< मार्क 3 >

1 १ मग येशू पुन्हा एका सभास्थानात गेला, तेथे वाळलेल्या हाताचा एक मनुष्य होता.
اَنَنْتَرَں یِیشُح پُنَ رْبھَجَنَگرِہَں پْرَوِشْٹَسْتَسْمِنْ سْتھانے شُشْکَہَسْتَ ایکو مانَوَ آسِیتْ۔
2 २ येशूवर आरोप करण्यासाठी कारण मिळावे म्हणून तो शब्बाथ दिवशी त्या मनुष्यास बरे करतो की काय हे पाहण्यासाठी ते त्याच्यावर बारकाईने नजर ठेवून होते.
سَ وِشْرامَوارے تَمَروگِنَں کَرِشْیَتِ نَویتْیَتْرَ بَہَوَسْتَمْ اَپَوَدِتُں چھِدْرَمَپیکْشِتَوَنْتَح۔
3 ३ येशू वाळलेल्या हाताच्या मनुष्यास म्हणाला, “ऊठ आणि लोकांच्या समोर उभा राहा.”
تَدا سَ تَں شُشْکَہَسْتَں مَنُشْیَں جَگادَ مَدھْیَسْتھانے تْوَمُتِّشْٹھَ۔
4 ४ नंतर तो त्यांना म्हणाला, “शब्बाथ दिवशी चांगले करणे किंवा वाईट करणे, जीव वाचवणे किंवा जीवे मारणे यांतील कोणते योग्य आहे?” पण ते गप्प राहीले.
تَتَح پَرَں سَ تانْ پَپْرَچّھَ وِشْرامَوارے ہِتَمَہِتَں تَتھا ہِ پْرانَرَکْشا وا پْرانَناشَ ایشاں مَدھْیے کِں کَرَنِییَں ؟ کِنْتُ تے نِحشَبْداسْتَسْتھُح۔
5 ५ मग त्याने त्यांच्या मनाच्या कठीणपणामुळे खिन्न होऊन त्या सर्वांकडे रागाने पहिले व त्या मनुष्यास म्हणाला, “तुझा हात लांब कर,” त्याने हात लांब केला आणि तो बरा झाला.
تَدا سَ تیشامَنْتَحکَرَناناں کاٹھِنْیادّھیتو رْدُحکھِتَح کْرودھاتْ چَرْتُدَشو درِشْٹَوانْ تَں مانُشَں گَدِتَوانْ تَں ہَسْتَں وِسْتارَیَ، تَتَسْتینَ ہَسْتے وِسْترِتے تَدّھَسْتونْیَہَسْتَوَدْ اَروگو جاتَح۔
6 ६ नंतर परूशी निघून गेले आणि लगेच त्यास जीवे मारणे कसे शक्य होईल याविषयी हेरोदीयांबरोबर येशूविरूद्ध कट करीत बसले.
اَتھَ پھِرُوشِنَح پْرَسْتھایَ تَں ناشَیِتُں ہیرودِییَیح سَہَ مَنْتْرَیِتُماریبھِرے۔
7 ७ मग येशू आपल्या शिष्यांसह सरोवराकडे निघून गेला आणि गालील व यहूदीया प्रांतातून मोठा लोकसमुदाय त्याच्या मागोमाग निघाला.
اَتَایوَ یِیشُسْتَتْسْتھانَں پَرِتْیَجْیَ شِشْیَیح سَہَ پُنَح ساگَرَسَمِیپَں گَتَح؛
8 ८ यरूशलेम शहर, इदोम प्रांत, यार्देने नदीच्या पलीकडच्या प्रदेशातून, सोर व सिदोन शहराच्या आसपासच्या प्रदेशातून मोठा समुदाय, जी मोठमोठी कामे तो करत होता त्याविषयी ऐकून त्याच्याकडे आला.
