विलापगीत 3

1 १ तो पूरूष मीच आहे, ज्याने परमेश्वराच्या क्रोधाच्या काठीकडून संकटे पाहिली.

Ich bin der Mann, der Elend erlebt hat durch die Rute seines Zornes;

2 २ त्याने मला दूर करून प्रकाशाकडे न जाता अंधारात चालण्यास भाग पाडले.

mich hat er geführt und getrieben in Finsternis und tiefes Dunkel;

3 ३ खचितच तो माझ्याविरूद्ध झाला आहे; पूर्ण दिवस त्याने आपला हात माझ्यावर उगारला आहे.

nur gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand Tag für Tag!

4 ४ त्यांने माझा देह व त्वचा जीर्ण केली आहे आणि माझी हाडे मोडली आहेत

Mein Fleisch und meine Haut hat er hinschwinden lassen, meine Glieder zerschlagen;

5 ५ त्याने माझ्याविरूद्ध विष व दुःखाचे बांधकाम करून मला वेढले आहे.

aufgetürmt hat er rings um mich Gift und Mühsal;

6 ६ फार पूर्वी मृत्यू पावलेल्या मनुष्याप्रमाणे त्याने मला काळोखात रहावयास लावले आहे.

in Finsternis hat er mich versenkt wie die ewig Toten.

7 ७ त्याने माझ्याभोवती तटबंदी केल्याने त्यातून माझी सुटका होऊ शकत नाही. त्याने माझे बंध अधिक मजबूत केले आहेत.

Er hat mich ummauert, daß ich keinen Ausweg habe, mich mit schweren Ketten beladen;

8 ८ मी मदतीसाठी आक्रोशाने धावा केला तेव्हाही तो माझ्या प्रार्थनांचा धिक्कार करतो.

ob ich auch schreie und rufe: er verschließt sich meinem Flehen.

9 ९ त्याने माझा रस्ता दगडी चिऱ्यांच्या भिंतीने अडवला आहे. त्याने माझा मार्ग वाकडा केला आहे.

Er hat meine Wege mit Quadersteinen vermauert, meine Pfade ungangbar gemacht.

10 १० तो माझ्यावर हल्ला करण्यासाठी टपून बसलेल्या अस्वलासारखा आणि लपून बसलेल्या सिंहासारखा झाला आहे.

Ein lauernder Bär ist er mir gewesen, ein Löwe im Versteck.

11 ११ त्याने माझ्या मार्गावरून मला बाजूला करून, फाडून माझे तुकडे तुकडे केले आहेत आणि मला उदास केले आहे.

Er hat mich auf Irrwegen wandeln lassen und mich zerfleischt, mich verstört;

12 १२ त्याने आपला धनुष्य वाकवला आहे आणि मला त्याच्या बाणांचे लक्ष्य बनविले आहे.

er hat seinen Bogen gespannt und mich als Zielscheibe hingestellt für seine Pfeile,

13 १३ त्याने आपले बाण माझ्या अंतःकरणात घुसवले आहेत.

hat die Söhne seines Köchers mir ins Herz dringen lassen.

14 १४ माझ्या स्वजनामध्येच मी चेष्टेचा विषय; प्रतिदिवशी त्यांचे हास्यास्पद गीत झालो आहे.

Meinem ganzen Volk bin ich zum Hohn geworden, ihr Spottlied den ganzen Tag;

15 १५ त्याने मला कडूपणाने भरले आहे, त्याने मला कडू दवणा प्यायला भाग पाडले आहे.

mit Bitternissen hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.

16 १६ त्याने खड्यांनी माझे दात तोडले आहेत. त्याने मला राखेत लोटले आहे.

Meine Zähne hat er mich an Kieseln zerbeißen lassen, mich in den Staub niedergetreten.

17 १७ माझ्या जीवनातील शांतीच तू काढून टाकली आहेस; कोणत्याही आनंदाचे मला स्मरण होत नाही.

Du hast meiner Seele den Frieden entrissen, so daß ich verlernt habe, glücklich zu sein,

18 १८ मी म्हणालो, “माझे बल आणि परमेश्वरावरची माझी आशा नष्ट झाली आहे.”

und ausrufe: »Dahin ist meine Lebenskraft und verloren meine Hoffnung auf den HERRN!«

19 १९ माझे दुःख, कष्ट, कडू दवणा आणि विष ह्याचे स्मरण कर.

Gedenke meines Elends und meiner Irrsale, des Wermuts und des Gifts!

20 २० मला माझ्या सर्व त्रासांची आठवण आहे. म्हणूनच मी माझ्यामध्ये नमलो आहे.

Ohne Unterlaß denkt meine Seele daran und ist gebeugt in mir.

21 २१ पण हे मी माझ्या मनात विचार करतो म्हणून मला आशा वाटते.

Dies will ich mir zu Herzen nehmen und darum der Hoffnung leben:

22 २२ ही परमेश्वराची प्रेमदया आहे की आम्ही नाश नाही झालो. त्याची करुणा कधी न संपणारी आहे.

