लूक 4
तेबे यीशु पवित्र आत्मा ते परी की यरदनो नदिया ते वापस आये और चाल़ी दिन तक आत्मा रे सिखाणे खे सुणसाण जगा रे फिरदे रये;
2 २ तेथे सैतानाने त्याची चाळीस दिवस परीक्षा घेतली. त्या दिवसात येशूने काहीही खाल्ले नाही आणि ती वेळ संपल्यानंतर येशूला भूक लागली.
और शैतान चाल़ी दिना तक तिना री परीक्षा करदा रया। तिना दिना रे तिने कुछ नि खाया और जेबे सेयो दिन पूरे ऊईगे तेबे तिना खे पूख लगी।
तेबे शैताने यीशुए खे बोलेया, “जे तूँ परमेशरो रा पुत्र ए, तो एस पात्थरो खे बोल कि रोटी बणी जाओ।”
4 ४ येशूने त्यास उत्तर दिले, “पवित्र शास्त्रात असे लिहिले आहे की, मनुष्य फक्त भाकरीनेच जगेल असे नाही.”
यीशुए तेसखे जवाब दित्तेया, “लिखी राखेया कि मांणू रोटिया साथे ई जिऊँदा नि रंणा।”
तेबे शैतान तिना खे लईगा और तिना खे एकदम दुनिया रे सारे राज्य दखाए।
6 ६ सैतान त्यास म्हणाला, “मी तुला या सर्व राज्याचे अधिकार व वैभव देईन कारण ते मला दिलेले आहे आणि मी माझ्या मर्जीनुसार ते देऊ शकतो.
और शैताने तिना खे बोलेया, “मां यो सब अक्क और इना रे एशो-आराम ताखे देई देणे, कऊँकि ये सब कुछ मांगे सम्बाल़ी राखेया और जेसखे चाऊँआ, तेसखे देई देऊँआ।”
तेबे तिने यीशुए खे फेर बोलेया, “जे तां मांगे माथा टेकणा, तो ये सब कुछ तेरा ऊई जाणा।”
8 ८ येशूने उत्तर दिले, “पवित्र शास्त्रात असे लिहिले आहे. प्रभू तुझा देव याचीच उपासना कर आणि केवळ त्याचीच सेवा कर.”
यीशुए तेसखे जवाब दित्तेया, “लिखी राखेया कि तूँ बस प्रभु आपणे परमेशरो गे ई माथा टेक और बस तिना री ई आराधना कर।”
9 ९ नंतर सैतानाने येशूला यरूशलेम शहरास नेले आणि परमेश्वराच्या भवनाच्या टोकावर त्यास उभे केले आणि तो त्यास म्हणाला, “जर तू देवाचा पुत्र आहेस तर येथून खाली उडी मार!
तेबे शैताने यीशु यरूशलेमो रे लयी जाई की मन्दरो री चूँडिया पाँदे खड़े करी ते। तेबे तिना खे बोलणे लगेया, “जे तूँ परमेशरो रा पुत्र ए, तो आपू खे एथा ते थाले रुड़ाई दे।
कऊँकि पवित्र शास्त्रो रे लिखी राखेया कि परमेशरो तेरिया तंईं आपणे स्वर्गदूता खे आज्ञा देणी कि सेयो तुसा खे बचाओ।
और तिना तूँ आपणे आथो-आथ चकी लणा, केथी एड़ा नि ओ कि तेरे पैरो रे पात्थरो साथे बूड़ो।”
12 १२ येशूने उत्तर दिले, “पवित्र शास्त्रात असेही म्हणले आहे; तुझा देव परमेश्वर याची परीक्षा पाहू नकोस.”
यीशुए तेसखे जवाब दित्तेया, “पवित्र शास्त्रो रे ये बीए लिखेया राए, ‘तूँ प्रभु आपणे परमेशरो खे नि परख।’”
13 १३ म्हणून सैतानाने प्रत्येक प्रकारे परीक्षा घेण्याचे संपविल्यावर योग्य वेळ येईपर्यंत तो येशूला सोडून गेला.
जेबे शैतान तिना री सारिया परीक्षा करी चुकेया, तेबे कुछ बखतो खे यीशुए खे छाडी की चली गा।
14 १४ मग पवित्र आत्म्याच्या सामर्थ्याने येशू गालील प्रांतास परतला आणि त्याच्याविषयीची बातमी सगळीकडे पसरली.
