి త్వం మజ్జయితా యోహన్, కేచిద్వదన్తి, త్వమ్ ఏలియః, కేచిచ్చ వదన్తి, త్వం యిరిమియో వా కశ్చిద్ భవిష్యద్వాదీతి|
15 १५ मग येशू त्यांना म्हणाला, “पण तुम्ही मला कोण म्हणून म्हणता?”
పశ్చాత్ స తాన్ పప్రచ్ఛ, యూయం మాం కం వదథ? తతః శిమోన్ పితర ఉవాచ,
16 १६ शिमोन पेत्राने उत्तर दिले, “तू ख्रिस्त, जिवंत देवाचा पुत्र आहेस.”
త్వమమరేశ్వరస్యాభిషిక్తపుత్రః|
17 १७ येशू म्हणाला, “शिमोन, बार्योना, तू धन्य आहेस कारण रक्त व मांस यांनी तुला हे उघड केले नाही, तर माझा पिता जो स्वर्गात आहे त्याने तुला हे उघड केले.
తతో యీశుః కథితవాన్, హే యూనసః పుత్ర శిమోన్ త్వం ధన్యః; యతః కోపి అనుజస్త్వయ్యేతజ్జ్ఞానం నోదపాదయత్, కిన్తు మమ స్వర్గస్యః పితోదపాదయత్|
18 १८ आणखी मी तुला असे सांगतो की, तू पेत्र आहेस आणि या खडकावर मी आपली मंडळी रचीन आणि तिच्यापुढे मृतलोकाच्या द्वारांचे कांहींच चालणार नाही. (Hadēs g86)
అతోఽహం త్వాం వదామి, త్వం పితరః (ప్రస్తరః) అహఞ్చ తస్య ప్రస్తరస్యోపరి స్వమణ్డలీం నిర్మ్మాస్యామి, తేన నిరయో బలాత్ తాం పరాజేతుం న శక్ష్యతి| (Hadēs g86)
19 १९ मी तुला स्वर्गाच्या राज्याच्या किल्ल्या देईन आणि पृथ्वीवर जे काही तू बांधशील ते स्वर्गात बांधले जाईल आणि पृथ्वीवर जे काही तू मोकळे करशील ते स्वर्गात मोकळे केले जाईल.”
అహం తుభ్యం స్వర్గీయరాజ్యస్య కుఞ్జికాం దాస్యామి, తేన యత్ కిఞ్చన త్వం పృథివ్యాం భంత్స్యసి తత్స్వర్గే భంత్స్యతే, యచ్చ కిఞ్చన మహ్యాం మోక్ష్యసి తత్ స్వర్గే మోక్ష్యతే|
20 २० तेव्हा त्याने शिष्यांना मी ख्रिस्त आहे ते तुम्ही कोणालाही सांगू नका असे निक्षून सांगितले.
పశ్చాత్ స శిష్యానాదిశత్, అహమభిషిక్తో యీశురితి కథాం కస్మైచిదపి యూయం మా కథయత|
21 २१ तेव्हापासून येशू ख्रिस्त आपल्या शिष्यांना सांगू लागला की, आपण यरूशलेम शहराला जाऊन वडील, यहूदी नेते व मुख्य याजक लोक आणि नियमशास्त्राच्या शिक्षक यांच्याकडून पुष्कळ दुःखे सोसावी व जिवे मारले जावे व तिसऱ्या दिवशी पुन्हा उठवले जावे याचे अगत्य आहे.
అన్యఞ్చ యిరూశాలమ్నగరం గత్వా ప్రాచీనలోకేభ్యః ప్రధానయాజకేభ్య ఉపాధ్యాయేభ్యశ్చ బహుదుఃఖభోగస్తై ర్హతత్వం తృతీయదినే పునరుత్థానఞ్చ మమావశ్యకమ్ ఏతాః కథా యీశుస్తత్కాలమారభ్య శిష్యాన్ జ్ఞాపయితుమ్ ఆరబ్ధవాన్|
22 २२ तेव्हा पेत्राने त्यास एकाबाजूला घेऊन निषेध करून म्हटले, “प्रभू, तुझ्यापासून हे दूर असो. असे तुला कधीही होणारच नाही!”
