ईयोब 30
1 १ “परंतु आता माझ्यापेक्षा लहान माणसे देखील माझी थट्ट करत आहेत, आणि त्याचे वाडवडील ज्यांना मी माझ्या मेंढ्यांची राखण करणाऱ्या कुत्र्यांमध्ये देखील ठेवले नसते.
但如今，比我年少的人戲笑我； 其人之父我曾藐視， 不肯安在看守我羊群的狗中。
2 २ त्या तरुणांचे वडील मला मदत करण्याच्या दृष्टीने अगदीच निकामी आहेत. ते म्हातारे झाले आहेत आणि दमले आहेत. आता त्यांचे स्नायू टणक आणि जोमदार राहिलेले नाहीत.
他們壯年的氣力既已衰敗， 其手之力與我何益呢？
3 ३ ते मृतप्राय झाले आहेत. खायला नसल्यामुळे त्यांची उपासमार होत आहे व म्हणून ते वाळवटांतील धूळ खात आहेत.
他們因窮乏飢餓，身體枯瘦， 在荒廢淒涼的幽暗中齦乾燥之地，
在草叢之中採鹹草， 羅騰的根為他們的食物。
5 ५ त्यांना दुसऱ्या मनुष्यांपासून दूर ठेवण्यात येते. ते चोर व दरोडेखोर असल्याप्रमाणे लोक त्यांच्यावर ओरडत असतात.
他們從人中被趕出； 人追喊他們如賊一般，
以致他們住在荒谷之間， 在地洞和巖穴中；
在草叢中叫喚， 在荊棘下聚集。
8 ८ ते काडी इतकेही मोल नसलेले लोक आहेत. काहीही नाव नसलेल्या या लोकांस त्यांच्या देशातून हाकलून दिले आहे.
這都是愚頑下賤人的兒女； 他們被鞭打，趕出境外。
現在這些人以我為歌曲， 以我為笑談。
10 १० ते तरुण माझा तिरस्कार करतात ते माझ्यापासून लांब उभे राहतात. ते माझ्यापेक्षा उच्च आहेत असे त्यांना वाटते. ते माझ्या तोंडावर थुंकतात सुध्दा.
他們厭惡我，躲在旁邊站着， 不住地吐唾沫在我臉上。
11 ११ देवाने माझ्या धनुष्याची प्रत्यंचा काढून घेतली आणि मला दुबळा बनवले. ती तरुण माणसे स्वत: ला न थोपविता रागाने माझ्याविरुध्द वागतात.
鬆開他們的繩索苦待我， 在我面前脫去轡頭。
12 १२ ते माझ्या उजव्या भागावर वार करतात. ते माझ्या पायावर वकरुन पाडतात. एखाद्या शहरावर सैन्याने चालून जावे तसे मला वाटते. माझ्यावर हल्ला करून माझा नाश करण्यासाठी माझ्या तटबंदीला मातीचे चढाव बांधतात.
這等下流人在我右邊起來， 推開我的腳，築成戰路來攻擊我。
13 १३ मी पळून जाऊ नये म्हणून ते रस्त्यावर पहारा देतात. माझा नाश करण्यात त्यांना यश मिळते. कुणाच्या मदतीची त्यांना गरज नसते.
這些無人幫助的， 毀壞我的道，加增我的災。
他們來如同闖進大破口， 在毀壞之間滾在我身上。
15 १५ भीतीने माझा थरकाप झाला आहे. वाऱ्याने सगळे काही उडून जावे त्याप्रमाणे त्यांनी माझी प्रतिष्ठा उडवून लावली आहे. माझी सुरक्षितता ढगांप्रमाणे नाहीशी झाली आहे.
驚恐臨到我， 驅逐我的尊榮如風； 我的福祿如雲過去。
16 १६ माझे आयुष्य आता गेल्यातच जमा आहे आणि मी लवकरच मरणार आहे. दु: खानी भरलेल्या दिवसानी मला वेढून टाकले आहे.
現在我心極其悲傷； 困苦的日子將我抓住。
夜間，我裏面的骨頭刺我， 疼痛不止，好像齦我。
因上帝的大力，我的外衣污穢不堪， 又如裏衣的領子將我纏住。
上帝把我扔在淤泥中， 我就像塵土和爐灰一般。
20 २० देवा, मी मदतीसाठी तुझी याचना करतो पण तू उत्तर देत नाहीस. मी उभा राहतो व तुझी प्रार्थना करतो पण तू माझ्याकडे लक्ष देत नाहीस.
主啊，我呼求你，你不應允我； 我站起來，你就定睛看我。
你向我變心，待我殘忍， 又用大能追逼我，
把我提在風中，使我駕風而行， 又使我消滅在烈風中。
23 २३ तू मला माझ्या मृत्यूकडे घेऊन जात आहेस हे मला माहीत आहे. प्रत्येक जिवंत मनुष्यास मरावे हे लागतेच.
我知道要使我臨到死地， 到那為眾生所定的陰宅。
然而，人仆倒豈不伸手？ 遇災難豈不求救呢？
25 २५ देवा, मी संकटात सापडलेल्यांसाठी मदतीची याचना केली होती हे तुला माहीत आहे. गरीबांसाठी माझे हृदय तीळ तीळ तुटत होते हे ही तुला माहीत आहे.
人遭難，我豈不為他哭泣呢？ 人窮乏，我豈不為他憂愁呢？
26 २६ परंतु मी जेव्हा चांगल्याची अपेक्षा करीत होतो तेव्हा माझ्या वाट्याला वाईट गोष्टी आल्या. मला उजेड हवा होता तेव्हा अंधार मिळाला.
我仰望得好處，災禍就到了； 我等待光明，黑暗便來了。
我心裏煩擾不安， 困苦的日子臨到我身。
我沒有日光就哀哭行去； 我在會中站着求救。
我與野狗為弟兄， 與鴕鳥為同伴。
我的皮膚黑而脫落； 我的骨頭因熱燒焦。
所以，我的琴音變為悲音； 我的簫聲變為哭聲。
