ईयोब 10
I am weary of my life; I will let loose within me my complaint; I will speak in the bitterness of my soul.
I will say unto God, Do not condemn me! Show me wherefore thou contendest with me!
3 ३ मला कष्ट देण्यात तुला सुख वाटते का? तुझ्या निर्मिती विषयी तुलाच आस्था नसावी असे वाटते, की वाईट लोकांनी ज्या मसलती केल्या त्या बाबतीत तू समाधानी आहेस का?
Is it a pleasure to thee to oppress, And to despise the work of thy hands, And to shine upon the plans of the wicked?
Hast thou eyes of flesh, Or seest thou as man seeth?
Are thy days as the days of a man, Are thy years as the days of a mortal,
That thou seekest after my iniquity, And searchest after my sin,
Though thou knowest that I am not guilty, And that none can deliver from thy hand?
8 ८ तुझ्या हातांनी माझी निर्मिती केली, माझ्या शरीराला आकार दिला, आता तेच हात माझ्याभोवती आवळले जात आहेत आणि माझा नाश करीत आहेत.
Have thy hands completely fashioned and made me In every part, that thou mightst destroy me?
9 ९ मी विनंती करतो, विचार कर जरा आठव तू मला मातीसारखे बनवलेस. आता तूच परत माझी मातीत मिळवणार आहेस का?
O remember that thou hast moulded me as clay! And wilt thou bring me again to dust?
Thou didst pour me out as milk, And curdle me as cheese;
With skin and flesh didst thou clothe me, And strengthen me with bones and sinews;
12 १२ तू माझ्यात प्राण ओतलेस आणि माझ्याशी अंत्यत दयाळू राहिलास. तू माझी काळजी वाहिलीस आणि माझ्या जीवाचे रक्षण केलेस.
Thou didst grant me life and favor, And thy protection preserved my breath:
13 १३ परंतु तू हे तुझ्या हृदयात लपवून ठेवलेस तू तुझ्या हृदयात याची गुप्तपणे आखणी केलीस हे मला माहित आहे. तुझ्या मनात हेच होते याची जाणीव मला आहे.
Yet these things thou didst lay up in thy heart! I know that this was in thy mind.
14 १४ जर मी पाप करतो तेव्हा तू माझ्यावर नजर ठेवतोस कारण त्यामुळेच माझ्या पापाबद्दल तू मला शिक्षा करशील
If I sin, then thou markest me, And wilt not acquit me of mine iniquity.
15 १५ पाप केल्यावर मी अपराधी असेन आणि माझ्या दृष्टीने ते फारच वाईट असेल. परंतु मी निष्पाप असूनही माथा उंच करु शकत नाही. मला खूप लाज वाटते आणि मी गोंधळून जातो.
If I am wicked, —then woe unto me! Yet if righteous, I dare not lift up my head; I am full of confusion, beholding my affliction.
16 १६ मी जेव्हा यशस्वी होतो आणि मला गर्व चढू लागतो तेव्हा सिंह जशा टपून बसून शिकार करतो तशी तू माझी शिकार करतोस. तू तुझे सामर्थ्य पुन्हा माझ्याविरुध्द दाखवितोस.
If I lift it up, like a lion thou huntest me, And again showest thyself terrible unto me.
17 १७ माझी चूक सिध्द करण्यासाठी तू माझ्या विरूद्ध नवीन साक्षीदार आणतोस. आणि माझ्यावरचा तुझा राग अधिकच भडकेल, तू माझ्याविरुध्द सैन्याची आणखी कुमक पुन: पुन्हा आणशील.
Thou renewest thy witnesses against me, And increasest thine anger toward me; New hosts continually rise up against me.
18 १८ तू मला जन्माला तरी का घातलेस? आणि मी कुणाच्या दृष्टीस पडण्याआधीच मरण पावलो असतो तर बरे झाले असते.
Why then didst thou bring me forth from the womb? I should have perished, and no eye had seen me;
19 १९ मी जगलोच नसतो तर बरे झाले असते. माझ्या मातेच्या उदरातून मला सरळ थडग्यातच नेले असते तर किती चांगले झाले असते.
I should be as though I had not been; I should have been borne from the womb to the grave.
Are not my days few? O spare then, And let me alone, that I may be at ease a little while,
21 २१ जिथून मी परत येवू शकणार नाही तिथे, अंधार आणि मृत्यूच्या जागी जाण्यापूर्वी जो काही थोडा वेळ माझ्यासाठी उरला आहे त्यामध्ये मला थोडी विश्रांती मिळेल.
Before I go— whence I shall not return—To the land of darkness and death-shade,
22 २२ जेथे काळोख, निबीड अंधार आहे, अशा मृत्युछायेच्या प्रदेशात मी सांगण्याविणा जाईल, जेथे प्रकाश हा मध्यरात्रीसारखा आहे.
The land of darkness like the blackness of death-shade, Where is no order, and where the light is as darkness.
