خداوند به موسی فرمود: |
«به هارون و پسرانش بگو که حرمت قربانیها و هدایای مقدّسی را که قوم به من وقف میکنند، نگه دارند و نام مقدّس مرا بیحرمت نسازند، زیرا من یهوه هستم. |
این دستورها را به آنها بده. در نسلهای شما اگر یک کاهن در حالی که نجس است به این هدایای مقدّسی که بنیاسرائیل به خداوند وقف کرده نزدیک شود، او باید از مقام کاهنی برکنار شود، زیرا من یهوه هستم. |
«کاهنی که جذام داشته باشد یا از بدنش مایع ترشح شود، تا وقتی که طاهر نشده، حق ندارد از قربانیهای مقدّس بخورد. هر کاهنی که به جنازهای دست بزند یا در اثر خروج مَنی نجس گردد، |
و یا حیوان یا شخصی را که نجس است لمس کند، |
آن کاهن تا عصر نجس خواهد بود، و تا هنگام غروب که غسل میکند نباید از قربانیهای مقدّس بخورد. |
وقتی که آفتاب غروب کرد، او دوباره طاهر میشود و میتواند از خوراک مقدّس بخورد، چون خوراک او همین است. |
کاهن نباید گوشت حیوان مرده یا حیوانی را که جانوران وحشی آن را دریده باشند بخورد، چون این عمل او را نجس میکند. من یهوه هستم. |
کاهنان باید با دقت از این دستورها اطاعت کنند، مبادا به سبب سرپیچی از این قوانین به آن بیحرمتی کرده، مجرم شوند و در نتیجه بمیرند. من که یهوه هستم ایشان را تقدیس کردهام. |
«هیچکس غیر از کاهنان نباید از قربانیهای مقدّس بخورد. میهمان یا خدمتکار کاهن که از او مزد میگیرد نیز نباید از این خوراک بخورد. |
ولی اگر کاهن با پول خود غلامی بخرد، آن غلام میتواند از قربانیهای مقدّس بخورد. فرزندان غلام یا کنیزی نیز که در خانهٔ او به دنیا بیایند میتوانند از آن بخورند. |
اگر دختر یکی از کاهنان با شخصی که کاهن نیست ازدواج کند، نباید از هدایای مقدّس بخورد؛ |
ولی اگر بیوه شده یا طلاق گرفته باشد و فرزندی هم نداشته باشد که از او نگهداری کند و به خانهٔ پدرش بازگشته باشد، میتواند مانند سابق از خوراک پدرش بخورد. پس کسی که از خانوادهٔ کاهنان نیست، حق ندارد از این خوراک بخورد. |
«اگر کسی ندانسته از قربانیهای مقدّس بخورد، باید همان مقدار را به اضافۀ یک پنجم به کاهن بازگرداند. |
کاهنان نباید نسبت به قربانیهای مقدّس که بنیاسرائیل به خداوند وقف میکنند بیحرمتی روا دارند، |
و با خوردن قربانیهای مقدّس ایشان، سبب شوند که آنها مجرم گردند، زیرا من یهوه هستم که آنها را تقدیس کردهام.» |
خداوند به موسی فرمود: |
«این دستورها را به هارون و پسرانش و تمامی قوم اسرائیل بده: اگر یک نفر اسرائیلی یا غریبی که در میان شما ساکن است، به خداوند هدیهای برای قربانی سوختنی تقدیم کند، خواه نذری باشد خواه داوطلبانه، |
فقط به شرطی مورد قبول خداوند خواهد بود که آن حیوان، گاو یا گوسفند یا بز، نر و بیعیب باشد. |
حیوانی که نقصی داشته باشد نباید تقدیم شود، چون مورد قبول خداوند نمیباشد. |
وقتی کسی از رمه یا گلهٔ خود حیوانی را به عنوان قربانی سلامتی به خداوند تقدیم میکند، خواه نذری باشد خواه داوطلبانه، آن حیوان باید سالم و بیعیب باشد و گرنه مورد قبول خداوند واقع نمیشود. |
حیوان کور، شل یا مجروح و یا حیوانی که بدنش پر از زخم است و یا مبتلا به گری یا آبله میباشد، نباید به خداوند هدیه شود. این نوع هدیه را بر آتش مذبح به خداوند تقدیم نکنید. |
اگر گاو یا گوسفندی که تقدیم خداوند میشود عضوِ بیش از حد بلند یا کوتاه داشته باشد، آن را به عنوان قربانی داوطلبانه میتوان ذبح کرد ولی نه به عنوان نذر. |
حیوانی را که بیضهاش نقص داشته باشد یعنی کوفته یا بریده باشد هرگز نباید در سرزمین خود برای خداوند قربانی کنید. |
این محدودیت، هم شامل قربانیهای غریبانی است که در میان شما ساکنند و هم قربانیهای خود شما، چون هیچ حیوان معیوبی برای قربانی پذیرفته نمیشود.» |
خداوند به موسی فرمود: |
«وقتی گاو یا گوسفند یا بزی زاییده شود باید تا هفت روز پیش مادرش بماند ولی از روز هشتم به بعد میتوان آن را بر آتش برای خداوند قربانی کرد. |
گاو یا گوسفند را با نوزادش در یک روز سر نبرید. |
وقتی که قربانی شکرگزاری به من که خداوند هستم تقدیم میکنید، باید طبق قوانین عمل کنید تا مورد قبول من واقع شوید. |
در همان روز تمام گوشت حیوان قربانی شده را بخورید و چیزی از آن را برای روز بعد باقی نگذارید. من یهوه هستم. |
«شما باید تمام فرمانهای مرا به جا آورید، چون من یهوه هستم. |
نام مقدّس مرا بیحرمت نکنید، زیرا من در میان بنیاسرائیل قدوسیت خود را ظاهر میسازم. من یهوه هستم که شما را تقدیس میکنم. |
این من بودم که شما را از سرزمین مصر نجات دادم تا خدای شما باشم. من یهوه هستم.» |