ईयोब 30

1 १ “परंतु आता माझ्यापेक्षा लहान माणसे देखील माझी थट्ट करत आहेत, आणि त्याचे वाडवडील ज्यांना मी माझ्या मेंढ्यांची राखण करणाऱ्या कुत्र्यांमध्ये देखील ठेवले नसते.

Porém agora se riem de mim os de menos idade do que eu, cujos pais eu teria desdenhado de pôr com os cães do meu rebanho.

2 २ त्या तरुणांचे वडील मला मदत करण्याच्या दृष्टीने अगदीच निकामी आहेत. ते म्हातारे झाले आहेत आणि दमले आहेत. आता त्यांचे स्नायू टणक आणि जोमदार राहिलेले नाहीत.

De que também me serviria a força das suas mãos? já de velhice se tinham esgotado neles.

3 ३ ते मृतप्राय झाले आहेत. खायला नसल्यामुळे त्यांची उपासमार होत आहे व म्हणून ते वाळवटांतील धूळ खात आहेत.

De míngua e fome andavam sós, e recolhiam-se para os lugares secos, tenebrosos, assolados e desertos.

4 ४ ते वाळवटांतील क्षार-झुडपे उपटून घेतात. रतम नावाच्या झाडाची मुळे खातात.

Apanhavam malvas junto aos arbustos, e o seu mantimento eram as raízes dos zimbros.

5 ५ त्यांना दुसऱ्या मनुष्यांपासून दूर ठेवण्यात येते. ते चोर व दरोडेखोर असल्याप्रमाणे लोक त्यांच्यावर ओरडत असतात.

Do meio dos homens foram expulsos, e gritavam contra eles, como contra o ladrão:

6 ६ त्यांना नदीच्या कोरड्या पात्रात, डोंगराळ भागातील गुहेत किंवा जमिनीतील विवरात रहावे लागते.

Para habitarem nos barrancos dos vales, e nas cavernas da terra e das rochas.

7 ७ ते झाडाझुडपात आक्रोश करतात. काटेरी झुडपात एकमेकांच्या आश्रयाने राहतात.

Bramavam entre os arbustos, e ajuntavam-se debaixo das ortigas.

8 ८ ते काडी इतकेही मोल नसलेले लोक आहेत. काहीही नाव नसलेल्या या लोकांस त्यांच्या देशातून हाकलून दिले आहे.

Eram filhos de doidos, e filhos de gente sem nome, e da terra foram expulsos.

9 ९ अशा लोकांची मुले माझी चेष्टा करणारी गाणी गातात. त्यांच्या दृष्टीने माझे नाव म्हणजे एक शिवी आहे.

Porém agora sou a sua canção, e lhes sirvo de rifão.

10 १० ते तरुण माझा तिरस्कार करतात ते माझ्यापासून लांब उभे राहतात. ते माझ्यापेक्षा उच्च आहेत असे त्यांना वाटते. ते माझ्या तोंडावर थुंकतात सुध्दा.

Abominam-me, e fogem para longe de mim, e do meu rosto não reteem o seu escarro.

11 ११ देवाने माझ्या धनुष्याची प्रत्यंचा काढून घेतली आणि मला दुबळा बनवले. ती तरुण माणसे स्वत: ला न थोपविता रागाने माझ्याविरुध्द वागतात.

Porque Deus desatou o meu cordão, e me oprimiu, pelo que sacudiram de si o freio perante o meu rosto.

12 १२ ते माझ्या उजव्या भागावर वार करतात. ते माझ्या पायावर वकरुन पाडतात. एखाद्या शहरावर सैन्याने चालून जावे तसे मला वाटते. माझ्यावर हल्ला करून माझा नाश करण्यासाठी माझ्या तटबंदीला मातीचे चढाव बांधतात.

Á direita se levantam os moços; empurram os meus pés, e preparam contra mim os seus caminhos de destruição.

13 १३ मी पळून जाऊ नये म्हणून ते रस्त्यावर पहारा देतात. माझा नाश करण्यात त्यांना यश मिळते. कुणाच्या मदतीची त्यांना गरज नसते.

Desbarataram-me o meu caminho: promovem a minha miséria: não tem ajudador.

14 १४ ते भिंतीला भोक पाडतात. ते त्यातून आत घुसतात आणि माझ्यावर दरडी कोसळतात.

Veem contra mim como por uma grande brecha, e revolvem-se entre a assolação.

