ईयोब 29
Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:
2 २ “अहो, काही महिन्यांपूर्वी मी जसा होतो तसा असतो तर, किती बरे झाले असते तेव्हा देव माझी काळजी घेत होता,
Å, om jeg hadde det som i fordums måneder, som i de dager da Gud vernet om mig,
da hans lampe skinte over mitt hode, da jeg ved hans lys vandret gjennem mørket,
4 ४ अहो, माझ्या चागल्या फलदायी दिवसाची मी आशा करतो. त्या दिवसात माझ्यावर देवाचे मित्रत्वाचे कृपाछत्र होते.
slik som jeg hadde det i min modne manndoms dager, da Guds vennskap hvilte over mitt telt,
da den Allmektige ennu var med mig, og jeg hadde mine barn omkring mig,
6 ६ त्या दिवसात माझे आयुष्य अतिशय चांगले होते. मी माझे पाय मलईत धूत असे. माझ्याकडे उत्तम प्रकारची पुष्कळ तेल होते.
da mine føtter badet sig i melk, og berget ved mitt hus lot bekker av olje strømme frem!
Når jeg gikk op til porten i byen og inntok mitt sete på torvet,
8 ८ सगळे लोक मला मान देत. मला येताना बघून तरुण माझ्या वाटेतून बाजूला होत आणि वृध्द उठून उभे राहत. मला आदर देण्यासाठी ते उठून उभे राहत असत.
da drog de unge sig unda ved synet av mig, og de gråhårede reiste sig og blev stående;
høvdinger lot være å tale og la hånden på sin munn;
10 १० सरदार मनुष्य सुध्दा बोलताना त्यांचा आवाज लहान करीत. होय, तेव्हा त्यांची जीभ टाळूला चिकटण्यासारखी वाटे.
de fornemme tidde stille, og deres tunge blev hengende ved ganen.
11 ११ लोक माझ्या बोलण्याकडे लक्ष देत. आणि माझ्याबद्दल चांगले बोलत असत. मला भेटणारा प्रत्येकजण माझी स्तुती करी.
Enhver som hørte om mig, priste mig lykkelig, og hver den som så mig, gav mig lovord.
12 १२ का? कारण जेव्हा एखादा गरीब मदतीची याचना करायचा तेव्हा मी त्यास मदत करीत असे आणि पोरक्या मुलाकडे लक्ष द्यायला कोणी नसले तर मी त्यास मदत करीत असे.
For jeg berget armingen som ropte om hjelp, og den farløse som ingen hjelper hadde.
Den som var sin undergang nær, velsignet mig, og enkens hjerte fikk jeg til å juble.
14 १४ सत्याने जगणे म्हणजे जणू माझे वस्त्र होते. माझे योग्य वागणे म्हणजे माझा अंगरखा आणि डोक्यावरची पगडी होती.
Jeg klædde mig i rettferdighet, og den opslo sin bolig i mig; rettsinn bar jeg som kappe og hue.
15 १५ मी आंधळ्यांची दृष्टी होतो. त्यांना जिथे जायचे असेल तिथे मी घेऊन जात असे. मी अपंगांचे पाय होतो त्यांना हवे तिथे मी उचलून घेऊन जात असे.
Øine var jeg for den blinde, og føtter var jeg for den halte.
16 १६ गरीब लोकांस मी वडिलांसारखा वाटत असे. मला माहीत नसलेल्या लोकांसदेखील मी मदत करीत असे. मी कोर्टात न्याय मिळवून देण्यासाठी त्यांना मदत करीत असे.
En far var jeg for de fattige, og ukjente folks sak gransket jeg.
Jeg knuste den urettferdiges kjever og rev byttet bort fra hans tenner.
Jeg tenkte da: I mitt rede skal jeg få dø, og mine dager skal bli tallrike som sand.
19 १९ मी खूप पाणी शोषून घेऊ शकणारी मुळे असलेल्या व ज्याच्या फांद्या दवाने ओल्या झालेल्या आहेत अशा झाडासारखा असेन, असे मला वाटत असे.
Min rot skal ligge åpen for vann, og nattens dugg skal falle på mine grener.
20 २० माझ्याठायी असलेला माझा सन्मान नेहमी टवटवीत आहे, आणि माझ्या शक्तीचे धनुष्य माझ्या हातात नवे केले जात आहे.
Min ære blir alltid ny, og min bue forynges i min hånd.
Mig hørte de på, de ventet og lyttet i taushet til mitt råd.
22 २२ मी माझे बोलणे संपवल्यानंतर ऐकणाऱ्यांना आणखी काही बोलायचे नसे. माझे शब्द त्यांच्या कानावर हळूवारपणे पडत.
Når jeg hadde talt, tok de ikke til orde igjen, og min tale dryppet ned over dem.
23 २३ पावसाची वाट पाहिल्यासारखी ते माझ्या बोलण्याची वाट पाहात. वसंतातल्या पावसासारखे ते माझे शब्द पिऊन टाकत.
De ventet på min tale som på regn, de åpnet sin munn som for vårregn.
24 २४ काही लोकांनी आशा सोडून दिली होती. परंतु मी त्यांच्याबरोबर हसलो. माझ्या हास्याने त्याना बरे वाटले.
Når de var motløse, smilte jeg til dem, og mitt åsyns lys kunde de ikke formørke.
25 २५ मी त्यांचा प्रमुख असूनही त्यांच्याबरोबर राहण्याचे ठरवले. आपल्या सैन्याबरोबर तळ ठोकून बसलेल्या राजासारखा दु: खी असलेल्यांचे सांत्वन करणाऱ्या राजासारखा मी होतो.”
Fikk jeg lyst til å gå til dem, da satt jeg der som høvding og tronte som en konge i sin krigerskare, lik en som trøster de sørgende.
