< विलापगीत 3 >

1 तो पूरूष मीच आहे, ज्याने परमेश्वराच्या क्रोधाच्या काठीकडून संकटे पाहिली.
Ich bin der Mann, der tief gebeugt worden ist durch die Rute seines Zorns.
2 त्याने मला दूर करून प्रकाशाकडे न जाता अंधारात चालण्यास भाग पाडले.
Mich hat er verjagt und in die Finsternis geführt und nicht ans Licht.
3 खचितच तो माझ्याविरूद्ध झाला आहे; पूर्ण दिवस त्याने आपला हात माझ्यावर उगारला आहे.
Nur gegen mich kehrt er immer wieder den ganzen Tag seine Hand.
4 त्यांने माझा देह व त्वचा जीर्ण केली आहे आणि माझी हाडे मोडली आहेत
Er hat mein Fleisch und meine Haut verschlungen und meine Knochen zermalmt.
5 त्याने माझ्याविरूद्ध विष व दुःखाचे बांधकाम करून मला वेढले आहे.
Er hat rings um mich her Gift und Drangsal aufgebaut.
6 फार पूर्वी मृत्यू पावलेल्या मनुष्याप्रमाणे त्याने मला काळोखात रहावयास लावले आहे.
In dunkeln Höhlen läßt er mich wohnen wie längst Verstorbene.
7 त्याने माझ्याभोवती तटबंदी केल्याने त्यातून माझी सुटका होऊ शकत नाही. त्याने माझे बंध अधिक मजबूत केले आहेत.
Er hat mich eingemauert, daß ich nicht herauskommen kann; mit ehernen Ketten hat er mich beschwert.
8 मी मदतीसाठी आक्रोशाने धावा केला तेव्हाही तो माझ्या प्रार्थनांचा धिक्कार करतो.
Ob ich auch schreie und rufe, verstopft er doch die Ohren vor meinem Gebet.
9 त्याने माझा रस्ता दगडी चिऱ्यांच्या भिंतीने अडवला आहे. त्याने माझा मार्ग वाकडा केला आहे.
Quadersteine legt er mir in den Weg, krümmt meine Pfade.
10 १० तो माझ्यावर हल्ला करण्यासाठी टपून बसलेल्या अस्वलासारखा आणि लपून बसलेल्या सिंहासारखा झाला आहे.
Er lauert mir auf wie ein Bär, wie ein Löwe im Dickicht.
11 ११ त्याने माझ्या मार्गावरून मला बाजूला करून, फाडून माझे तुकडे तुकडे केले आहेत आणि मला उदास केले आहे.
Er hat mich auf Abwege gebracht, ist über mich hergefallen und hat mich arg zugerichtet.
12 १२ त्याने आपला धनुष्य वाकवला आहे आणि मला त्याच्या बाणांचे लक्ष्य बनविले आहे.
Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeile zum Ziel gesetzt.
13 १३ त्याने आपले बाण माझ्या अंतःकरणात घुसवले आहेत.
Er hat mir seines Köchers Söhne in die Nieren gejagt.
14 १४ माझ्या स्वजनामध्येच मी चेष्टेचा विषय; प्रतिदिवशी त्यांचे हास्यास्पद गीत झालो आहे.
Ich bin allem Volk zum Gelächter geworden, ihr Liedlein den ganzen Tag.
15 १५ त्याने मला कडूपणाने भरले आहे, त्याने मला कडू दवणा प्यायला भाग पाडले आहे.
Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt, mit Wermut getränkt.
16 १६ त्याने खड्यांनी माझे दात तोडले आहेत. त्याने मला राखेत लोटले आहे.
Er ließ meine Zähne sich an Kies zerbeißen, er hat mich mit Asche bedeckt.
17 १७ माझ्या जीवनातील शांतीच तू काढून टाकली आहेस; कोणत्याही आनंदाचे मला स्मरण होत नाही.
Und du hast meine Seele aus dem Frieden verstoßen, daß ich des Glückes vergaß.
18 १८ मी म्हणालो, “माझे बल आणि परमेश्वरावरची माझी आशा नष्ट झाली आहे.”
Und ich sprach: Meine Lebenskraft ist dahin, meine Hoffnung auf den HERRN.
19 १९ माझे दुःख, कष्ट, कडू दवणा आणि विष ह्याचे स्मरण कर.
Sei eingedenk meines Elends, meiner Verfolgung, des Wermuts und des Gifts!
20 २० मला माझ्या सर्व त्रासांची आठवण आहे. म्हणूनच मी माझ्यामध्ये नमलो आहे.
Beständig denkt meine Seele daran und ist tief gebeugt!
21 २१ पण हे मी माझ्या मनात विचार करतो म्हणून मला आशा वाटते.
Dieses aber will ich meinem Herzen vorhalten, darum will ich Hoffnung fassen:
22 २२ ही परमेश्वराची प्रेमदया आहे की आम्ही नाश नाही झालो. त्याची करुणा कधी न संपणारी आहे.
