ईयोब 29
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 २ “अहो, काही महिन्यांपूर्वी मी जसा होतो तसा असतो तर, किती बरे झाले असते तेव्हा देव माझी काळजी घेत होता,
Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
4 ४ अहो, माझ्या चागल्या फलदायी दिवसाची मी आशा करतो. त्या दिवसात माझ्यावर देवाचे मित्रत्वाचे कृपाछत्र होते.
Sicut fui in diebus adolescentiae meae, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
6 ६ त्या दिवसात माझे आयुष्य अतिशय चांगले होते. मी माझे पाय मलईत धूत असे. माझ्याकडे उत्तम प्रकारची पुष्कळ तेल होते.
Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
8 ८ सगळे लोक मला मान देत. मला येताना बघून तरुण माझ्या वाटेतून बाजूला होत आणि वृध्द उठून उभे राहत. मला आदर देण्यासाठी ते उठून उभे राहत असत.
Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
10 १० सरदार मनुष्य सुध्दा बोलताना त्यांचा आवाज लहान करीत. होय, तेव्हा त्यांची जीभ टाळूला चिकटण्यासारखी वाटे.
Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhaerebat.
11 ११ लोक माझ्या बोलण्याकडे लक्ष देत. आणि माझ्याबद्दल चांगले बोलत असत. मला भेटणारा प्रत्येकजण माझी स्तुती करी.
Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
12 १२ का? कारण जेव्हा एखादा गरीब मदतीची याचना करायचा तेव्हा मी त्यास मदत करीत असे आणि पोरक्या मुलाकडे लक्ष द्यायला कोणी नसले तर मी त्यास मदत करीत असे.
Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduae consolatus sum.
14 १४ सत्याने जगणे म्हणजे जणू माझे वस्त्र होते. माझे योग्य वागणे म्हणजे माझा अंगरखा आणि डोक्यावरची पगडी होती.
Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
15 १५ मी आंधळ्यांची दृष्टी होतो. त्यांना जिथे जायचे असेल तिथे मी घेऊन जात असे. मी अपंगांचे पाय होतो त्यांना हवे तिथे मी उचलून घेऊन जात असे.
Oculus fui caeco, et pes claudo.
16 १६ गरीब लोकांस मी वडिलांसारखा वाटत असे. मला माहीत नसलेल्या लोकांसदेखील मी मदत करीत असे. मी कोर्टात न्याय मिळवून देण्यासाठी त्यांना मदत करीत असे.
Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam praedam.
Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
19 १९ मी खूप पाणी शोषून घेऊ शकणारी मुळे असलेल्या व ज्याच्या फांद्या दवाने ओल्या झालेल्या आहेत अशा झाडासारखा असेन, असे मला वाटत असे.
Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
20 २० माझ्याठायी असलेला माझा सन्मान नेहमी टवटवीत आहे, आणि माझ्या शक्तीचे धनुष्य माझ्या हातात नवे केले जात आहे.
Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
22 २२ मी माझे बोलणे संपवल्यानंतर ऐकणाऱ्यांना आणखी काही बोलायचे नसे. माझे शब्द त्यांच्या कानावर हळूवारपणे पडत.
Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
23 २३ पावसाची वाट पाहिल्यासारखी ते माझ्या बोलण्याची वाट पाहात. वसंतातल्या पावसासारखे ते माझे शब्द पिऊन टाकत.
Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 २४ काही लोकांनी आशा सोडून दिली होती. परंतु मी त्यांच्याबरोबर हसलो. माझ्या हास्याने त्याना बरे वाटले.
Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 २५ मी त्यांचा प्रमुख असूनही त्यांच्याबरोबर राहण्याचे ठरवले. आपल्या सैन्याबरोबर तळ ठोकून बसलेल्या राजासारखा दु: खी असलेल्यांचे सांत्वन करणाऱ्या राजासारखा मी होतो.”
Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen moerentium consolator.