15 १५ भीतीने माझा थरकाप झाला आहे. वाऱ्याने सगळे काही उडून जावे त्याप्रमाणे त्यांनी माझी प्रतिष्ठा उडवून लावली आहे. माझी सुरक्षितता ढगांप्रमाणे नाहीशी झाली आहे.

Sobrevieram-me pavores; como vento perseguem a minha honra, e como nuvem passou a minha felicidade.

16 १६ माझे आयुष्य आता गेल्यातच जमा आहे आणि मी लवकरच मरणार आहे. दु: खानी भरलेल्या दिवसानी मला वेढून टाकले आहे.

E agora derrama-se em mim a minha alma: os dias da aflição se apoderaram de mim.

17 १७ माझी सगळी हाडे रात्री दुखतात. वेदना मला कुरतडणे थांबवत नाहीत.

De noite se me traspassam os meus ossos, e os pulsos das minhas veias não descançam.

18 १८ देवाने माझ्या कोटाची गळ्याप्रमाणे खेचून माझे कपडे आकारहीन केले आहेत.

Pela grandeza da força das dores se demudou o meu vestido, e ele como o cabeção da minha túnica me cinge.

19 १९ देवाने मला चिखलात फेकून दिले आणि माझी राख व कचरा झाला.

Lançou-me na lama, e fiquei semelhante ao pó e à cinza.

20 २० देवा, मी मदतीसाठी तुझी याचना करतो पण तू उत्तर देत नाहीस. मी उभा राहतो व तुझी प्रार्थना करतो पण तू माझ्याकडे लक्ष देत नाहीस.

Clamo a ti, porém tu não me respondes: estou em pé, porém para mim não atentas.

21 २१ देवा, तू माझ्याशी फार नीचपणे वागतोस. तू तुझ्या बळाचा उपयोग मला दु: ख देण्यासाठी करतोस.

Tornaste-te a ser cruel contra mim: com a força da tua mão resistes violentamente.

22 २२ देवा, तू सोसाट्याच्या वाऱ्याने मला उडवून लावतोस. देवा तू मला वादळात फेकून देतोस.

Levantas-me sobre o vento, fazes-me cavalgar sobre ele, e derretes-me o ser.

23 २३ तू मला माझ्या मृत्यूकडे घेऊन जात आहेस हे मला माहीत आहे. प्रत्येक जिवंत मनुष्यास मरावे हे लागतेच.

Porque eu sei que me levarás à morte e à casa do ajuntamento determinado a todos os viventes.

24 २४ परंतु जो आधीच दु: खाने पोळला आहे आणि मदतीची याचना करीत आहे त्यास कोणी अधिक दु: ख देणार नाही.

Porém não estenderá a mão para o montão de terra, se houve clamor neles contra mim na sua desventura.

25 २५ देवा, मी संकटात सापडलेल्यांसाठी मदतीची याचना केली होती हे तुला माहीत आहे. गरीबांसाठी माझे हृदय तीळ तीळ तुटत होते हे ही तुला माहीत आहे.

Porventura, não chorei sobre aquele que estava aflito? ou não se angustiou a minha alma pelo necessitado?

26 २६ परंतु मी जेव्हा चांगल्याची अपेक्षा करीत होतो तेव्हा माझ्या वाट्याला वाईट गोष्टी आल्या. मला उजेड हवा होता तेव्हा अंधार मिळाला.

Todavia aguardando eu o bem, então me veio o mal, e esperando eu a luz, veio a escuridão.

27 २७ मी आतून अगदी मोडून गेलो आहे. माझ्या वेदना कधीच थांबत नाहीत आणि वेदना आणखी येणारच आहेत.

As minhas entranhas ferveram e não estão quietas: os dias da aflição me surpreenderam.

28 २८ मी सदैव दु: खी असतो, पण मला स्वास्थ्य लाभत नाही. मी लोकांच्यात उभा राहून मदतीसाठी ओरडतो.

Denegrido ando, porém não do sol, e, levantando-me na congregação, clamo por socorro.

29 २९ कोल्ह्यांना मी भाऊ, आणि शहामृगांना सोबती असा झालो आहे.

Irmão me fiz dos dragões, e companheiro dos avestruzes.

30 ३० माझी कातडी काळी पडली आहे आणि शरीर तापाने फणफणले आहे.

Enegreceu-se a minha pele sobre mim, e os meus ossos estão queimados do calor.

31 ३१ माझे वाद्य शोक गाण्यासाठीच लावले गेले आहे, माझ्या बासरीतून रडण्याचेच सूर उमटत आहेत.”

Pelo que se trocou a minha harmonia em lamentação, e o meu órgão em voz dos que choram.