ईयोब 37
Да! Поради това сърцето ми трепери И се измества от мястото си.
Слушайте внимателно гърма на гласа Му, И шума, който излиза из устата Му.
Праща го под цялото небе И светкавицата Си до краищата на земята;
4 ४ त्यानंतर आवाजाची गर्जना होते, देव त्याच्या वैभवी आवाजात गर्जतो. वीज चमकल्यानंतर देवाची गर्जना ऐकू येते.
След нея рече глас, Гърми с гласа на величието Си, И не ги възпира щом се чуе гласа Му.
Бог гърми чудно с гласа Си, Върши велики дела, които не можем да разбираме;
Защото казва на снега: Вали на земята, - Също и на проливния дъжд и на поройните Си дъждове;
7 ७ देवाने निर्माण केलेल्या सर्व लोकांस तो काय करु शकतो हे कळावे म्हणून देव या गोष्टी करतो हा त्याचा पुरावा आहे.
Запечатва ръката на всеки човек, Така щото всичките човеци, които е направил, да разбират силата Му.
Тогава зверовете влизат в скривалищата И остават в рововете си.
От помещението си иде бурята, И студът от ветровете що разпръскват облаците.
Чрез духане от Бога се дава лед, И широките води замръзват;
Тоже гъстия облак Той натоварва с влага, Простира на широко светкавичния Си облак,
12 १२ तो ढगांना सर्व पृथ्वीभर त्याच्या मार्गदर्शनाने पसरण्याची आज्ञा करतो देव जी आज्ञा देतो ती त्यांनी सर्व पृथ्वीच्या पाठीवर पाळावी.
Които според Неговото наставление се носят наоколо За да правят всичко що им заповядва По лицето на земното кълбо.
13 १३ काही वेळा हे सुधारणुक करण्यासाठी असते, काहीवेळा त्यांच्या भूमीसाठी, हे सर्व तो घडवून आणतो, आणि काहीवेळा विश्वासाच्या कराराची कृती असते
Било, че за наказание, или за земята Си, Или за милост, ги докарва.
Слушай това, Иове, Застани та размисли върху чудесните Божии дела.
15 १५ देव ढगांवर आपला अधिकार कसा गाजवतो ते तुला माहीत आहे का? तो विजेला कसे चमकावितो ते तुला माहीत आहे का?
Разбираш ли как им налага Бог волята Си. И прави светкавицата да свети от облака Му?
16 १६ ढग आकाशात कसे तरंगतात ते तुला कळते का? देव जो ज्ञानाने परिपूर्ण त्याचे आश्चर्यकर्म तू जाणतोस काय?
Разбираш ли как облаците увисват, Чудесните дела на Съвършения в знание?
17 १७ तुझे कपडे गरम कसे होतात हे तुला समजते काय, दक्षिणेकडून वारे वाहते तेव्हा सगळे काही स्तब्ध असते.
Ти, чиито дрехи стават топли, Когато земята е в затишие, поради южния вятър,
Можеш ли като Него да разпростреш небето, Което, като леяно огледало е здраво?
Научи ни що да Му кажем, Защото поради невежество ние не можем да наредим думите си
Ще Му се извести ли, че желая да говоря, Като зная че, ако продума човек непременно ще бъде погълнат?
21 २१ आता, लोक सुर्य जेव्हा तापत असतो त्यावेळी लोक त्याकडे आकाशात बघू शकत नाही वाऱ्याने ढग पळवून लावले की तो स्वच्छ आणि चकचकीत दिसतो.
И сега човеците не могат да погледнат на светлината, Когато блещи на небето, като е заминал вятърът и го е очистил,
Та е дошло златозарно сияние от север; А как ще погледнат на Бога, у Когото е страшна слава!
23 २३ जो सर्वशक्तिमान तो महान आहे आपणाला त्याचा शोध लागत नाही, तो सामर्थ्यवान आहे न्यायाने वागतो. तो लोकांस त्रास देत नाही.
Всемогъщ е, не можем да Го проумеем, превъзходен е в сила; А правосъдието и преизобилната правда Той няма да отврати.
24 २४ म्हणूनच लोक त्याचे भय धरतात. परंतु देव आपल्या शहाणपणाचा अभिमान बाळगणाऱ्या लोकांस मान देत नाही.”
Затова Му се боят човеците; Той не зачита никого от високоумните.
