योहान 10
1 १ “मी तुम्हास खरे खरे सांगतो, जो मेंढवाड्यांत दरवाजातून न जातां दुसरीकडून चढून जातो, तो चोर आणि लुटारू आहे.
“अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, कि ज़ै कोई दारेरे बत्तां बाड़े मां न गाए, पन होरि बत्तां गाते, तै च़ोर ते डैकूए।
पन भैड्डां केरो पुहाल दारेरे बत्तां गाते।
3 ३ त्याच्यासाठी द्वारपाल दरवाजा उघडतो आणि मेंढरे त्याची वाणी ऐकतात. तो आपल्या मेंढरांना ज्याच्या त्याच्या नावाने हाक मारतो आणि त्यांना बाहेर नेतो;
तैसेरेलेइ दरबान दार खोलते, ते भैड्डां तैसेरी गल पिशैनतिन, ते तै अपनि भैड्डन नंव्वे सेइं कुजाते ते बेइर नेते।
4 ४ आणि आपली सर्व मेंढरे बाहेर काढल्यावर तो त्यांच्यापुढे चालतो आणि मेंढरे त्याच्यामागे चालतात; कारण ती त्याचा वाणी ओळखतात.
ते ज़ैखन तै अपनि सैरी भैड्डां बेइर कढते, त तैन केरे अग्री-अग्री च़लते, ते भैड्डां तैस पत्ती-पत्ती गैतिन, किजोकि तैना तैसेरी आवाज़ पिशैनचन।
5 ५ ती परक्याच्या मागे कधीच जाणार नाहीत, तर ती त्याच्यापासून पळतील; कारण ती परक्यांची वाणी ओळखीत नाहीत.”
तैना बखले पत्ती न गैली, पन तैस करां नश्शेली, किजोकि तैना बखलेरी आवाज़ न पिशानन्।”
6 ६ येशूने त्यांना हा दाखला सांगितला. तरी ज्या गोष्टी तो त्यांच्याबरोबर बोलला त्या काय आहेत हे त्यांना समजले नाही.
यीशुए तैन सेइं मिसाल देइतां ज़ोवं, पन तैनेईं न समझ़ू कि एसेरी गल्लां केरो कुन मतलबे, ज़ैना तै असन सेइं ज़ोते।
तैखन यीशुए तैन सेइं फिरी ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, भैड्डां केरू दार अव्वें आईं।
ज़ेत्रे मीं करां पेइले आए सब च़ोर ते डैकून, पन मेरी भैड्डेईं तैन केरि न शुनी।
9 ९ मी द्वार आहे; माझ्याद्वारे कोणी आत जाईल तर त्याचे तारण होईल; तो आत येईल आणि बाहेर जाईल आणि त्यास खावयास मिळेल.
दार अवं आईं, अगर कोई मेरे ज़िरिये अन्तर गालो, त परमेशर तैस मुक्ति देलो, ते तै अन्तर बेइर एइतो गालो ते खूराक पालो।
10 १० चोर तर, तो केवळ चोरी, घात व नाश करायला येतो. मी तर त्यांना जीवन प्राप्ती व्हावी व विपुलपणे व्हावी म्हणून आलो आहे.
च़ोर होरि कोन्ची कम्मेरे लेइ न एज्जे, बल्के च़ोरी केरने ते मारने ते नाश केरने एइते, अवं एल्हेरेलेइ ओरोईं कि तैन भरपूर ज़िन्दगी ज़ीन।
रोड़ो पुहाल अव्वें आईं, रोड़ो पुहाल भैड्डां केरे लेइ अपनि जान देते।
12 १२ जो मेंढपाळ नाही तर मोलकरीच आहे आणि ज्याची स्वतःची मेंढरे नाहीत, तो लांडग्याला येत असलेले पाहून मेंढरे सोडून पळून जातो; आणि लांडगा त्यांच्यावर झडप घालून धरतो त्यांची दाणादाण करतो.