تَتو گالِیلْیِہُودا-یِرُوشالَمْ-اِدومْ-یَرْدَنَّدِیپارَسْتھانیبھْیو لوکَسَمُوہَسْتَسْیَ پَشْچادْ گَتَح؛ تَدَنْیَح سورَسِیدَنوح سَمِیپَواسِلوکَسَمُوہَشْچَ تَسْیَ مَہاکَرْمَّناں وارْتَّں شْرُتْوا تَسْیَ سَنِّدھِماگَتَح۔
9 ९ मग गर्दीमुळे चेंगरून जाऊ नये म्हणून त्याने आपल्या शिष्यांना एक होडी तयार ठेवण्यास सांगितले.
تَدا لوکَسَمُوہَشْچیتْ تَسْیوپَرِ پَتَتِ اِتْیاشَنْکْیَ سَ ناوَمیکاں نِکَٹے سْتھاپَیِتُں شِشْیانادِشْٹَوانْ۔
10 १० कारण त्याने अनेक लोकांस बरे केले होते म्हणून ज्यांना रोग होते ते त्यास स्पर्श करण्यासाठी त्याच्या अंगावर पडत होते.
یَتونیکَمَنُشْیاناماروگْیَکَرَنادْ وْیادھِگْرَسْتاح سَرْوّے تَں سْپْرَشْٹُں پَرَسْپَرَں بَلینَ یَتْنَوَنْتَح۔
11 ११ जेव्हा अशुद्ध आत्मे येशूला पाहत तेव्हा ते त्याच्यासमोर खाली पडून मोठ्याने ओरडत की, “तू देवाचा पुत्र आहेस!”
اَپَرَنْچَ اَپَوِتْرَبھُوتاسْتَں درِشْٹْوا تَچَّرَنَیوح پَتِتْوا پْروچَیح پْروچُح، تْوَمِیشْوَرَسْیَ پُتْرَح۔
12 १२ पण तो त्यांना सक्त ताकीद देत होता, की मला प्रकट करू नका.
کِنْتُ سَ تانْ درِڈھَمْ آجْناپْیَ سْوَں پَرِچایِتُں نِشِدّھَوانْ۔
13 १३ मग येशू डोंगरावर चढून गेला व त्यास जे शिष्य हवे होते? त्यांना त्याने स्वतःकडे बोलावले आणि ते त्याच्याकडे आले.
اَنَنْتَرَں سَ پَرْوَّتَمارُہْیَ یَں یَں پْرَتِچّھا تَں تَماہُوتَوانْ تَتَسْتے تَتْسَمِیپَماگَتاح۔
14 १४ तेव्हा त्याने बारा जणांची नेमणूक केली त्यांना त्याने प्रेषित हे नाव दिले. त्याने त्यांची यासाठी निवड केली की, त्यांनी त्याच्यासोबत असावे व त्यांना दुसऱ्या ठिकाणी उपदेश करण्यासाठी त्यास पाठवता यावे.
تَدا سَ دْوادَشَجَنانْ سْوینَ سَہَ سْتھاتُں سُسَںوادَپْرَچارایَ پْریرِتا بھَوِتُں
15 १५ व त्यांना भूते काढण्याचा अधिकार असावा.
سَرْوَّپْرَکارَوْیادھِیناں شَمَنَکَرَنایَ پْرَبھاوَں پْراپْتُں بھُوتانْ تْیاجَیِتُنْچَ نِیُکْتَوانْ۔
16 १६ मग येशूने या बारा जणांची निवड केली व जो शिमोन त्यास पेत्र हे नाव दिले.
تیشاں نامانِیمانِ، شِمونْ سِوَدِپُتْرو
17 १७ जब्दीचा मुलगा याकोब व याकोबाचा भाऊ योहान त्यांना त्याने बोआनेर्गेश, ज्याचा अर्थ गर्जनेचे पुत्र असा होतो हे नाव दिले.