Die Gnadenerweisungen des HERRN sind noch nicht erschöpft, sein Erbarmen ist noch nicht zu Ende;

23 २३ ती प्रत्येक दिवशी नवीन होते; तुझे विश्वासूपण महान आहे.

alle Morgen sind sie neu, groß ist deine Treue.

24 २४ माझा जीव म्हणतो, “परमेश्वर माझा वतनभाग आहे. म्हणूनच मी त्याच्यावर आशा ठेवीन.”

»Der HERR ist mein Teil!« bekennt meine Seele; drum will ich auf ihn hoffen.

25 २५ जे परमेश्वराची वाट पाहतात व जो जीव त्यास शोधतो, त्याला परमेश्वर चांगला आहे.

Gütig ist der HERR gegen die, welche auf ihn harren, gegen ein Herz, das ihn sucht.

26 २६ परमेश्वरापासून येणाऱ्या तारणाची मुकाट्याने वाट पाहणे हे चांगले आहे.

Gut ist es, geduldig zu sein und schweigend zu warten auf die Hilfe des HERRN.

27 २७ पुरूषाने आपल्या तरूणपणांत जू वाहावे हे त्यास फार चांगले आहे.

Gut ist es für jeden, das Joch schon in seiner Jugend tragen zu lernen;

28 २८ ते परमेश्वराने त्याच्यावर ठेवले आहे म्हणून त्याने एकांती बसावे व स्वस्थ रहावे.

er sitze einsam und schweige, wenn der HERR es ihm auferlegt!

29 २९ त्याने आपले मुख धुळीत घातल्यास, कदाचित त्यास आशा प्राप्त होईल.

Er neige seinen Mund in den Staub hinab: vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden;

30 ३० एखाद्यास मारण्यासाठी खुशाल आपला गाल पुढे करून त्यास पूर्ण खजील करावे;

er biete ihm, wenn er ihn schlägt, die Wange dar, lasse sich mit Schmach sättigen!

31 ३१ कारण परमेश्वर त्यांचा कायमचा त्याग करणार नाही.

Denn nicht auf ewig verstößt der HERR,

32 ३२ जरी त्याने दुःख दिले तरी तो आपल्या दयेच्या विपुलतेनूसार करुणा करील.

sondern, wenn er Trübsal verhängt hat, erbarmt er sich auch wieder nach seiner großen Güte;

33 ३३ कारण तो आपल्या खुशीने कोणाचा छळ करत नाही आणि मनूष्य संतानास दुःख देत नाही.

denn nicht aus Lust plagt und betrübt er die Menschenkinder.

34 ३४ पृथ्वीवरील सर्व बंदिवानांना पायाखाली तुडविणे,

Wenn man mit Füßen niedertritt alle Gefangenen der Erde,

35 ३५ परात्पराच्या समोर मनुष्याचे हक्क बुडवणे,

wenn man das Recht eines Mannes beugt vor den Augen des Höchsten,

36 ३६ एका व्यक्तीने दुसऱ्या व्यक्तीला फसविणे, या अशा गोष्टी परमेश्वराच्या दृष्टी आड आहेत काय?

wenn man einen Menschen in seinem Rechtsstreit ins Unrecht setzt: sollte das der Herr nicht beachten?

37 ३७ परमेश्वराने आज्ञा केली नसता ज्याने काही बोलावे आणि ते घडून यावे असा कोणी आहे का?

Wer kann denn befehlen, daß etwas geschehe, ohne daß der Herr es geboten hat?

38 ३८ इष्ट व अनिष्ट ही सर्वश्रेष्ठ देवाच्या मुखातून येत नाहीत काय?

Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Glück wie das Unglück hervor?

39 ३९ कोणत्याही जिवंत मनुष्याने व पुरूषाने आपल्या पापांच्या शिक्षेबद्दल कुरकुर का करावी?

Was klagt (also) der Mensch, solange er lebt? Ein jeder klage über seine Sünden!

40 ४० चला तर आपण आपले मार्ग शोधू आणि तपासू आणि परमेश्वराकडे परत फिरू.

Laßt uns unsern Wandel prüfen und erforschen und zum HERRN umkehren!

41 ४१ आपण आपले हृदय व आपले हात स्वर्गातील देवाकडे उंचावूया.

Laßt uns unser Herz mitsamt den Händen erheben zu Gott im Himmel!

42 ४२ आम्ही पाप केले आहे, फितूरी केली आहे. म्हणूनच तू आम्हास क्षमा केली नाहीस.

Wir sind es, die abtrünnig und ungehorsam gewesen sind; du aber hast nicht verziehen,

43 ४३ तू आपणाला क्रोधाने झाकून घेऊन आमचा पाठलाग केला आणि दया न दाखविता आम्हास ठार केलेस.

hast dich in Zorn gehüllt und uns verfolgt, hingerafft ohne Schonung;

44 ४४ कोणतीही प्रार्थना तुझ्यापर्यंत पोहोचू नये म्हणून तू स्वतःला अभ्रांनी वेढले आहेस.

du hast dich in Gewölk gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdringen konnte;

45 ४५ लोकांमध्ये तू आम्हास कचरा व धूळ ह्यासारखे केलेस.

zu Kehricht und zum Abscheu hast du uns gemacht inmitten der Völker.