Gnadenbeweise des HERRN sind's, daß wir nicht gänzlich aufgerieben wurden, denn seine Barmherzigkeit ist nicht zu Ende;
23 २३ ती प्रत्येक दिवशी नवीन होते; तुझे विश्वासूपण महान आहे.
sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß!
24 २४ माझा जीव म्हणतो, “परमेश्वर माझा वतनभाग आहे. म्हणूनच मी त्याच्यावर आशा ठेवीन.”
Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
25 २५ जे परमेश्वराची वाट पाहतात व जो जीव त्यास शोधतो, त्याला परमेश्वर चांगला आहे.
Der HERR ist gütig gegen die, welche auf ihn hoffen, gegen die Seele, die nach ihm fragt.
26 २६ परमेश्वरापासून येणाऱ्या तारणाची मुकाट्याने वाट पाहणे हे चांगले आहे.
Gut ist's, schweigend zu warten auf das Heil des HERRN.
27 २७ पुरूषाने आपल्या तरूणपणांत जू वाहावे हे त्यास फार चांगले आहे.
Es ist einem Manne gut, in seiner Jugend das Joch zu tragen.
28 २८ ते परमेश्वराने त्याच्यावर ठेवले आहे म्हणून त्याने एकांती बसावे व स्वस्थ रहावे.
Er sitze einsam und schweige, wenn man ihm eines auferlegt!
29 २९ त्याने आपले मुख धुळीत घातल्यास, कदाचित त्यास आशा प्राप्त होईल.
Er stecke seinen Mund in den Staub; vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden!
30 ३० एखाद्यास मारण्यासाठी खुशाल आपला गाल पुढे करून त्यास पूर्ण खजील करावे;
Schlägt ihn jemand, so biete er ihm den Backen dar und lasse sich mit Schmach sättigen!
31 ३१ कारण परमेश्वर त्यांचा कायमचा त्याग करणार नाही.
Denn der Herr wird nicht ewig verstoßen;
32 ३२ जरी त्याने दुःख दिले तरी तो आपल्या दयेच्या विपुलतेनूसार करुणा करील.
sondern wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich auch nach der Größe seiner Gnade.
33 ३३ कारण तो आपल्या खुशीने कोणाचा छळ करत नाही आणि मनूष्य संतानास दुःख देत नाही.
Denn nicht aus Lust plagt und betrübt ER die Menschenkinder.
34 ३४ पृथ्वीवरील सर्व बंदिवानांना पायाखाली तुडविणे,
Wenn alle Gefangenen eines Landes mit Füßen getreten,
35 ३५ परात्पराच्या समोर मनुष्याचे हक्क बुडवणे,
wenn das Recht eines Mannes vor dem Angesicht des Höchsten gebeugt,
36 ३६ एका व्यक्तीने दुसऱ्या व्यक्तीला फसविणे, या अशा गोष्टी परमेश्वराच्या दृष्टी आड आहेत काय?
die Rechtssache eines Menschen verdreht wird, sollte der Herr es nicht beachten?
37 ३७ परमेश्वराने आज्ञा केली नसता ज्याने काही बोलावे आणि ते घडून यावे असा कोणी आहे का?
Wer hat je etwas gesagt und es ist geschehen, ohne daß der Herr es befahl?
38 ३८ इष्ट व अनिष्ट ही सर्वश्रेष्ठ देवाच्या मुखातून येत नाहीत काय?
Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Böse und das Gute hervor?
39 ३९ कोणत्याही जिवंत मनुष्याने व पुरूषाने आपल्या पापांच्या शिक्षेबद्दल कुरकुर का करावी?
Was beklagt sich der Mensch? Es hätte sich wahrlich jeder über seine Sünde zu beklagen!
40 ४० चला तर आपण आपले मार्ग शोधू आणि तपासू आणि परमेश्वराकडे परत फिरू.
Lasset uns unsere Wege erforschen und durchsuchen und zum HERRN zurückkehren!
41 ४१ आपण आपले हृदय व आपले हात स्वर्गातील देवाकडे उंचावूया.
Lasset uns unsere Herzen samt den Händen zu Gott im Himmel erheben!
42 ४२ आम्ही पाप केले आहे, फितूरी केली आहे. म्हणूनच तू आम्हास क्षमा केली नाहीस.
Wir sind abtrünnig und widerspenstig gewesen; das hast du nicht vergeben;
43 ४३ तू आपणाला क्रोधाने झाकून घेऊन आमचा पाठलाग केला आणि दया न दाखविता आम्हास ठार केलेस.
du hast dich im Zorn verborgen und uns verfolgt; du hast uns ohne Gnade erwürgt;
44 ४४ कोणतीही प्रार्थना तुझ्यापर्यंत पोहोचू नये म्हणून तू स्वतःला अभ्रांनी वेढले आहेस.
du hast dich in eine Wolke gehüllt, daß kein Gebet hindurchdrang;
45 ४५ लोकांमध्ये तू आम्हास कचरा व धूळ ह्यासारखे केलेस.
du hast uns zu Kot und Abscheu gemacht unter den Völkern!