तेबे यीशु पवित्र आत्मा री सामर्था ते परी की गलीलो खे चली गे और तिना री चर्चा ओरे-पोरे सारे देशो रे फैली गी।
तेबे सेयो तिना रे प्रार्थना रे कअरो रे उपदेश देंदे रये और सब तिना री तारीफ करदे रये।
16 १६ मग जेथे तो लहानाचा मोठा झाला होता त्या नासरेथांत तो आला आणि शब्बाथ दिवशी त्यांच्या प्रथेप्रमाणे सभास्थानात जाऊन ग्रंथ वाचण्यासाठी उभा राहिला,
तेबे सेयो नासरतो गांव खे वापस आए, जेती सेयो पाल़े थे ओर आपणी रवाजा रे मुताबिक आरामो रे दिने प्रार्थना रे कअरो रे जाई की पढ़ने खे खड़े ऊए।
17 १७ आणि यशया संदेष्ट्याचा ग्रंथपट त्यास देण्यात आला. त्याने ते पुस्तक उघडले आणि जो भाग शोधून काढला, त्याठिकाणी असे लिहिले आहे,
यशायाह भविष्यबक्ते री कताब तिना खे दित्ती और तिने कताब खोली की से जगा निकयाल़ी जेती ये लिखी राखेया था,
18 १८ “प्रभूचा आत्मा मजवर आला आहे, कारण, गरिबांना सुवार्ता सांगण्यास त्याने मला अभिषेक केला आहे. कैदी म्हणून नेलेल्यांस स्वातंत्र्याची घोषणा करण्यासाठी, आणि आंधळ्यांना दृष्टी पुन्हा मिळावी, ज्यांच्यावर जुलूम झाला आहे त्यांची सुटका करण्यासाठी
“प्रभुए रा पवित्र आत्मा मां पाँदे ए, कऊँकि तिने मेरा अभिषेक कंगाल़ा खे सुसमाचार सुनाणे खे करी राखेया और आऊँ इजी खे पेजी राखेया ताकि दुष्टात्मा रे वशो रे पड़े रे लोका खे छुटकारे रा और अन्देया खे देखणे रा सुसमाचार प्रचार करुँ और केसेया रे खे छुडाऊँ।
और प्रभुए खे खुश रणे रे सालो रा प्रचार करुँ।”
20 २० मग त्याने ग्रंथपट बंद करून सभास्थानाच्या सेवकाला परत करून तो खाली बसला. सभास्थानातील प्रत्येकजण त्याच्याकडे रोखून पाहत होता.
तेबे तिने कताब बंद करी की सेवको रे आथो रे देईती और बैठीगे और प्रार्थना रे कअरो रे सब लोक तिना खे देखदे ई रये।
21 २१ त्याने त्यांच्याशी बोलण्यास सुरुवात केली की, “तुमच्या ऐकण्यामुळे आज हा शास्त्रलेख पूर्ण झाला आहे.”
तेबे सेयो तिना खे बोलणे लगे, “आज ई ये लेख तुसा सामणे पूरा ऊई रा।”
22 २२ तेव्हा सर्व लोक त्याच्याविषयी साक्ष देऊ लागले आणि त्याच्या मुखातून येणाऱ्या कृपेच्या शब्दांबद्दल ते आश्चर्यचकित झाले आणि ते म्हणाले, हा योसेफाचाच मुलगा नव्हे काय?
सबी तिना री तारीफ कित्ती और जो कृपा री गल्ल तिना रे मुंओ ते निकल़ो थी, तिना ते हैरान ऊईगे और बोलणे लगे, “क्या ये यूसुफो रा पाऊ निए?”