ज़ैखन नौकर गिद एंइतू लाते त तै भैड्डां शैरतां नेश्शी गालो। किजोकि तै तैन केरो न पुहाले न मालिके, ते गिद तैन पुड़ हमलो केरतां तितर-बितर केरते।
तै एल्हेरेलेइ नशते कि तै नौकर आए, ते तैस भैड्डां केरि फिक्र नईं।
14 १४ मी उत्तम मेंढपाळ आहे; आणि, जसा पिता मला ओळखतो आणि मी पित्याला ओळखतो तसे जे माझे आहेत त्यांना मी ओळखतो आणि जे माझे आहेत ते मला ओळखतात;
रोड़ो पुहाल अवं आईं, अवं अपनि भैड्डां पिशानताईं, ते मेरी भैड्डां मीं पिशैनचन।
ज़ेन्च़रे बाजी मीं ज़ानाते, तेन्च़रे अवं भी तैस ज़ानताईं, ते अवं भैड्डां केरे लेइ अपनि जान देताईं।
16 १६ या मेंढवाड्यातली नाहीत अशी माझी दुसरी मेंढरे आहेत; तीही मला आणली पाहिजेत आणि ती माझी वाणी ऐकतील. मग एक कळप आणि एक मेंढपाळ असे होईल.
ते मेरी होरि भी भैड्डन, ज़ैना इस बाड़े मां नईं, मीं तैना भी ऐनिन ज़रूरिन, तैना मेरी आवाज़ पिशैनेली, फिरी अक्के डेरो ते अक्के पुहाल भोनोए।
अवं अपनि जान देताईं, एल्हेरेलेइ बाजी मीं सेइं प्यार केरते, कि अवं फिरी ज़ींतो भोईं।
18 १८ कोणी तो माझ्यापासून घेत नाही. तर मी होऊनच तो देतो. मला तो देण्याचा अधिकार आहे आणि मला तो परत घेण्याचा अधिकार आहे. ही आज्ञा मला माझ्या पित्यापासून मिळाली आहे.”
कोई मेरी ज़िन्दगी मीं करां न थसोड़े, बल्के अवं एप्पू देताईं, मीं तैस देनेरू भी अधिकारे ते नेनेरो भी अधिकारे, ई हुक्म मीं मेरे बाजी करां मैलोरोए।”
एल्लां पत्ती, यहूदन मां फिरी अनबन भोइ।
तैन मरां बड़े ज़ोने लाए, “तैस मां भूते, ते तै पागले, तैसेरी किजो शुनातथ?”
21 २१ दुसरे म्हणाले, “ही वचने भूत लागलेल्या मनुष्याची नाहीत. भूताला आंधळ्याचे डोळे उघडता येतात काय?”
होरे लोकेईं ज़ोवं, “एना गल्लां एरे मैनेरी नईं ज़ैस मां भूत भोए, कुन भूत कांना केरि एछ़्छ़ी खोल्ली बटते?”
यरूशलेम नगरे मां तिहार भोवं, ते हीवतड़ेरो मौसम थियो।
यीशु सुलैमानेरे मन्दरेरे अंगने मां हंठने फिरने लग्गोरो थियो।
24 २४ म्हणून यहूदी लोक त्याच्याभोवती जमले आणि त्यास म्हणाले, “आपण कोठवर आमची मने संशयात ठेवणार? तुम्ही ख्रिस्त असाल तर आम्हास उघडपणे सांगा.”
तैखन यहूदेईं तै घेरो ते पुच़्छ़ू, “तू केइस तगर इश्शे दिले डामाडोल केरतस? असन सेइं साफ-साफ ज़ो। कुन तू मसीह आस?”
25 २५ येशूने त्यांना उत्तर दिले, “मी तुम्हास सांगितले तरी तुम्ही विश्वास ठेवत नाही. मी माझ्या पित्याच्या नावाने जी कामे करतो ती माझ्याविषयी साक्ष देतात.
यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “मीं तुसन सेइं ज़ोवं पन तुस विश्वास न केरथ। ज़ैना कम्मां अवं अपने बाजी केरे अधिकारे सेइं केरताईं तैना मेरे गवाह आन।
पन तुस एल्हेरेलेइ विश्वास न केरथ कि मेरी भैड्डन मरां नईं।
मेरी भैड्डां मेरी आवाज़ पिशैनचन, अवं तैन ज़ानताईं, ते तैना मीं पत्ती-पत्ती च़ेलचन।
29 २९ पित्याने मला जे दिले ते सर्वांहून मोठे आहे आणि पित्याच्या हातातून ते कोणी हिसकावून घेऊ शकत नाही.
