ईयोब 16
Alors Job prit la parole et dit:
J’ai souvent entendu de semblables harangues; vous êtes tous d’insupportables consolateurs.
Quand finiront ces vains discours? Quel aiguillon t’excite à répliquer?
4 ४ जर तुमच्यासारखे मलाही बोलता आले असते, तर जे आता तुम्ही म्हणत आहात तेच मीही म्हणू शकलो असतो. मी तुमच्याविरुध्द शहाणपणाच्या गोष्टी सांगू शकलो असतो आणि माझे डोके तुमच्यासमोर हलवू शकलो असतो.
Moi aussi, je saurais parler comme vous, si vous étiez à ma place; j’arrangerais de beaux discours à votre adresse, je secouerais la tête sur vous;
je vous encouragerais de la bouche, et vous auriez pour soulagement l’agitation de mes lèvres.
6 ६ परंतु मी काहीही बोललो तरी माझ्या यातना कमी होत नाहीत. पण मी बोललो नाहीतर माझ्या यातना कमी कशा होणार?
Si je parle, ma douleur n’est pas adoucie; si je me tais, en est-elle soulagée?
Aujourd’hui, hélas! Dieu a épuisé mes forces… ô Dieu, tu as moissonné tous mes proches.
Tu me garrottes… c’est un témoignage contre moi!… ma maigreur se lève contre moi, en face elle m’accuse.
9 ९ देव माझ्यावर हल्ला करतो. तो माझ्यावर रागावला आहे आणि तो माझे शरीर छिन्न विछिन्न करतो. तो माझ्याविरुध्द दात खातो, माझ्या शत्रूचे डोळे माझ्याकडे तिरस्काराने बघतात.
Sa colère me déchire et me poursuit, il grince des dents contre moi; mon ennemi darde sur moi ses regards.
Ils ouvrent leur bouche pour me dévorer, ils me frappent la joue avec outrage, ils se liguent tous ensemble pour me perdre.
11 ११ देवाने मला दुष्ट लोकांच्या स्वाधीन केले आहे. त्याने क्रूर मनुष्यांना मला त्रास द्यायची परवानगी दिली आहे.
Dieu m’a livré au pervers, il m’a jeté entre les mains des méchants.
12 १२ मी अगदी मजेत होतो, पण देवाने मला चिरडून टाकले. हो त्याने माझी मान पकडली आणि माझे तुकडे तुकडे केले त्याने माझा निशाण्यासारखा उपयोग केला.
J’étais en paix, et il m’a secoué, il m’a saisi par la nuque, et il m’a brisé. Il m’a posé en but à ses traits,
13 १३ त्याचे धनुर्धारी मला घेरतात. तो माझ्या कंबरेत बाण सोडतो तो दया दाखवीत नाही. तो माझे पित्ताशय धरतीवर रिकामे करतो.
ses flèches volent autour de moi; il perce mes flancs sans pitié, il répand mes entrailles sur la terre;
il me fait brèche sur brèche, il fond sur moi comme un géant.
15 १५ मी फार दु: खी आहे म्हणून मी दु: खाचे कपडे घालतो. मी इथे धुळीत आणि राखेत बसतो आणि मला पराभूत झाल्यासारखे वाटते.
J’ai cousu un sac sur ma peau, et j’ai roulé mon front dans la poussière.
Mon visage est tout rouge de larmes, et l’ombre de la mort s’étend sur mes paupières,
17 १७ तरीही माझ्या हातून कोणात्याही प्रकारची हिंसा झाली नाही, आणि माझ्या प्रार्थना शुध्द आहेत. तरी असे झाले.
quoiqu’il n’y ait pas d’iniquités dans mes mains, et que ma prière soit pure.
Ô terre, ne couvre point mon sang, et que mes cris s’élèvent librement!
À cette heure même, voici que j’ai mon témoin dans le ciel, mon défenseur dans les hauts lieux.
Mes amis se moquent de moi, c’est vers Dieu que pleurent mes yeux.
Qu’il juge lui-même entre Dieu et l’homme, entre le fils de l’homme et son semblable!
Car les années qui me sont comptés s’écoulent, et j’entre dans un sentier d’où je ne reviendrai pas.