23 २३ येशू त्यांना म्हणाला, “नक्कीच, तुम्ही मलाही म्हण लागू कराल; हे वैद्या, तू स्वतःलाच बरे कर. कफर्णहूमात ज्या गोष्टी तू केल्याचे आम्ही ऐकले त्या गोष्टी तुझ्या स्वतःच्या गावातसुद्धा कर.” मग तो पुढे म्हणाला,
तिने तेसखे बोलेया, “तुसा ये कहावत मां पाँदे जरूर बोलणी, ‘ओ बैद आपू खे ठीक कर! जो कुछ आसे सुणी राखेया कि कफरनहूमो रे करी राखेया, से एती आपणे देशो रे बी कर।’”
यीशुए बोलेया, “आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि कोई बी भविष्यबक्ता आपणे देशो रे मान-सम्मान नि पाँदा।
25 २५ मी तुम्हास खरे सांगतो, इस्राएलात एलीयाच्या काळात पुष्कळ विधवा होत्या, जेव्हा साडेतीन वर्षापर्यंत आकाशातून पाऊस पडला नाही आणि सर्व प्रदेशात मोठा दुष्काळ पडला होता.
आऊँ तुसा खे सच लगी रा बोलणे कि जेबे एलिय्याह नबीए रे दिना रे साडे तीन साल तक सर्ग बंद रया, एथो तक कि सारे देशो रे अकाल़ पड़ी गा था और इस्राएलो रे बऊत सारी बिदुआ थिया।
26 २६ तरीही एलीयाला इतर कोणत्याही विधवेकडे पाठविण्यात आले नाही. त्यास सिदोन प्रांतातील सारफथ येथील विधवेकडेच पाठविण्यात आले.
पर एलिय्याह तिना बीचा ते केसी गे नि पेजेया, बस सिदोनो रे सारफत गांव रे एक बिदुआ ते अलावा।
27 २७ अलीशा संदेष्ट्याच्या वेळेस इस्राएलात अनेक कुष्ठरोगी होते परंतु त्यापैकी कोणीही शुद्ध झाला नाही. केवळ सूरीया येथील नामान कुष्ठरोग्यालाच शुद्ध करण्यात आले होते.”
और एलीशा भविष्यबक्ता रे बखते इस्राएलो रे बऊत सारे कोढ़ी थे, पर सीरिया देशो रे नामानो खे छाडी की तिना बीचा ते कोई बी ठीक नि कित्तेया।”
इना सारिया गल्ला खे सुणी की जो प्रार्थना रे कअरो रे थे तिना सबी खे रोष आईगा।
29 २९ ते लोक उठले आणि त्यांनी येशूला शहराबाहेर घालवून दिले आणि ज्या टेकडीवर त्यांचे गाव वसले होते, त्या कड्यावरून त्यास लोटून देण्यास तेथवर नेले.
तेबे तिने सबी उठी की सेयो बारे निकयाल़ी ते और जेते पाह्ड़ो पाँदे तिना रा नगर था, तेतेरी चूँडिया पाँदे लयी चले, ताकि तेथा ते तिना खे थाले सेटी की मारी देओ।
पर यीशु तिना बीचा ते निकल़ी की चली गे।
31 ३१ नंतर तो गालील प्रांतातील कफर्णहूम गावी गेला. तो शब्बाथ दिवशी सभास्थानात त्यास शिक्षण देत होता.
तेबे सेयो गलीलो रे कफरनहूम नगरो खे गये और आरामो रे दिने लोका खे उपदेश देणे लगी रे थे।
सेयो तिना रे उपदेशो ते हैरान ऊईगे, कऊँकि तिना रा वचन अक्को साथे था।
प्रार्थना रे कअरो रे एक मांणू था, जेसरे दुष्टात्मा थी।
34 ३४ हे नासरेथकर येशू, तू आमच्यामध्ये का पडतोस? तू आमचा नाश करण्यासाठी आला आहेस काय? तू कोण आहेस हे मला माहीत आहे! देवाचा पवित्र! तो तूच आहेस.
से जोरे की चींगणे लगेया कि, “ओ यीशु नासरी! आसा खे तांते क्या काम ए? क्या तूँ आसा खे नाश करने आयी रा? आऊँ ताखे जाणूंआ कि तूँ कुण ए? तूँ परमेशरो रा पवित्र पुत्र ए।”
35 ३५ येशूने त्यास धमकावून म्हटले, “शांत राहा आणि त्याच्यातून नीघ!” तेव्हा त्या अशुद्ध आत्म्याने त्या मनुष्यास जमिनीवर खाली पाडले व त्या मनुष्यास काहीही इजा न करता तो त्याच्यातून बाहेर निघाला.