46 ४६ आमच्या सर्व शत्रूंनी आम्हाविरूद्ध आपले तोंड वासले आहे.

Es haben den Mund gegen uns aufgerissen all unsere Feinde;

47 ४७ भय व खाच, नाश व विध्वंस ही आम्हावर आली आहे.

Grauen und Grube sind uns zuteil geworden, Verwüstung und Untergang!

48 ४८ माझ्या लोकांच्या कन्येचा नाश झाला आहे, म्हणून माझ्या डोळयांना धारा लागल्या आहेत.

Wasserbäche läßt mein Auge rinnen über die Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.

49 ४९ माझे डोळे गळत आहेत व थांबत नाही;

Mein Auge ergießt sich ruhelos in Tränen ohne Aufhören,

50 ५० परमेश्वर स्वर्गातून आपली नजर खाली लावून पाहीपर्यंत त्याचा अंत होणार नाही.

bis der HERR vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.

51 ५१ माझ्या नगरातील सर्व कन्यांची स्थिती पाहून माझे डोळे मला दुःखी करतात.

Was ich sehen muß, versetzt mich in Trauer um aller Töchter meiner Stadt willen.

52 ५२ निष्कारण शत्रू बनलेल्या लोकांनी पाखरासारखा माझा पाठलाग केला आहे.

Ach! Wie einen Vogel haben die mich gejagt, die mir ohne Ursache feind sind;

53 ५३ गर्तेत ढकलून त्यांनी माझ्या जिवाचा अंत केला आहे. आणि माझ्यावर दगड लोटला आहे.

sie haben mich in die Grube gestoßen, um mein Leben zu vernichten, und haben Steine auf mich geworfen:

54 ५४ माझ्या डोक्यावरून पाणी गेले. मी मनाशी म्हणालो, “आता माझा अंत होत आहे.”

die Wasser schlugen mir über dem Haupt zusammen; ich dachte: »Mit mir ist’s aus!«

55 ५५ परमेश्वरा मी खोल खाचेतून तुझ्या नावाचा धावा केला.

Da rief ich deinen Namen an, HERR, tief unten aus der Grube,

56 ५६ तू माझा आवाज ऐकलास. माझे उसासे व माझ्या आरोळीला आपला कान बंद करू नको.

und du hast mich gehört, als ich zu dir flehte: »Verschließ dein Ohr nicht meinem Hilferuf!«

57 ५७ मी तुझा धावा केला त्या दिवशी तू जवळ आलास व म्हणालास, “भिऊ नकोस.”

Du hast dich mir genaht, als ich dich anrief, hast mir zugerufen: »Fürchte dich nicht!«

58 ५८ परमेश्वरा, माझ्या जीवनातील वादविवादाकरिता तू मध्यस्थी केलीस, तू खंडणी भरून माझा जीव सोडवलास.

Du, o HERR, hast meine Sache geführt, hast mein Leben gerettet;

59 ५९ परमेश्वरा, माझ्याविषयी जो अन्याय झाला आहे, तो तू बघितला आहेस. तू मला न्याय दे.

du, o HERR, hast meine Unbill gesehen: verhilf mir zu meinem Recht!

60 ६० माझ्याविरूद्ध रचलेले सुडाचे सर्व कृत्ये; आणि त्यांच्या योजना तू पाहिल्यास.

Du hast all ihre Rachgier gesehen, all ihre Anschläge gegen mich,

61 ६१ त्यांनी केलेला माझा उपहास आणि माझ्याविरूध्द आखलेले बेत. परमेश्वरा, तू ऐकले आहेस.

hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, all ihre Anschläge gegen mich,

62 ६२ माझ्यावर उठलेले ओठ आणि सारा दिवस त्यांनी माझ्याविरुध्द केलेली योजना तू ऐकली आहे.

das Gerede meiner Widersacher und ihre täglichen Ränke gegen mich.

63 ६३ परमेश्वरा, त्यांचे बसने व उठने तू पाहा, मी त्यांच्या थट्टेचा विषय झालो आहे.

Gib acht auf ihr Sitzen und ihr Aufstehen: ihr Spottlied bin ich!

64 ६४ परमेश्वरा, त्यांना योग्य ते फळ दे. त्यांच्या कार्मांची परतफेड कर.

Du wirst ihnen vergelten, HERR, wie ihre Taten es verdienen,

65 ६५ तू त्यांना हृदयाची कठोरता देशील, तुझा शाप त्यांना देशील.

wirst ihnen Verblendung ins Herz geben: dein Fluch komme über sie!

66 ६६ क्रोधाने तू त्यांचा पाठलाग करशील व परमेश्वराच्या आकाशाखाली तू त्यांचा विध्वंस करशील.

Du wirst sie im Zorn verfolgen und sie vertilgen unter Gottes Himmel hinweg!