یاکُوبْ تَسْیَ بھْراتا یوہَنْ چَ آنْدْرِیَح پھِلِپو بَرْتھَلَمَیَح،
18 १८ अंद्रिया, फिलिप्प, बर्थलमय, मत्तय, थोमा, अल्फीचा मुलगा याकोब, तद्दय, शिमोन कनानी
مَتھِی تھوما چَ آلْپھِییَپُتْرو یاکُوبْ تھَدِّییَح کِنانِییَح شِمونْ یَسْتَں پَرَہَسْتیشْوَرْپَیِشْیَتِ سَ اِیشْکَرِیوتِییَیِہُوداشْچَ۔
19 १९ आणि यहूदा इस्कर्योत ज्याने नंतर येशूचा विश्वासघात केला.
سَ شِمونے پِتَرَ اِتْیُپَنامَ دَدَو یاکُوبْیوہَنْبھْیاں چَ بِنیرِگِشْ اَرْتھَتو میگھَنادَپُتْراوِتْیُپَنامَ دَدَو۔
20 २० मग येशू घरी आला आणि पुन्हा इतके लोक जमले की त्यांना जेवता सुद्धा येईना.
اَنَنْتَرَں تے نِویشَنَں گَتاح، کِنْتُ تَتْراپِ پُنَرْمَہانْ جَنَسَماگَمو بھَوَتْ تَسْماتّے بھوکْتُمَپْیَوَکاشَں نَ پْراپْتاح۔
21 २१ त्याच्या कुटुंबातील लोकांनी याविषयी ऐकले तेव्हा ते त्यास धरावयास निघाले कारण त्यास वेड लागले असे त्यांचे म्हणणे होते.
تَتَسْتَسْیَ سُہرِلّوکا اِماں وارْتّاں پْراپْیَ سَ ہَتَجْنانوبھُودْ اِتِ کَتھاں کَتھَیِتْوا تَں دھرِتْوانیتُں گَتاح۔
22 २२ तसेच यरूशलेम शहराहून आलेले नियमशास्त्राचे शिक्षक म्हणत होते की, याच्यामध्ये बालजबूल आहे आणि त्या भुतांच्या अधिपतीच्या साहाय्याने हा भूते काढतो.
اَپَرَنْچَ یِرُوشالَمَ آگَتا یے یےدھْیاپَکاسْتے جَگَدُرَیَں پُرُشو بھُوتَپَتْیابِشْٹَسْتینَ بھُوتَپَتِنا بھُوتانْ تْیاجَیَتِ۔
23 २३ मग येशूने त्यांना आपणाजवळ बोलावून दाखल्याच्या साहाय्याने त्यांना सांगू लागला, “सैतान सैतानाला कसा काढील?
تَتَسْتاناہُویَ یِیشُ رْدرِشْٹانْتَیح کَتھاں کَتھِتَوانْ شَیتانْ کَتھَں شَیتانَں تْیاجَیِتُں شَکْنوتِ؟
24 २४ आपापसात फूट पडलेले राज्य टिकू शकत नाही.
کِنْچَنَ راجْیَں یَدِ سْوَوِرودھینَ پرِتھَگْ بھَوَتِ تَرْہِ تَدْ راجْیَں سْتھِرَں سْتھاتُں نَ شَکْنوتِ۔
25 २५ आपापसात फूट पडलेले घरही टिकू शकत नाही.
تَتھا کَسْیاپِ پَرِوارو یَدِ پَرَسْپَرَں وِرودھِی بھَوَتِ تَرْہِ سوپِ پَرِوارَح سْتھِرَں سْتھاتُں نَ شَکْنوتِ۔
26 २६ जर सैतान स्वतःलाच विरोध करू लागला आणि त्याच्यातच फूट पडली तर तो टिकू शकणार नाही, तर त्याचा शेवट होईल.
تَدْوَتْ شَیتانْ یَدِ سْوَوِپَکْشَتَیا اُتِّشْٹھَنْ بھِنّو بھَوَتِ تَرْہِ سوپِ سْتھِرَں سْتھاتُں نَ شَکْنوتِ کِنْتُوچّھِنّو بھَوَتِ۔
27 २७ खरोखर कोणालाही बलवान मनुष्याच्या घरात शिरून त्याची मालमत्ता लुटता येणार नाही. प्रथम त्या बलवान मनुष्यास बांधले पाहिजे, मगच त्याचे घर लुटता येईल.”
