پس ای برادران و خواهران عزیز، ای جداشدگان و برگزیدگان خدا که برای رسیدن به آسمان دعوت شدهاید، بیایید به عیسی بیندیشیم، به کسی که اعتراف میکنیم رسول خدا و کاهن اعظم ما است. |
عیسی به خدا که وی را به این مقام منصوب کرد، وفادار بود، همانگونه که موسی در تمام امور خانۀ خدا وفادارانه خدمت میکرد. |
اما عیسی، از عزت و جلالی به مراتب بیشتر از موسی برخوردار بود، همانطور که احترامِ سازندهٔ خانه، بیشتر از خود خانه است. |
در ضمن، هر خانهای به دست کسی بنا میشود، اما فقط خداست که آفرینندهٔ همه چیز است. |
موسی در تمام امور خانۀ خدا با وفاداری خدمت کرد، اما او فقط یک خدمتگزار بود؛ و اصولاً کار او بیشتر شهادت دادن دربارۀ اموری بود که خدا میبایست بعدها در زمینۀ آنها سخن گوید. |
اما مسیح در مقام «پسر» است که مسئول تمام خانۀ خداست. و این «خانه» ما ایمانداران هستیم، به شرطی که شهامت خود را حفظ کنیم و در امیدی که در مسیح داریم، راسخ و استوار بمانیم. |
به همین دلیل است که روحالقدس به ما هشدار داده، میفرماید: «امروز اگر صدای خدا را میشنوید، |
دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما بههنگام سرکشیشان انجام دادند، و در بیابان مرا آزمایش کردند. |
در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه چهل سال کارهای مرا دیده بودند. |
لذا از آن نسل به خشم آمدم و گفتم:”دلشان پیوسته از من برمیگردد و دیگر مرا اطاعت نمیکنند.“ |
پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.» |
پس ای برادران و خواهران عزیز، مراقب باشید که از شما کسی دلی گناهکار و بیایمان نداشته باشد که او را از خدای زنده دور سازد. |
بلکه هر روز، مادام که هنوز «امروز» خوانده میشود، یکدیگر را تشویق نمایید، مبادا هیچیک از شما فریب گناه را بخورد و دلش سخت گردد. |
زیرا اگر تا به آخر وفادار بمانیم و مانند روزهای نخست ایمانمان، اعتماد خود را به خدا حفظ کنیم، آنگاه در جلال مسیح سهیم خواهیم شد. |
و این هشدار کتب مقدّس را فراموش نکنید که میفرماید: «امروز اگر صدای خدا را میشنوید، دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما بههنگام سرکشیشان انجام دادند.» |
آیا میدانید آنانی که صدای خدا را شنیدند و سرکشی کردند، چه کسانی بودند؟ آیا همان کسانی نبودند که به رهبری موسی، از سرزمین مصر بیرون آمدند؟ |
آیا میدانید چه کسانی برای مدت چهل سال، خدا را به خشم میآوردند؟ مگر همان اشخاصی نبودند که گناه کردند و در نتیجه، جنازههایشان در بیابان افتاد و از میان رفت؟ |
و خدا دربارهٔ چه کسانی قسم خورد و گفت که هرگز داخل آسایش او نخواهند شد؟ مگر دربارهٔ همان اشخاصی نبود که از او سرکشی کرده بودند؟ |
پس مشاهده میکنیم که به دلیل بیایمانی نتوانستند داخل شوند. |