తదానీం పితరస్తస్య కరం ఘృత్వా తర్జయిత్వా కథయితుమారబ్ధవాన్, హే ప్రభో, తత్ త్వత్తో దూరం యాతు, త్వాం ప్రతి కదాపి న ఘటిష్యతే|
23 २३ परंतु तो वळून पेत्राला म्हणाला, “अरे सैताना, माझ्यापासून चालता हो, तू मला अडखळण आहेस, कारण तू देवाच्या गोष्टींकडे लक्ष लावीत नाहीस तर मनुष्यांच्या गोष्टींकडे लक्ष लावतोस.”
కిన్తు స వదనం పరావర్త్య పితరం జగాద, హే విఘ్నకారిన్, మత్సమ్ముఖాద్ దూరీభవ, త్వం మాం బాధసే, ఈశ్వరీయకార్య్యాత్ మానుషీయకార్య్యం తుభ్యం రోచతే|
24 २४ तेव्हा येशूने आपल्या शिष्यांना म्हटले, “जर कोणी माझ्यामागे येऊ इच्छित असेल तर त्याने स्वतःला नाकारावे आणि आपला वधस्तंभ उचलून घ्यावा व माझ्यामागे यावे.
అనన్తరం యీశుః స్వీయశిష్యాన్ ఉక్తవాన్ యః కశ్చిత్ మమ పశ్చాద్గామీ భవితుమ్ ఇచ్ఛతి, స స్వం దామ్యతు, తథా స్వక్రుశం గృహ్లన్ మత్పశ్చాదాయాతు|
25 २५ कारण जो कोणी आपला जीव वाचवू इच्छितो तो त्यास गमावील पण जो माझ्याकरिता आपला जीव गमावील तो त्यास मिळवील.
యతో యః ప్రాణాన్ రక్షితుమిచ్ఛతి, స తాన్ హారయిష్యతి, కిన్తు యో మదర్థం నిజప్రాణాన్ హారయతి, స తాన్ ప్రాప్స్యతి|
26 २६ जर मनुष्याने सर्व जग मिळविले आणि आपला जीव गमावला तर त्यास काय लाभ? किंवा मनुष्य आपल्या जीवाचा काय मोबदला देईल?
మానుషో యది సర్వ్వం జగత్ లభతే నిజప్రణాన్ హారయతి, తర్హి తస్య కో లాభః? మనుజో నిజప్రాణానాం వినిమయేన వా కిం దాతుం శక్నోతి?
27 २७ कारण मनुष्याचा पुत्र आपल्या पित्याच्या वैभवात आपल्या स्वर्गदूतांसहित येईल त्यावेळी तो प्रत्येकाला ज्याच्या त्याच्या कामाप्रमाणे मोबदला देईल.
మనుజసుతః స్వదూతైః సాకం పితుః ప్రభావేణాగమిష్యతి; తదా ప్రతిమనుజం స్వస్వకర్మ్మానుసారాత్ ఫలం దాస్యతి|
28 २८ मी तुम्हास खरे सांगतो की, येथे उभे राहणाऱ्यातले काहीजण असे आहेत की, ते मनुष्याच्या पुत्राला त्याच्या राज्यात येताना पाहतील तोपर्यंत त्यांना मरणाचा अनुभव येणारच नाही.”
అహం యుష్మాన్ తథ్యం వచ్మి, సరాజ్యం మనుజసుతమ్ ఆగతం న పశ్యన్తో మృత్యుం న స్వాదిష్యన్తి, ఏతాదృశాః కతిపయజనా అత్రాపి దణ్డాయమానాః సన్తి|

< मत्तय 16 >