اَپَرَنْچَ پْرَبَلَں جَنَں پْرَتھَمَں نَ بَدّھا کوپِ تَسْیَ گرِہَں پْرَوِشْیَ دْرَوْیانِ لُنْٹھَیِتُں نَ شَکْنوتِ، تَں بَدْوَّیوَ تَسْیَ گرِہَسْیَ دْرَوْیانِ لُنْٹھَیِتُں شَکْنوتِ۔
28 २८ मी तुम्हास खरे सांगतो की, “लोकांच्या पापांची व त्यांनी केलेल्या देवाच्या निंदेची त्यांना क्षमा होईल.
اَتوہیتو رْیُشْمَبھْیَمَہَں سَتْیَں کَتھَیامِ مَنُشْیاناں سَنْتانا یانِ یانِ پاپانِیشْوَرَنِنْدانْچَ کُرْوَّنْتِ تیشاں تَتْسَرْوّیشامَپَرادھاناں کْشَما بھَوِتُں شَکْنوتِ،
29 २९ पण जो कोणी पवित्र आत्म्याची निंदा करील, त्याची कधीच क्षमा होणार नाही आणि तो मनुष्य सार्वकालिक पापाचा दोषी आहे.” (aiōn g165, aiōnios g166)
کِنْتُ یَح کَشْچِتْ پَوِتْرَماتْمانَں نِنْدَتِ تَسْیاپَرادھَسْیَ کْشَما کَداپِ نَ بھَوِشْیَتِ سونَنْتَدَنْڈَسْیارْہو بھَوِشْیَتِ۔ (aiōn g165, aiōnios g166)
30 ३० येशू असे म्हणाला कारण त्याच्यामध्ये अशुद्ध आत्मा आहे असे ते त्याच्याविषयी म्हणत होते.
تَسْیاپَوِتْرَبھُوتوسْتِ تیشامیتَتْکَتھاہیتوح سَ اِتّھَں کَتھِتَوانْ۔
31 ३१ तेव्हा येशूची आई व भाऊ आले आणि बाहेर उभे राहून त्यांनी निरोप पाठवून त्यास बोलावले.
اَتھَ تَسْیَ ماتا بھْراترِگَنَشْچاگَتْیَ بَہِسْتِشْٹھَنَتو لوکانْ پْریشْیَ تَماہُوتَوَنْتَح۔
32 ३२ लोकसमुदाय येशूभोवती बसला होता, ते त्यास म्हणाले, “तुझी आई व तुझे भाऊ बाहेर तुझी वाट पाहत आहेत.”
تَتَسْتَتْسَنِّدھَو سَمُپَوِشْٹا لوکاسْتَں بَبھاشِرے پَشْیَ بَہِسْتَوَ ماتا بھْراتَرَشْچَ تْوامْ اَنْوِچّھَنْتِ۔
33 ३३ त्याने त्यांना उत्तर दिले, “माझी आई व माझे भाऊ कोण आहेत?”
تَدا سَ تانْ پْرَتْیُواچَ مَمَ ماتا کا بھْراتَرو وا کے؟ تَتَح پَرَں سَ سْوَمِیپوپَوِشْٹانْ شِشْیانْ پْرَتِ اَوَلوکَنَں کرِتْوا کَتھَیاماسَ
34 ३४ मग तो आपल्या सभोवताली बसलेल्यांकडे सभोवती पाहून म्हणाला, “पाहा माझी आई आणि माझे भाऊ.
پَشْیَتَیتے مَمَ ماتا بھْراتَرَشْچَ۔
35 ३५ जे कोणी देवाच्या इच्छेप्रमाणे वागतात तेच माझे भाऊ, माझी बहीण व माझी आई.”
یَح کَشْچِدْ اِیشْوَرَسْییشْٹاں کْرِیاں کَروتِ سَ ایوَ مَمَ بھْراتا بھَگِنِی ماتا چَ۔

< मार्क 3 >