ईयोब 30
1 १ “परंतु आता माझ्यापेक्षा लहान माणसे देखील माझी थट्ट करत आहेत, आणि त्याचे वाडवडील ज्यांना मी माझ्या मेंढ्यांची राखण करणाऱ्या कुत्र्यांमध्ये देखील ठेवले नसते.
但如今，比我年少的人戏笑我； 其人之父我曾藐视， 不肯安在看守我羊群的狗中。
2 २ त्या तरुणांचे वडील मला मदत करण्याच्या दृष्टीने अगदीच निकामी आहेत. ते म्हातारे झाले आहेत आणि दमले आहेत. आता त्यांचे स्नायू टणक आणि जोमदार राहिलेले नाहीत.
他们壮年的气力既已衰败， 其手之力与我何益呢？
3 ३ ते मृतप्राय झाले आहेत. खायला नसल्यामुळे त्यांची उपासमार होत आहे व म्हणून ते वाळवटांतील धूळ खात आहेत.
他们因穷乏饥饿，身体枯瘦， 在荒废凄凉的幽暗中啃干燥之地，
在草丛之中采咸草， 罗腾的根为他们的食物。
5 ५ त्यांना दुसऱ्या मनुष्यांपासून दूर ठेवण्यात येते. ते चोर व दरोडेखोर असल्याप्रमाणे लोक त्यांच्यावर ओरडत असतात.
他们从人中被赶出； 人追喊他们如贼一般，
以致他们住在荒谷之间， 在地洞和岩穴中；
在草丛中叫唤， 在荆棘下聚集。
8 ८ ते काडी इतकेही मोल नसलेले लोक आहेत. काहीही नाव नसलेल्या या लोकांस त्यांच्या देशातून हाकलून दिले आहे.
这都是愚顽下贱人的儿女； 他们被鞭打，赶出境外。
现在这些人以我为歌曲， 以我为笑谈。
10 १० ते तरुण माझा तिरस्कार करतात ते माझ्यापासून लांब उभे राहतात. ते माझ्यापेक्षा उच्च आहेत असे त्यांना वाटते. ते माझ्या तोंडावर थुंकतात सुध्दा.
他们厌恶我，躲在旁边站着， 不住地吐唾沫在我脸上。
11 ११ देवाने माझ्या धनुष्याची प्रत्यंचा काढून घेतली आणि मला दुबळा बनवले. ती तरुण माणसे स्वत: ला न थोपविता रागाने माझ्याविरुध्द वागतात.
松开他们的绳索苦待我， 在我面前脱去辔头。
12 १२ ते माझ्या उजव्या भागावर वार करतात. ते माझ्या पायावर वकरुन पाडतात. एखाद्या शहरावर सैन्याने चालून जावे तसे मला वाटते. माझ्यावर हल्ला करून माझा नाश करण्यासाठी माझ्या तटबंदीला मातीचे चढाव बांधतात.
这等下流人在我右边起来， 推开我的脚，筑成战路来攻击我。
13 १३ मी पळून जाऊ नये म्हणून ते रस्त्यावर पहारा देतात. माझा नाश करण्यात त्यांना यश मिळते. कुणाच्या मदतीची त्यांना गरज नसते.
这些无人帮助的， 毁坏我的道，加增我的灾。
他们来如同闯进大破口， 在毁坏之间滚在我身上。
15 १५ भीतीने माझा थरकाप झाला आहे. वाऱ्याने सगळे काही उडून जावे त्याप्रमाणे त्यांनी माझी प्रतिष्ठा उडवून लावली आहे. माझी सुरक्षितता ढगांप्रमाणे नाहीशी झाली आहे.
惊恐临到我， 驱逐我的尊荣如风； 我的福禄如云过去。
16 १६ माझे आयुष्य आता गेल्यातच जमा आहे आणि मी लवकरच मरणार आहे. दु: खानी भरलेल्या दिवसानी मला वेढून टाकले आहे.
现在我心极其悲伤； 困苦的日子将我抓住。
夜间，我里面的骨头刺我， 疼痛不止，好像啃我。
因 神的大力，我的外衣污秽不堪， 又如里衣的领子将我缠住。
神把我扔在淤泥中， 我就像尘土和炉灰一般。
20 २० देवा, मी मदतीसाठी तुझी याचना करतो पण तू उत्तर देत नाहीस. मी उभा राहतो व तुझी प्रार्थना करतो पण तू माझ्याकडे लक्ष देत नाहीस.
主啊，我呼求你，你不应允我； 我站起来，你就定睛看我。
你向我变心，待我残忍， 又用大能追逼我，
把我提在风中，使我驾风而行， 又使我消灭在烈风中。
23 २३ तू मला माझ्या मृत्यूकडे घेऊन जात आहेस हे मला माहीत आहे. प्रत्येक जिवंत मनुष्यास मरावे हे लागतेच.
我知道要使我临到死地， 到那为众生所定的阴宅。
然而，人仆倒岂不伸手？ 遇灾难岂不求救呢？
25 २५ देवा, मी संकटात सापडलेल्यांसाठी मदतीची याचना केली होती हे तुला माहीत आहे. गरीबांसाठी माझे हृदय तीळ तीळ तुटत होते हे ही तुला माहीत आहे.
人遭难，我岂不为他哭泣呢？ 人穷乏，我岂不为他忧愁呢？
26 २६ परंतु मी जेव्हा चांगल्याची अपेक्षा करीत होतो तेव्हा माझ्या वाट्याला वाईट गोष्टी आल्या. मला उजेड हवा होता तेव्हा अंधार मिळाला.
我仰望得好处，灾祸就到了； 我等待光明，黑暗便来了。
我心里烦扰不安， 困苦的日子临到我身。
我没有日光就哀哭行去 ； 我在会中站着求救。
我与野狗为弟兄， 与鸵鸟为同伴。
我的皮肤黑而脱落； 我的骨头因热烧焦。
所以，我的琴音变为悲音； 我的箫声变为哭声。