46 ४६ आमच्या सर्व शत्रूंनी आम्हाविरूद्ध आपले तोंड वासले आहे.
Alle unsere Feinde haben ihr Maul gegen uns aufgesperrt.
47 ४७ भय व खाच, नाश व विध्वंस ही आम्हावर आली आहे.
Grauen und Grube wurden uns beschieden, Verwüstung und Untergang.
48 ४८ माझ्या लोकांच्या कन्येचा नाश झाला आहे, म्हणून माझ्या डोळयांना धारा लागल्या आहेत.
Es rinnen Wasserbäche aus meinen Augen wegen des Untergangs der Tochter meines Volkes.
49 ४९ माझे डोळे गळत आहेत व थांबत नाही;
Mein Auge tränt unaufhörlich; denn da ist keine Ruhe,
50 ५० परमेश्वर स्वर्गातून आपली नजर खाली लावून पाहीपर्यंत त्याचा अंत होणार नाही.
bis der HERR vom Himmel herabschauen und dareinsehen wird.
51 ५१ माझ्या नगरातील सर्व कन्यांची स्थिती पाहून माझे डोळे मला दुःखी करतात.
Was ich sehen muß, tut meiner Seele weh ob aller Töchter meiner Stadt.
52 ५२ निष्कारण शत्रू बनलेल्या लोकांनी पाखरासारखा माझा पाठलाग केला आहे.
Die mich ohne Ursache hassen, stellten mir heftig nach wie einem Vogel;
53 ५३ गर्तेत ढकलून त्यांनी माझ्या जिवाचा अंत केला आहे. आणि माझ्यावर दगड लोटला आहे.
sie wollten mich in der Grube ums Leben bringen und warfen Steine auf mich.
54 ५४ माझ्या डोक्यावरून पाणी गेले. मी मनाशी म्हणालो, “आता माझा अंत होत आहे.”
Die Wasser gingen über mein Haupt; ich sagte: Ich bin verloren!
55 ५५ परमेश्वरा मी खोल खाचेतून तुझ्या नावाचा धावा केला.
Aber ich rief, HERR, deinen Namen an, tief unten aus der Grube.
56 ५६ तू माझा आवाज ऐकलास. माझे उसासे व माझ्या आरोळीला आपला कान बंद करू नको.
Du hörtest meine Stimme: «Verschließe dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, vor meinem Hilferuf!»
57 ५७ मी तुझा धावा केला त्या दिवशी तू जवळ आलास व म्हणालास, “भिऊ नकोस.”
Du nahtest dich mir des Tages, als ich dich anrief, du sprachest: Fürchte dich nicht!
58 ५८ परमेश्वरा, माझ्या जीवनातील वादविवादाकरिता तू मध्यस्थी केलीस, तू खंडणी भरून माझा जीव सोडवलास.
Du führtest, o Herr, die Sache meiner Seele, du rettetest mir das Leben!
59 ५९ परमेश्वरा, माझ्याविषयी जो अन्याय झाला आहे, तो तू बघितला आहेस. तू मला न्याय दे.
Du hast, o HERR, meine Unterdrückung gesehen; schaffe du mir Recht!
60 ६० माझ्याविरूद्ध रचलेले सुडाचे सर्व कृत्ये; आणि त्यांच्या योजना तू पाहिल्यास.
Du hast all ihre Rachgier gesehen, alle ihre Anschläge wider mich;
61 ६१ त्यांनी केलेला माझा उपहास आणि माझ्याविरूध्द आखलेले बेत. परमेश्वरा, तू ऐकले आहेस.
du hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, alle ihre Pläne gegen mich,
62 ६२ माझ्यावर उठलेले ओठ आणि सारा दिवस त्यांनी माझ्याविरुध्द केलेली योजना तू ऐकली आहे.
die Reden meiner Widersacher und ihr beständiges Murmeln über mich.
63 ६३ परमेश्वरा, त्यांचे बसने व उठने तू पाहा, मी त्यांच्या थट्टेचा विषय झालो आहे.
Siehe doch: ob sie niedersitzen oder aufstehen, so bin ich ihr Spottlied.
64 ६४ परमेश्वरा, त्यांना योग्य ते फळ दे. त्यांच्या कार्मांची परतफेड कर.
Vergilt ihnen, o HERR, nach dem Werk ihrer Hände!
65 ६५ तू त्यांना हृदयाची कठोरता देशील, तुझा शाप त्यांना देशील.
Gib ihnen Verstockung ins Herz, dein Fluch komme über sie!
66 ६६ क्रोधाने तू त्यांचा पाठलाग करशील व परमेश्वराच्या आकाशाखाली तू त्यांचा विध्वंस करशील.
Verfolge sie in deinem Zorn und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN hinweg!

< विलापगीत 3 >