मेरो बाजी, ज़ैनी तैना मीं दित्तोरिन, सेब्भन करां महान आए, ते कोई तैन बाजी केरे हथ्थे मरां न नेइ बटे।
अवं त बाजी अक्के आम।”
दुबारां फिरी, यहूदेईं तैस घोड़ेव देनेरे लेइ फिरी घोड़ सल्ले।
32 ३२ येशू त्यांना म्हणाला, “मी माझ्या स्वर्गीय पित्याकडची पुष्कळ चांगली कामे तुम्हास दाखवली आहेत. त्या कामांतील कोणत्या कामाकरता तुम्ही मला दगडमार करता?”
एस पुड़ यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मीं अपने बाजी केरे तरफां बड़ां रोड़ां कम्मां हिरां, तैन मरां कोस कम्मेरे लेइ घोड़ेव देतथ?”
33 ३३ यहूदी लोकांनी त्यास उत्तर दिले, “आम्ही चांगल्या कामासाठी तुला दगडमार करीत नाही, पण दुर्भाषणासाठी करतो; कारण तू मनुष्य असून स्वतःला देव म्हणवतोस.”
यहूदेईं तैस जुवाब दित्तो, “रोड़ां कम्मां केरे लेइ अस तीं पुड़ घोड़ेव नईं केरने लेवरे, पन परमेशरेरी तुहीन केरनेरे लेइ, एल्हेरेलेइ कि मैन्हु भोइतां अपनो आप परमेशर बनातस।”
यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “मूसेरे कानूने मां एन लिखोरू कि परमेशरे अपने लोकां केरे लीडरन सेइं ज़ोवं कि तैना ईश्वरन।
(तुसन पत्तोए पवित्रशास्त्रेरी गल कोई भी बेदली न बटे) अगर परमेशरे तैन लोकन जो ईश्वर ज़ोवं ज़ैन कां परमेशरेरू वचन पुज़्ज़ू,
36 ३६ तर ज्याला पित्याने पवित्र कार्यास्तव नेमून जगात पाठवले, त्या मला, मी देवाचा पुत्र आहे असे म्हटल्यावरून तुम्ही ‘दुर्भाषण करता’ असे तुम्ही मला म्हणता काय?
फिरी तुस किजो ज़ोतथ कि तू तुहीन केरतस, ज़ैखन अवं ज़ोताईं कि अवं परमेशरेरू मट्ठू आईं? बाजी परमेशरे अवं पवित्र ठहरेइतां दुनियाई मां भेज़ो।
अगर अवं अपने बाजेरू कम न केरि, त मेरो विश्वास न केरा।
38 ३८ पण जर मी ती करीतो तर माझ्यावर विश्वास न ठेवला तरी त्या कामांवर विश्वास ठेवा. अशासाठी की, माझ्यामध्ये पिता आहे आणि पित्यामध्ये मी आहे. हे तुम्ही ओळखून घ्यावे.”
पन अगर अवं अपने बाजेरू कम केरताईं, त चाए तुस मेरो विश्वास न भी केरा, पन तैन कम्मन पुड़ विश्वास केरा। तैखन तुस बुज़्झ़ेले ते समझ़ेले कि बाजी मीं मां आए, ते अवं बाजी मां आईं।
तैनेईं फिरी तैस ट्लानेरी कोशिश की, पन तै तैन करां च़लो जेव।”
40 ४० मग तो पुन्हा यार्देनेच्या पलीकडे जेथे योहान पहिल्याने बाप्तिस्मा करीत असे त्याठिकाणी जाऊन राहिला.
फिरी यीशु यरदन दरियारे पार तैस ठैरी जेव, ज़ैड़ी यूहन्ना पेइले बपतिस्मो देतो थियो, ते तैड़ी राव।
41 ४१ तेव्हा पुष्कळ लोक आले; ते म्हणाले, “योहानाने काही चिन्ह केले नाही हे खरे आहे, तरी योहानाने याच्याविषयी जे काही सांगितले ते सर्व खरे आहे.”
बड़े लोक तैस कां एइतां ज़ोते थिये, “यूहन्ना त कोई चमत्कारी निशान न हिराव, पन ज़ैन किछ यूहन्ना एसेरे बारे मां ज़ोवं, तैन सब सच़ थियूं।”
ते तैड़ी बड़ेईं यीशु पुड़ विश्वास कियो।
