ईयोब 29
Og Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:
2 २ “अहो, काही महिन्यांपूर्वी मी जसा होतो तसा असतो तर, किती बरे झाले असते तेव्हा देव माझी काळजी घेत होता,
Ak, havde jeg det som tilforn, som dengang Gud tog sig af mig,
da hans Lampe lyste over mit Hoved, og jeg ved hans Lys vandt frem i Mørke,
4 ४ अहो, माझ्या चागल्या फलदायी दिवसाची मी आशा करतो. त्या दिवसात माझ्यावर देवाचे मित्रत्वाचे कृपाछत्र होते.
som i mine modne Aar, da Guds Fortrolighed var over mit Telt,
da den Almægtige end var hos mig og mine Drenge var om mig,
6 ६ त्या दिवसात माझे आयुष्य अतिशय चांगले होते. मी माझे पाय मलईत धूत असे. माझ्याकडे उत्तम प्रकारची पुष्कळ तेल होते.
da mine Fødder vaded i Fløde, og Olie strømmede, hvor jeg stod,
da jeg gik ud til Byens Port og rejste mit Sæde paa Torvet.
8 ८ सगळे लोक मला मान देत. मला येताना बघून तरुण माझ्या वाटेतून बाजूला होत आणि वृध्द उठून उभे राहत. मला आदर देण्यासाठी ते उठून उभे राहत असत.
Naar Ungdommen saa mig, gemte den sig, Oldinge rejste sig op og stod,
Høvdinger standsed i Talen og lagde Haand paa Mund,
10 १० सरदार मनुष्य सुध्दा बोलताना त्यांचा आवाज लहान करीत. होय, तेव्हा त्यांची जीभ टाळूला चिकटण्यासारखी वाटे.
Stormænds Røst forstummed, deres Tunge klæbed til Ganen;
11 ११ लोक माझ्या बोलण्याकडे लक्ष देत. आणि माझ्याबद्दल चांगले बोलत असत. मला भेटणारा प्रत्येकजण माझी स्तुती करी.
Øret hørte og priste mig lykkelig, Øjet saa og tilkendte mig Ære.
12 १२ का? कारण जेव्हा एखादा गरीब मदतीची याचना करायचा तेव्हा मी त्यास मदत करीत असे आणि पोरक्या मुलाकडे लक्ष द्यायला कोणी नसले तर मी त्यास मदत करीत असे.
Thi jeg redded den arme, der skreg om Hjælp, den faderløse, der savned en Hjælper;
den, det gik skævt, velsignede mig, jeg frydede Enkens Hjerte;
14 १४ सत्याने जगणे म्हणजे जणू माझे वस्त्र होते. माझे योग्य वागणे म्हणजे माझा अंगरखा आणि डोक्यावरची पगडी होती.
jeg klædte mig i Retfærd, og den i mig, i Ret som Kappe og Hovedbind.
15 १५ मी आंधळ्यांची दृष्टी होतो. त्यांना जिथे जायचे असेल तिथे मी घेऊन जात असे. मी अपंगांचे पाय होतो त्यांना हवे तिथे मी उचलून घेऊन जात असे.
Jeg var den blindes Øje, jeg var den lammes Fod;
16 १६ गरीब लोकांस मी वडिलांसारखा वाटत असे. मला माहीत नसलेल्या लोकांसदेखील मी मदत करीत असे. मी कोर्टात न्याय मिळवून देण्यासाठी त्यांना मदत करीत असे.
jeg var de fattiges Fader, udreded den mig ukendtes Sag;
den lovløses Tænder brød jeg, rev Byttet ud af hans Gab.
Saa tænkte jeg da: »Jeg skal dø i min Rede, leve saa længe som Føniksfuglen;
19 १९ मी खूप पाणी शोषून घेऊ शकणारी मुळे असलेल्या व ज्याच्या फांद्या दवाने ओल्या झालेल्या आहेत अशा झाडासारखा असेन, असे मला वाटत असे.
min Rod kan Vand komme til, Duggen har Nattely i mine Grene;
20 २० माझ्याठायी असलेला माझा सन्मान नेहमी टवटवीत आहे, आणि माझ्या शक्तीचे धनुष्य माझ्या हातात नवे केले जात आहे.
min Ære er altid ny, min Bue er altid ung i min Haand!«
Mig hørte de paa og bied, var tavse, mens jeg gav Raad;
22 २२ मी माझे बोलणे संपवल्यानंतर ऐकणाऱ्यांना आणखी काही बोलायचे नसे. माझे शब्द त्यांच्या कानावर हळूवारपणे पडत.
ingen tog Ordet, naar jeg havde talt, mine Ord faldt kvægende paa dem;
23 २३ पावसाची वाट पाहिल्यासारखी ते माझ्या बोलण्याची वाट पाहात. वसंतातल्या पावसासारखे ते माझे शब्द पिऊन टाकत.
de bied paa mig som paa Regn, spærred Munden op efter Vaarregn.
24 २४ काही लोकांनी आशा सोडून दिली होती. परंतु मी त्यांच्याबरोबर हसलो. माझ्या हास्याने त्याना बरे वाटले.
Mistrøstige smilte jeg til, mit Aasyns Lys fik de ej til at svinde.
25 २५ मी त्यांचा प्रमुख असूनही त्यांच्याबरोबर राहण्याचे ठरवले. आपल्या सैन्याबरोबर तळ ठोकून बसलेल्या राजासारखा दु: खी असलेल्यांचे सांत्वन करणाऱ्या राजासारखा मी होतो.”
Vejen valgte jeg for dem og sad som Høvding, troned som Konge blandt Hærmænd, som den, der gav sørgende Trøst.
