योना 3
To pacoengah vai hnetto haih Angraeng ih lok Jonah khaeah phak,
angthawk ah, kalen pui, Nineveh vangpui ah caeh loe, kang paek ih lok to taphong ah, tiah a naa.
3 ३ मग परमेश्वराच्या वचनाप्रमाणे योना उठून निनवेस गेला. निनवे हे फार मोठे शहर होते. ते सर्व चालत फिरण्यास तीन दिवस लागत होते.
To pongah Jonah loe angthawk moe, Angraeng ih lok baktih toengah, Nineveh vangpui ah a caeh. Nineveh loe kalen parai vangpui ah oh moe, ni thumto thung caeh ih vangpui ah oh.
4 ४ योना शहरातून एक दिवसाची वाट चालत असता त्याने घोषणा करून म्हटले, “अजून चाळीस दिवस आहेत, मग निनवेचा नाश होईल.”
Nito caeh pacoengah Jonah loe vangpui thungah akunh, to ah ni qui palito thung oh pacoengah, Nineveh vangpui to amtim tih boeh, tiah acoehaih lok to a thuih pae.
5 ५ तेव्हा निनवेतल्या लोकांनी देवावर विश्वास ठेवला, उपास जाहीर केला, आणि मोठ्यापासून लहानापर्यंत सर्वांनी गोणताट नेसले.
To naah Nineveh vangpui thung ih kaminawk mah Sithaw to tang o, buhzah han taphong o, kathoeng koek hoi kalen koek khoek to kaminawk boih buri kahni to angkhuk o.
6 ६ निनवेच्या राजाला ही बातमी समजली, तेव्हा तो आपल्या आसनावरून उठला व आपला झगा आपल्या अंगातून काढून तो गोणताट नेसून राखेत बसला.
To lok tamthang to Nineveh siangpahrang khaeah phak, to naah anih loe angmah ih angraeng tangkhang nui hoiah angthawk tahang moe, siangpahrang khukbuen to angkhring, buri kahni angkhuk pacoengah, maiphu thungah anghnut.
7 ७ राजाने आणि त्याच्या सरदारांच्या ठरावाने निनवेत घोषणा करून ठराव प्रसिध्द केला. त्याने सांगितले, “कोणत्याही मनुष्यांने अथवा पशूंने, गुराढोरांनी अथवा शेरडामेंढरांनी काही चाखू नये; खाऊ नये व पाणी पिऊ नये.
Siangpahrang hoi oep kaom angmah ih kaminawk khokhanhaih rang hoiah, Nineveh vangpui ah lok to taphongsak boih; taphong ih lok loe, Kami doeh, pacah ih tuu hoi moinawk doeh rawkcak pacah o hmah; tidoeh pataengh han om ai: buh to caa o hmah nasoe, tui doeh nae o hmah nasoe:
8 ८ परंतु मनुष्य आणि पशू यांनी गोणताट नेसावेत; देवाचा मनापासून धावा करावा आणि प्रत्येकाने आपल्या कुमार्गापासून व आपल्या हाताच्या दुष्कर्मापासून मागे फिरावे.
kami doeh, pacah ih moi doeh buri kahni to angkhuk o boih nasoe loe, Sithaw to kawk nasoe; ue, kami boih a sak o ih kahoih ai hmuen hoiah amlaem o nasoe, ban hoi a sak o ih kahoih ai hmuen thung hoiah amlaem o nasoe.
9 ९ न जाणो, कदाचित देव वळेल, अनुताप पावेल व आपल्या संतप्त क्रोधापासून फिरेल, म्हणजे आपला नाश होणार नाही.”
To tiah nahaeloe aicae amro han ai ah, Sithaw mah tahmen ueloe, zit kathok palungphuihaih to dipsak khoe doeh om tih, tito mi mah maw thui thai tih? tiah lok to angzoh.
10 १० तर ते आपल्या कुमार्गापासून फिरले आहेत, अशी त्यांची कृत्ये देवाने पाहिली आणि ज्या संकटाविषयी देव बोलला होता की, “मी त्यांच्यावर ते आणीन,” त्याविषयी त्याने आपले मन बदलले व त्याने तसे केले नाही.
Kaminawk loe a sak o ih kahoih ai hmuennawk hoi kasae loklam hoiah amlaem o let boeh, tiah Sithaw mah hnuk naah, Sithaw loe dawnpakhuem moe, nihcae nuiah ka phaksak han, tiah thuih ih raihaih to phasak ai.
