ईयोब 29
Још настави Јов беседу своју и рече:
2 २ “अहो, काही महिन्यांपूर्वी मी जसा होतो तसा असतो तर, किती बरे झाले असते तेव्हा देव माझी काळजी घेत होता,
О да бих био као пређашњих месеца, као оних дана кад ме Бог чуваше,
Кад светљаше свећом својом над главом мојом, и при виделу Његовом хођах по мраку,
4 ४ अहो, माझ्या चागल्या फलदायी दिवसाची मी आशा करतो. त्या दिवसात माझ्यावर देवाचे मित्रत्वाचे कृपाछत्र होते.
Како бејах за младости своје, кад тајна Божија беше у шатору мом,
Кад још беше Свемогући са мном, и деца моја око мене,
6 ६ त्या दिवसात माझे आयुष्य अतिशय चांगले होते. मी माझे पाय मलईत धूत असे. माझ्याकडे उत्तम प्रकारची पुष्कळ तेल होते.
Кад се траг мој обливаше маслом, и стена ми точаше уље потоцима,
Кад излажах на врата кроз град, и на улици намештах себи столицу:
8 ८ सगळे लोक मला मान देत. मला येताना बघून तरुण माझ्या वाटेतून बाजूला होत आणि वृध्द उठून उभे राहत. मला आदर देण्यासाठी ते उठून उभे राहत असत.
Младићи видећи ме уклањаху се, а старци устајаху и стајаху,
Кнезови престајаху говорити и метаху руку на уста своја,
10 १० सरदार मनुष्य सुध्दा बोलताना त्यांचा आवाज लहान करीत. होय, तेव्हा त्यांची जीभ टाळूला चिकटण्यासारखी वाटे.
Управитељи устезаху глас свој и језик им пријањаше за грло.
11 ११ लोक माझ्या बोलण्याकडे लक्ष देत. आणि माझ्याबद्दल चांगले बोलत असत. मला भेटणारा प्रत्येकजण माझी स्तुती करी.
Јер које ме ухо чујаше, називаше ме блаженим; и које ме око виђаше, сведочаше ми
12 १२ का? कारण जेव्हा एखादा गरीब मदतीची याचना करायचा तेव्हा मी त्यास मदत करीत असे आणि पोरक्या मुलाकडे लक्ष द्यायला कोणी नसले तर मी त्यास मदत करीत असे.
Да избављам сиромаха који виче, и сироту и који нема никог да му помогне;
Благослов оног који пропадаше долажаше на ме, и удовици срце распевах;
14 १४ सत्याने जगणे म्हणजे जणू माझे वस्त्र होते. माझे योग्य वागणे म्हणजे माझा अंगरखा आणि डोक्यावरची पगडी होती.
У правду се облачих и она ми беше одело, као плашт и као венац беше ми суд мој.
15 १५ मी आंधळ्यांची दृष्टी होतो. त्यांना जिथे जायचे असेल तिथे मी घेऊन जात असे. मी अपंगांचे पाय होतो त्यांना हवे तिथे मी उचलून घेऊन जात असे.
Око бејах слепом и нога хромом.
16 १६ गरीब लोकांस मी वडिलांसारखा वाटत असे. मला माहीत नसलेल्या लोकांसदेखील मी मदत करीत असे. मी कोर्टात न्याय मिळवून देण्यासाठी त्यांना मदत करीत असे.
Отац бејах убогима, и разбирах за распру за коју не знах.
И разбијах кутњаке неправеднику, и из зуба му истрзах грабеж.
Зато говорах: У свом ћу гнезду умрети, и биће ми дана као песка.
19 १९ मी खूप पाणी शोषून घेऊ शकणारी मुळे असलेल्या व ज्याच्या फांद्या दवाने ओल्या झालेल्या आहेत अशा झाडासारखा असेन, असे मला वाटत असे.
Корен мој пружаше се крај воде, роса биваше по сву ноћ на мојим гранама.
20 २० माझ्याठायी असलेला माझा सन्मान नेहमी टवटवीत आहे, आणि माझ्या शक्तीचे धनुष्य माझ्या हातात नवे केले जात आहे.
Слава моја подмлађиваше се у мене, и лук мој у руци мојој понављаше се.
Слушаху ме и чекаху, и ћутаху на мој савет.
22 २२ मी माझे बोलणे संपवल्यानंतर ऐकणाऱ्यांना आणखी काही बोलायचे नसे. माझे शब्द त्यांच्या कानावर हळूवारपणे पडत.
После мојих речи нико не проговараше, тако их натапаше беседа моја.
23 २३ पावसाची वाट पाहिल्यासारखी ते माझ्या बोलण्याची वाट पाहात. वसंतातल्या पावसासारखे ते माझे शब्द पिऊन टाकत.
Јер ме чекаху као дажд, и уста своја отвараху као на позни дажд.
24 २४ काही लोकांनी आशा सोडून दिली होती. परंतु मी त्यांच्याबरोबर हसलो. माझ्या हास्याने त्याना बरे वाटले.
Кад бих се насмејао на њих, не вероваху, и сјајност лица мог не разгоњаху.
25 २५ मी त्यांचा प्रमुख असूनही त्यांच्याबरोबर राहण्याचे ठरवले. आपल्या सैन्याबरोबर तळ ठोकून बसलेल्या राजासारखा दु: खी असलेल्यांचे सांत्वन करणाऱ्या राजासारखा मी होतो.”
Кад бих отишао к њима, седах у зачеље, и бејах као цар у војсци, кад теши жалосне.