यीशु तेसखे बक्के और बोलेया, “चुप रओ; और एसते निकल़ी जा; तेबे दुष्टात्मा तेसखे बीचे पटकी की बिना नुकशाण पऊँछाए तेसते निकल़ी गी।”
36 ३६ तेव्हा सर्वजण आश्चर्यचकित झाले व एकमेकांशी बोलू लागले, हे कोणत्या प्रकारचे शब्द आहेत? अधिकाराने आणि सामर्थ्याने तो अशुद्ध आत्म्याना देखील आज्ञा करतो व ते बाहेर येतात.
ये देखी की सब हैरान ऊईगे और सेयो आपू बीचे बोलणे लगे, “ये केड़ा वचन ए? और ये अक्क और सामर्था साथे दुष्टात्मा खे आज्ञा देओआ और सेयो निकल़ी जाओईया।”
तेबे चऊँ कनारे तिना रा बोल-बाला फैली गा।
38 ३८ येशू सभास्थानातून निघून शिमोनाच्या घरी गेला. शिमोनाची सासू तापाने आजारी होती. त्यांनी तिला बरे करण्याविषयी त्यास विनंती केली.
यीशु प्रार्थना रे कअरो ते उठी की शमौनो रे कअरो खे गये और शमौनो री सासुआ खे बुखार था और तिने तेसा री खातर, यीशुए ते प्रार्थना कित्ती।
39 ३९ येशू तिच्याजवळ उभा राहिला व त्याने तापाला धमकावले आणि तिच्यातून ताप निघाला. ताबडतोब उठून ती त्यांची सेवा करू लागली.
सेयो तेसा रे नेड़े जाई की बुखारो खे बके और तेसा रा बुखार ऊतरी गा और से फटाफट उठी की तिना री सेवा करने लगी।
40 ४० सूर्य मावळत असतांना, निरनिराळ्या रोगांनी आजारी असलेल्या सर्व मनुष्यांना त्याच्याकडे आणले. त्याने प्रत्येकाच्या डोक्यावर हात ठेवून त्यांना बरे केले.
सूरज डूबणे ते पईले जेती-जेती लोक कईया प्रकारा रिया बमारिया रे पड़ी रे थे, सेयो सब तिना खे तेसगे ली आए और तिने एकी-एकी पाँदे आथ राखी की सेयो ठीक कित्ते।
41 ४१ कित्येकांमधून अशुद्ध आत्मे बाहेर आले. ते अशुद्ध आत्मे ओरडत होते आणि म्हणत होते, तू देवाचा पुत्र आहेस. परंतु तो ख्रिस्त आहे हे त्यांना माहिती असल्याने त्याने त्यांना दटावले व काही बोलू दिले नाही.
तेबे दुष्टात्मा चींगदी ऊई और ये बोलदी उई, “तूँ परमेशरो रा पुत्र ए,” बऊत जणेया ते निकल़ी गी पर सेयो तिना खे बको थे और बोलणे नि देओ थे, कऊँकि सेयो तिना खे जाणो थिया कि ये मसीह ए।
42 ४२ दिवस उगवताच, तो एकांत स्थळी गेला. पण लोक त्यास शोधत होते. तो जेथे होता तेथे ते लगेच आले आणि त्यांच्यातून त्याने निघून जाऊ नये म्हणून त्यांनी प्रयत्न केले.
जेबे दिन ऊआ तेबे सेयो निकल़ी की सुनसाण जगा खे चली गे और पीड़ा री पीड़ तिना खे टोल़दी उई तिना गे आयी और तिना खे रोकणे लगी कि आसा गे ते नि जाओ।
43 ४३ परंतु तो त्यांना म्हणाला, “देवाच्या राज्याची सुवार्ता मला इतर गावांमध्येही सांगितली पाहिजे कारण याच कारणासाठी मला पाठवले आहे.”
पर तिने तिना खे बोलेया, “माखे ओरी नगरा रे बी परमेशरो रे राज्य रा सुसमाचार सुनाणा जरूरी ए, कऊँकि आऊँ इजी खेई पेजी राखेया।”
तेबे यीशु यहूदिया प्रदेशो रे प्रार्थना रे कअरो रे प्रचार करदे रये।
